< איוב 10 >

נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי 1
Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
אמר אל-אלוה אל-תרשיעני הודיעני על מה-תריבני 2
Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
הטוב לך כי תעשק--כי-תמאס יגיע כפיך ועל-עצת רשעים הופעת 3
Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
העיני בשר לך אם-כראות אנוש תראה 4
Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
הכימי אנוש ימיך אם-שנותיך כימי גבר 5
Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
כי-תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש 6
Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
על-דעתך כי-לא ארשע ואין מידך מציל 7
Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני 8
Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
זכר-נא כי-כחמר עשיתני ואל-עפר תשיבני 9
Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני 10
Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תשככני 11
Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי 12
Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי-זאת עמך 13
A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
אם-חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני 14
Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
אם רשעתי אללי לי-- וצדקתי לא-אשא ראשי שבע קלון וראה עניי 15
Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,
ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא-בי 16
Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי 17
Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא-תראני 18
Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
כאשר לא-הייתי אהיה מבטן לקבר אובל 19
Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
הלא-מעט ימי יחדל (וחדל) ישית (ושית) ממני ואבליגה מעט 20
Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
בטרם אלך ולא אשוב-- אל-ארץ חשך וצלמות 21
Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
ארץ עפתה כמו אפל--צלמות ולא סדרים ותפע כמו-אפל 22
Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.

< איוב 10 >