חבקוק 3
| תפלה לחבקוק הנביא--על שגינות | 1 |
Molitva. Od proroka Habakuka. Na način tužbalice.
| יהוה שמעתי שמעך יראתי--יהוה פעלך בקרב שנים חייהו בקרב שנים תודיע ברגז רחם תזכור | 2 |
Jahve, čuo sam za slavu tvoju, Jahve, tvoje mi djelo ulijeva jezu! Ponovi ga u naše vrijeme! Otkrij ga u naše vrijeme! U gnjevu se svojem smilovanja sjeti!
| אלוה מתימן יבוא וקדוש מהר פארן סלה כסה שמים הודו ותהלתו מלאה הארץ | 3 |
Bog stiže iz Temana, a Svetac s planine Parana! Veličanstvo njegovo zastire nebesa, zemlja mu je puna slave.
| ונגה כאור תהיה קרנים מידו לו ושם חביון עזה | 4 |
Sjaj mu je k'o svjetlost, zrake sijevaju iz njegovih ruku, ondje mu se krije (sila)
| לפניו ילך דבר ויצא רשף לרגליו | 5 |
Kuga pred njim ide, groznica ga sustopice prati.
| עמד וימדד ארץ ראה ויתר גוים ויתפצצו הררי עד שחו גבעות עולם הליכות עולם לו | 6 |
On stane, i zemlja se trese, on pogleda, i dršću narodi. Tad se raspadoše vječne planine, bregovi stari propadoše, njegove su staze od vječnosti.
| תחת און ראיתי אהלי כושן ירגזון יריעות ארץ מדין | 7 |
Prestrašene vidjeh kušanske šatore, čadore što dršću u zemlji midjanskoj.
| הבנהרים חרה יהוה--אם בנהרים אפך אם בים עברתך כי תרכב על סוסיך מרכבתיך ישועה | 8 |
Jahve, planu li tvoj gnjev na rijeke ili jarost tvoja na more te jezdiš na svojim konjima, na pobjedničkim bojnim kolima?
| עריה תעור קשתך שבעות מטות אמר סלה נהרות תבקע ארץ | 9 |
Otkrivaš svoj luk i otrovnim ga strijelama sitiš. Bujicama rasijecaš tlo,
| ראוך יחילו הרים זרם מים עבר נתן תהום קולו רום ידיהו נשא | 10 |
planine dršću kad te vide, navaljuje oblaka prolom, bezdan diže svoj glas.
| שמש ירח עמד זבלה לאור חציך יהלכו לנגה ברק חניתך | 11 |
Sunce uvis diže ruke, mjesec u obitavalištu svojem popostaje, pred blijeskom tvojih strijela, pred blistavim sjajem koplja tvoga.
| בזעם תצעד ארץ באף תדוש גוים | 12 |
Jarosno po zemlji koračaš, srdito gaziš narode.
| יצאת לישע עמך לישע את משיחך מחצת ראש מבית רשע ערות יסוד עד צואר סלה | 13 |
Iziđe da spasiš narod svoj, da spasiš svog pomazanika; sori vrh kuće bezbožnikove, ogoli joj temelje do stijene.
| נקבת במטיו ראש פרזו יסערו להפיצני עליצתם כמו לאכל עני במסתר | 14 |
Kopljima si izbo vođu ratnika njegovih, koji navališe da nas s radošću satru, kao da će potajice proždrijet' ubogoga.
| דרכת בים סוסיך חמר מים רבים | 15 |
Gaziš po moru s konjima svojim, po pučini silnih voda!
| שמעתי ותרגז בטני לקול צללו שפתי--יבוא רקב בעצמי ותחתי ארגז אשר אנוח ליום צרה לעלות לעם יגודנו | 16 |
Čuo sam! Sva se moja utroba trese, podrhtavaju mi usne na taj zvuk, trulež prodire u kosti moje, noge klecaju poda mnom. Počinut ću kada dan tjeskobni svane narodu što nas sad napada.
| כי תאנה לא תפרח ואין יבול בגפנים--כחש מעשה זית ושדמות לא עשה אכל גזר ממכלה צאן ואין בקר ברפתים | 17 |
Jer smokvino drvo neće više cvasti niti će na lozi biti ploda, maslina će uskratiti rod, polja neće donijeti hrane, ovaca će nestati iz tora, u oborima neće biti ni goveda.
| ואני ביהוה אעלוזה אגילה באלהי ישעי | 18 |
Ali ja ću se radovati u Jahvi i kliktat ću u Bogu, svojem Spasitelju.
| יהוה אדני חילי וישם רגלי כאילות ועל במותי ידרכני למנצח בנגינותי | 19 |
Jahve, moj Gospod, moja je snaga, on mi daje noge poput košutinih i vodi me na visine. Zborovođi. Na žičanim glazbalima.
