איוב 13
| הן-כל ראתה עיני שמעה אזני ותבן לה | 1 |
Očima svojim sve to ja vidjeh, ušima svojim čuh i razumjeh.
| כדעתכם ידעתי גם-אני לא-נפל אנכי מכם | 2 |
Sve što vi znate znadem to i ja, ni u čemu od vas gori nisam.
| אולם--אני אל-שדי אדבר והוכח אל-אל אחפץ | 3 |
Zato, zborit' moram sa Svesilnim, pred Bogom svoj razlog izložiti.
| ואולם אתם טפלי-שקר רפאי אלל כלכם | 4 |
Jer, kovači laži vi ste pravi, i svi ste vi zaludni liječnici!
| מי-יתן החרש תחרישון ותהי לכם לחכמה | 5 |
Kada biste bar znali šutjeti, mudrost biste svoju pokazali!
| שמעו-נא תוכחתי ורבות שפתי הקשיבו | 6 |
Dokaze mi ipak poslušajte, razlog mojih usana počujte.
| הלאל תדברו עולה ולו תדברו רמיה | 7 |
Zar zbog Boga govorite laži, zar zbog njega riječi te prijevarne?
| הפניו תשאון אם-לאל תריבון | 8 |
Zar biste pristrano branit' htjeli Boga, zar biste mu htjeli biti odvjetnici?
| הטוב כי-יחקר אתכם אם-כהתל באנוש תהתלו בו | 9 |
Zar bi dobro bilo da vas on ispita? Zar biste ga obmanuli k'o čovjeka?
| הוכח יוכיח אתכם-- אם-בסתר פנים תשאון | 10 |
Kaznom preteškom on bi vas pokarao poradi potajne vaše pristranosti.
| הלא שאתו תבעת אתכם ופחדו יפל עליכם | 11 |
Zar vas veličanstvo njegovo ne plaši i zar vas od njega užas ne spopada?
| זכרניכם משלי-אפר לגבי-חמר גביכם | 12 |
Razlozi su vam od pepela izreke, obrana je vaša obrana od blata.
| החרישו ממני ואדברה-אני ויעבר עלי מה | 13 |
Umuknite sada! Dajte da govorim, pa neka me poslije snađe što mu drago.
| על-מה אשא בשרי בשני ונפשי אשים בכפי | 14 |
Zar da meso svoje sam kidam zubima? Da svojom rukom život upropašćujem?
| הן יקטלני לא (לו) איחל אך-דרכי אל-פניו אוכיח | 15 |
On me ubit' može: nade druge nemam već da pred njim svoje držanje opravdam.
| גם-הוא-לי לישועה כי-לא לפניו חנף יבוא | 16 |
I to je već zalog mojega spasenja, jer bezbožnik preda nj ne može stupiti.
| שמעו שמוע מלתי ואחותי באזניכם | 17 |
Pažljivo mi riječi poslušajte, nek' vam prodre u uši besjeda.
| הנה-נא ערכתי משפט ידעתי כי-אני אצדק | 18 |
Gle: ja sam pripremio parnicu, jer u svoje sam pravo uvjeren.
| מי-הוא יריב עמדי כי-עתה אחריש ואגוע | 19 |
Tko se sa mnom hoće parničiti? - Umuknut ću potom te izdahnut'.
| אך-שתים אל-תעש עמדי אז מפניך לא אסתר | 20 |
Dvije mi molbe samo ne uskrati da se od tvog lica ne sakrivam:
| כפך מעלי הרחק ואמתך אל-תבעתני | 21 |
digni s mene tešku svoju ruku i užasom svojim ne straši me.
| וקרא ואנכי אענה או-אדבר והשיבני | 22 |
Tada me pitaj, a ja ću odgovarat'; ili ja da pitam, ti da odgovaraš.
| כמה לי עונות וחטאות-- פשעי וחטאתי הדיעני | 23 |
Koliko počinih prijestupa i grijeha? Prekršaj mi moj pokaži i krivicu.
| למה-פניך תסתיר ותחשבני לאויב לך | 24 |
Zašto lice svoje kriješ sad od mene, zašto u meni vidiš neprijatelja?
| העלה נדף תערוץ ואת-קש יבש תרדף | 25 |
Zašto strahom mučiš list vjetrom progonjen, zašto se na suhu obaraš slamčicu?
| כי-תכתב עלי מררות ותורישני עונות נעורי | 26 |
O ti, koji mi gorke pišeš presude i teretiš mene grijesima mladosti,
| ותשם בסד רגלי-- ותשמור כל-ארחתי על-שרשי רגלי תתחקה | 27 |
koji si mi noge u klade sapeo i koji bdiš nad svakim mojim korakom i tragove stopa mojih ispituješ!
| והוא כרקב יבלה כבגד אכלו עש | 28 |
Život mi se k'o trulo drvo raspada, k'o haljina što je moljci izjedaju!
