איוב 15

1 ויען אליפז התימני ויאמר

Tad Elifas no Temanas atbildēja un sacīja:

2 החכם יענה דעת-רוח וימלא קדים בטנו

Vai tad gudram vīram būs runāt tukšas domas un savu sirdi pildīt ar vēju?

3 הוכח בדבר לא-יסכון ומלים לא-יועיל בם

Pārmācīt ar vārdiem, kas nepieklājās, un ar valodu, kur labums neatlec?

4 אף-אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני-אל

Tiešām, tu iznīcini Dieva bijāšanu un nicini pielūgšanu Dieva priekšā.

5 כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים

Jo tava mute parāda tavu noziegumu, un tu esi uzņēmies runāt, kā gudrinieki runā.

6 ירשיעך פיך ולא-אני ושפתיך יענו-בך

Tava mute tevi pazudina, un ne es; tavas lūpas pret tevi dod liecību.

7 הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת

Vai tu esi tas pirmais cilvēks piedzimis, vai tu esi dzemdināts, pirms kalni bija?

8 הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה

Vai tu esi dzirdējis Dieva apslēpto padomu, vai tu gudrību esi iezīdis?

9 מה-ידעת ולא נדע תבין ולא-עמנו הוא

Ko tu zini, ko mēs nezinātu, ko tu proti, un mēs to neprastu?

10 גם-שב גם-ישיש בנו-- כביר מאביך ימים

Arī mūsu starpā ir sirmi un veci, kas ilgāki dzīvojuši, nekā tavs tēvs.

11 המעט ממך תנחומות אל ודבר לאט עמך

Vai Dieva iepriecināšanas priekš tevis mazas, un vārds, laipnīgi uz tevi runāts?

12 מה-יקחך לבך ומה-ירזמון עיניך

Kāpēc tava sirds tevi tā apmāna, kāpēc tavas acis tā spulgo,

13 כי-תשיב אל-אל רוחך והצאת מפיך מלין

Ka tavas dusmas ceļas pret Dievu un izverd tādu valodu no tavas mutes?!

14 מה-אנוש כי-יזכה וכי-יצדק ילוד אשה

Kas ir cilvēks, ka tas būtu šķīsts, un ka būtu taisns, kas no sievas dzimis?

15 הן בקדשו לא יאמין ושמים לא-זכו בעיניו

Redzi, Saviem svētiem Viņš neuztic un debesis nav šķīstas priekš Viņa acīm.

16 אף כי-נתעב ונאלח איש-שתה כמים עולה

Ne nu vēl tas negantais un samaitātais cilvēks, kas netaisnību dzer kā ūdeni.

17 אחוך שמע-לי וזה-חזיתי ואספרה

Es tev stāstīšu, klausies mani, un es tev teikšu, ko esmu redzējis,

18 אשר-חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם

Ko gudrie stāstījuši no saviem tēviem un nav slēpuši, -

19 להם לבדם נתנה הארץ ולא-עבר זר בתוכם

Tiem vien zeme bija dota, un svešinieks viņu starpā nebija nācis, -

20 כל-ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ

Bezdievīgais mokās visu mūžu, un briesmīgais, cik tam gadi nolikti.

21 קול-פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו

Viņa ausīs skan briesmas, pašā mierā viņam uzbrūk postītājs.

22 לא-יאמין שוב מני-חשך וצפו (וצפוי) הוא אלי-חרב

Viņš neuzticās iznākt no tumsības; jo zobens uz viņu gaida.

23 נדד הוא ללחם איה ידע כי-נכון בידו יום-חשך

Viņš skraida šurp un turp pēc maizes, kur varētu dabūt; viņš zin tumsības dienu sev tuvu klātu.

24 יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור

Bēdas un izbailes viņu biedē, viņu pārvar kā ķēniņš, uz kaušanos gatavs.

25 כי-נטה אל-אל ידו ואל-שדי יתגבר

Jo viņš izstiepa savu roku pret Dievu un cēlās pret to Visuvareno.

26 ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו

Viņš skrēja pret Viņu ar pašu galvu, ar savu priekšturamo bruņu biezām pumpām.

27 כי-כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי-כסל

Viņš savu vaigu tauki izbaroja un kopa resnu vēderu.

28 וישכון ערים נכחדות--בתים לא-ישבו למו אשר התעתדו לגלים

Viņš dzīvoja izpostītās pilsētās un namos, kur nebija jādzīvo, kuriem nolemts būt par akmeņu kopām.

29 לא-יעשר ולא-יקום חילו ולא-יטה לארץ מנלם

(Tāpēc) viņš nepaliks bagāts, un viņa manta nepastāvēs, un viņa laime neizplētīsies virs zemes.

30 לא-יסור מני-חשך--ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו

Viņš no tumsības ārā neiznāks, liesma izkaltēs viņa zarus, caur Dieva mutes dvašu viņš aizies.

31 אל-יאמן בשו נתעה כי-שוא תהיה תמורתו

Lai viņš nepaļaujas uz nelietību, ar to viņš pieviļas; jo nelietība būs viņa alga.

32 בלא-יומו תמלא וכפתו לא רעננה

Tā alga nāks priekšlaiku, un viņa zars nezaļos.

33 יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו

Viņš zaudēs kā vīna koks savus ķekarus un nometīs kā eļļas koks savus ziedus.

34 כי-עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי-שחד

Jo bezdievīgo saime paliks neauglīga, un uguns norīs dāvanu ņēmēju dzīvokļus.

35 הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה

Tie ir grūti ar netaisnību un dzemdē postu, un savām sirds domām tie pieviļas.