ישעה 3

1 כי הנה האדון יהוה צבאות מסיר מירושלם ומיהודה משען ומשענה כל משען לחם וכל משען מים

Albowiem oto panujący Pan zastępów odejmie od Jeruzalemu i od Judy łaskę, i podporę, wszelaką podporę chleba, i wszelaką podporę wody.

2 גבור ואיש מלחמה שופט ונביא וקסם וזקן

Mocarza i męża walecznego, i sędziego, i proroka, i mędrca, i starca;

3 שר חמשים ונשוא פנים ויועץ וחכם חרשים ונבון לחש

Rotmistrza nad pięćdziesiąt, a męża poważnego, i radcę, i mądrego rzemieślnika, i krasomówcę.

4 ונתתי נערים שריהם ותעלולים ימשלו בם

I dam im dzieci za książęta; dzieci mówię panować będą nad nimi.

5 ונגש העם איש באיש ואיש ברעהו ירהבו הנער בזקן והנקלה בנכבד

I będzie uciskał między ludem jeden drugiego, i bliźni bliźniego swego: powstanie dziecię przeciwko starcowi, a podły przeciwko zacnemu.

6 כי יתפש איש באחיו בית אביו שמלה לכה קצין תהיה לנו והמכשלה הזאת תחת ידך

A gdy się uchwyci każdy brata swego z domu ojca swego, i rzecze: Masz odzienie, bądźże książęciem naszym, a upadek ten zatrzymaj ręką swą:

7 ישא ביום ההוא לאמר לא אהיה חבש ובביתי אין לחם ואין שמלה לא תשימני קצין עם

Tedy on przysięże dnia onego, mówiąc: Nie będę zawiązywał tych ran: albowiem w domu moim niemasz chleba, ani odzienia; nie stanowcież mię książęciem nad ludem.

8 כי כשלה ירושלם ויהודה נפל כי לשונם ומעלליהם אל יהוה למרות עני כבודו

Bo Jeruzalem upada, a Juda się wali, dlatego, że język ich, i sprawy ich są przeciwko Panu, pobudzając do gniewu oczy majestatu jego.

9 הכרת פניהם ענתה בם וחטאתם כסדם הגידו לא כחדו אוי לנפשם כי גמלו להם רעה

Postawa oblicza ich świadczy przeciwko nim; grzech swój, jako Sodomczycy, opowiadają, a nie tają go. Biada duszy ich! albowiem sami na się złe przywodzą.

10 אמרו צדיק כי טוב כי פרי מעלליהם יאכלו

Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.

11 אוי לרשע רע כי גמול ידיו יעשה לו

Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.

12 עמי נגשיו מעולל ונשים משלו בו עמי מאשריך מתעים ודרך ארחתיך בלעו

Książęta ludu mego są dziećmi, a niewiasty panują nad nimi. O ludu mój! ci, którzy cię wodzą, zwodzą cię, a drogę ścieżek twoich ukrywają.

13 נצב לריב יהוה ועמד לדין עמים

Powstał Pan, aby sądził, stoi, aby sądził lud.

14 יהוה במשפט יבוא עם זקני עמו ושריו ואתם בערתם הכרם גזלת העני בבתיכם

Pan przyjdzie na sąd przeciwko starszym ludu swego, i przeciwko książętom ich, a rzecze: Wyście spustoszyli winnicę moję, zdzierstwo z ubogiego w domach waszych.

15 מלכם (מה לכם) תדכאו עמי ופני עניים תטחנו נאם אדני יהוה צבאות

Przeczże trzecie lud mój, a oblicza ubogich bijecie? mówi Pan, Pan zastępów.

16 ויאמר יהוה יען כי גבהו בנות ציון ותלכנה נטוות (נטויות) גרון ומשקרות עינים הלוך וטפף תלכנה וברגליהם תעכסנה

I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syońskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią:

17 ושפח אדני קדקד בנות ציון ויהוה פתהן יערה

Przetoż obłysi Pan wierzch głowy córek Syońskich, a Pan sromotę ich obnaży.

18 ביום ההוא יסיר אדני את תפארת העכסים והשביסים--והשהרנים

Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia,

19 הנטפות והשירות והרעלות

Piżmowe jabłka, i manele, i zatyczki,

20 הפארים והצעדות והקשרים ובתי הנפש והלחשים

Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice;

21 הטבעות ונזמי האף

Pierścionki, i naczelniki,

22 המחלצות והמעטפות והמטפחות והחריטים

Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki,

23 והגלינים והסדינים והצניפות והרדידים

Zwierciadła, i rantuszki, i tkanki, i letniki.

24 והיה תחת בשם מק יהיה ותחת חגורה נקפה ותחת מעשה מקשה קרחה ותחת פתיגיל מחגרת שק כי תחת יפי

I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina.

25 מתיך בחרב יפלו וגבורתך במלחמה

Mężowie twoi od miecza upadną, a mocarze twoi w bitwie.

26 ואנו ואבלו פתחיה ונקתה לארץ תשב

I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.