ישעה 32
| הן לצדק ימלך מלך ולשרים למשפט ישרו | 1 |
Redzi, viens ķēniņš valdīs ar taisnību, un lielkungi valdīs pēc tiesas
| והיה איש כמחבא רוח וסתר זרם כפלגי מים בציון כצל סלע כבד בארץ עיפה | 2 |
Un ikkatrs būs kā patvērums pret vēju un pavēnis pret negaisu, tā kā ūdens upes izkaltušā zemē, kā varena klints kalna ēna iztvīkušā zemē.
| ולא תשעינה עיני ראים ואזני שמעים תקשבנה | 3 |
Un redzētāju acis nebūs vairs aptumšotas, un klausītāju ausis klausīsies.
| ולבב נמהרים יבין לדעת ולשון עלגים תמהר לדבר צחות | 4 |
Un neapdomīgiem sirds zinās saprast, un tiem, kam grūta valoda, mēle būs čakla un runās skaidri.
| לא יקרא עוד לנבל נדיב ולכילי לא יאמר שוע | 5 |
Ģeķi vairs nesauks par lielkungu, un blēdi vairs nesauks par cienīgu.
| כי נבל נבלה ידבר ולבו יעשה און--לעשות חנף ולדבר אל יהוה תועה להריק נפש רעב ומשקה צמא יחסיר | 6 |
Jo ģeķis runā ģeķību, un viņa sirds dara blēņas, tas dzen negantību, un runā māņus pret To Kungu un pamet izsalkušā dvēseli tukšu un nedod dzert noslāpušam.
| וכלי כליו רעים הוא זמות יעץ לחבל ענוים (עניים) באמרי שקר ובדבר אביון משפט | 7 |
Jo blēža padomi ir neganti, viņš izdomā viltu, samaitāt bēdu ļaudis ar melu valodu, arī kad nabags taisnību runā.
| ונדיב נדיבות יעץ והוא על נדיבות יקום | 8 |
Bet tiem cienīgiem ir cienīgas domas un tie pastāvīgi turas pie tam, kas cienījams. -
| נשים שאננות--קמנה שמענה קולי בנות בטחות--האזנה אמרתי | 9 |
Ceļaties, lepnās sievas, klausiet manu balsi, jūs meitas, kas tik droši dzīvojat, ņemat vērā manu valodu.
| ימים על שנה תרגזנה בטחות כי כלה בציר אסף בלי יבוא | 10 |
Pēc gada un kādām dienām jūs drošās drebēsiet; jo vīna ogas nelasīs un dārza augļus nesaņems.
| חרדו שאננות רגזה בטחות פשטה וערה וחגורה על חלצים | 11 |
Trīciet, lepnās! Drebiet, drošās, noģērbjaties un atsedzaties un apjožaties ap saviem gurniem (ar maisu)!
| על שדים ספדים על שדי חמד על גפן פריה | 12 |
Raudot sitīsiet pie krūtīm par tiem jaukiem tīrumiem, par tiem auglīgiem vīna kokiem.
| על אדמת עמי קוץ שמיר תעלה כי על כל בתי משוש קריה עליזה | 13 |
Manu ļaužu zemē uzdīgs ērkšķi un dadži, ir visos prieka namos tai līksmā pilsētā.
| כי ארמון נטש המון עיר עזב עפל ובחן היה בעד מערות עד עולם--משוש פראים מרעה עדרים | 14 |
Jo tie augstie nami taps atstāti, pilsētas troksnis apklusīs, torņi un pils vietas būs par alām mūžīgi, meža ēzeļiem par līksmību un ganāmiem pulkiem par ganību, -
| עד יערה עלינו רוח ממרום והיה מדבר לכרמל וכרמל (והכרמל) ליער יחשב | 15 |
Līdz kamēr pār mums top izliets Tas Gars no augšienes. Tad tuksnesis būs par auglīgu tīrumu, un auglīgais tīrums kā mežs.
| ושכן במדבר משפט וצדקה בכרמל תשב | 16 |
Un tiesa dzīvos tuksnesī, un taisnība mājos uz auglīga tīruma.
| והיה מעשה הצדקה שלום ועבדת הצדקה--השקט ובטח עד עולם | 17 |
Un taisnības nopelns būs miers, un taisnības auglis būs klusums un drošība mūžīgi.
| וישב עמי בנוה שלום ובמשכנות מבטחים ובמנוחת שאננות | 18 |
Un mani ļaudis dzīvos miera namos un drošos dzīvokļos un netraucētos mitekļos.
| וברד ברדת היער ובשפלה תשפל העיר | 19 |
Bet krusa būs, kad mežs gāzīsies, un pilsēta nogrims zemībā.
| אשריכם זרעי על כל מים משלחי רגל השור והחמור | 20 |
Svētīgi jūs, kas sējat pie visiem ūdeņiem, kas vērša un ēzeļa kāju tur varat palaist vaļā.
