איוב 14
| אדם ילוד אשה-- קצר ימים ושבע-רגז | 1 |
Cilvēks, no sievas dzimis, dzīvo īsu laiku un ir pilns grūtuma.
| כציץ יצא וימל ויברח כצל ולא יעמוד | 2 |
Viņš izaug kā puķe un novīst, viņš bēg kā ēna un nepastāv.
| אף-על-זה פקחת עינך ואתי תביא במשפט עמך | 3 |
Un par tādu Tu atveri savas acis un vedi mani Tavas tiesas priekšā.
| מי-יתן טהור מטמא-- לא אחד | 4 |
Kas dos šķīstu no nešķīstiem? Nav neviena.
| אם חרוצים ימיו--מספר-חדשיו אתך חקו עשית ולא יעבר | 5 |
Viņa dienas jau ir nospriestas, viņa mēnešu pulks stāv pie Tevis, Tu tam esi licis robežu, to viņš nepārkāps.
| שעה מעליו ויחדל-- עד-ירצה כשכיר יומו | 6 |
Griez nost Savas acis no tā, ka atpūšās, ka tas priecājās kā algādzis, savu dienu nobeidzis.
| כי יש לעץ תקוה אם-יכרת ועוד יחליף וינקתו לא תחדל | 7 |
Jo kokam, kad top nocirsts, ir cerība, ka atkal atjaunosies, un viņa atvases nemitās.
| אם-יזקין בארץ שרשו ובעפר ימות גזעו | 8 |
Jebšu viņa sakne zemē kļūst paveca, un viņa celms pīšļos mirst,
| מריח מים יפרח ועשה קציר כמו-נטע | 9 |
Taču no ūdens smaržas viņš atkal izplaukst un dabū zarus kā iedēstīts.
| וגבר ימות ויחלש ויגוע אדם ואיו | 10 |
Bet vīrs mirst, un ir pagalam, cilvēks izlaiž dvēseli, - un kur nu ir?
| אזלו-מים מני-ים ונהר יחרב ויבש | 11 |
Ūdeņi iztek no ezera, un upe izsīkst un izžūst.
| ואיש שכב ולא-יקום עד-בלתי שמים לא יקיצו ולא-יערו משנתם | 12 |
Tāpat cilvēks apgūlās un necēlās vairs; kamēr debesis zūd, tie neuzmodīsies, un netaps traucēti no sava miega.
| מי יתן בשאול תצפנני-- תסתירני עד-שוב אפך תשית לי חק ותזכרני (Sheol h7585) | 13 |
Ak, kaut Tu mani apslēptu kapā un mani apsegtu, kamēr Tava dusmība novērstos; kaut Tu man galu nolemtu un tad mani pieminētu! (Sheol h7585)
| אם-ימות גבר היחיה כל-ימי צבאי איחל-- עד-בוא חליפתי | 14 |
Kad vīrs mirst, vai tas atkal dzīvos? Es gaidītu visu savu kalpošanas laiku, kamēr nāktu mana atsvabināšana.
| תקרא ואנכי אענך למעשה ידיך תכסף | 15 |
Tu sauktu un es Tev atbildētu; Tu ilgotos pēc Sava roku darba.
| כי-עתה צעדי תספור לא-תשמר על-חטאתי | 16 |
Bet nu Tu skaiti manus soļus un neapstājies manu grēku dēļ.
| חתם בצרור פשעי ותטפל על-עוני | 17 |
Mana pārkāpšana ir noglabāta un apzieģelēta, un Tu pielieci vēl klāt pie mana nozieguma.
| ואולם הר-נופל יבול וצור יעתק ממקמו | 18 |
Tiešām, kalns sagrūst, kad tas krīt, un klints aizceļas no savas vietas.
| אבנים שחקו מים-- תשטף-ספיחיה עפר-ארץ ותקות אנוש האבדת | 19 |
Ūdens izgrauž akmeņus, un viņa plūdi aizpludina zemes pīšļus, un cilvēka cerībai Tu lieci zust.
| תתקפהו לנצח ויהלך משנה פניו ותשלחהו | 20 |
Tu viņu pārvari pavisam un viņš aiziet; Tu pārvērti viņa ģīmi, un tā Tu viņu aizdzeni.
| יכבדו בניו ולא ידע ויצערו ולא-יבין למו | 21 |
Vai viņa bērni tiek godā, viņš to nezin, vai tie ir trūkumā, ir to viņš no tiem nesamana.
| אך-בשרו עליו יכאב ונפשו עליו תאבל | 22 |
Viņa paša miesās ir sāpes, un viņa paša dvēselei jāžēlojās.
