< חבקוק 1 >

המשא אשר חזה חבקוק הנביא 1
Onus, quod vidit Habacuc propheta.
עד אנה יהוה שועתי ולא תשמע אזעק אליך חמס ולא תושיע 2
Usquequo Domine clamabo, et non exaudies? vociferabor ad te vim patiens, et non salvabis?
למה תראני און ועמל תביט ושד וחמס לנגדי ויהי ריב ומדון ישא 3
Quare ostendisti mihi iniquitatem, et laborem, videre praedam, et iniustitiam contra me? Quare respicis contemptores, et taces, conculcante impio iustiorem se? Et facies homines quasi pisces maris; et quasi reptilia non habentia ducem; et factum est iudicium, et contradictio potentior.
על כן תפוג תורה ולא יצא לנצח משפט כי רשע מכתיר את הצדיק על כן יצא משפט מעקל 4
Propter hoc lacerata est lex, et non pervenit usque ad finem iudicium: quia impius praevalet adversus iustum, propterea egreditur iudicium perversum.
ראו בגוים והביטו והתמהו תמהו כי פעל פעל בימיכם לא תאמינו כי יספר 5
Aspicite in gentibus, et videte: admiramini, et obstupescite: quia opus factum est in diebus vestris, quod nemo credet cum narrabitur.
כי הנני מקים את הכשדים הגוי המר והנמהר ההולך למרחבי ארץ לרשת משכנות לא לו 6
Quia ecce ego suscitabo Chaldaeos, gentem amaram et velocem, ambulantem super latitudinem terrae, ut possideat tabernacula non sua.
אים ונורא הוא ממנו משפטו ושאתו יצא 7
Horribilis, et terribilis est: ex semetipsa iudicium, et onus eius egredietur.
וקלו מנמרים סוסיו וחדו מזאבי ערב ופשו פרשיו ופרשיו מרחוק יבאו--יעפו כנשר חש לאכול 8
Leviores pardis equi eius, et velociores lupis vespertinis: et diffundentur equites eius: equites namque eius de longe venient, volabunt quasi aquila festinans ad comedendum.
כלה לחמס יבוא מגמת פניהם קדימה ויאסף כחול שבי 9
Omnes ad praedam venient, facies eorum ventus urens: et congregabit quasi arenam, captivitatem.
והוא במלכים יתקלס ורזנים משחק לו הוא לכל מבצר ישחק ויצבר עפר וילכדה 10
Et ipse de regibus triumphabit, et tyranni ridiculi eius erunt: ipse super omnem munitionem ridebit, et comportabit aggerem, et capiet eam.
אז חלף רוח ויעבר ואשם זו כחו לאלהו 11
Tunc mutabitur spiritus, et pertransibit; et corruet: haec est fortitudo eius dei sui.
הלוא אתה מקדם יהוה אלהי קדשי--לא נמות יהוה למשפט שמתו וצור להוכיח יסדתו 12
Numquid non tu a principio Domine Deus meus, sancte meus, et non moriemur? Domine in iudicium posuisti eum: et fortem ut corriperes, fundasti eum.
טהור עינים מראות רע והביט אל עמל לא תוכל למה תביט בוגדים--תחריש בבלע רשע צדיק ממנו 13
Mundi sunt oculi tui, ne videas malum, et respicere ad iniquitatem non poteris. quare respicis super iniqua agentes, et taces devorante impio iustiorem se?
ותעשה אדם כדגי הים--כרמש לא משל בו 14
Et facies homines quasi pisces maris, et quasi reptile non habens principem.
כלה בחכה העלה--יגרהו בחרמו ויאספהו במכמרתו על כן ישמח ויגיל 15
Totum in hamo sublevavit, traxit illud in sagena sua, et congregavit in rete suum. Super hoc laetabitur et exultabit.
על כן יזבח לחרמו ויקטר למכמרתו כי בהמה שמן חלקו ומאכלו בראה 16
propterea immolabit sagenae suae, et sacrificabit reti suo: quia in ipsis incrassata est pars eius, et cibus eius electus.
העל כן יריק חרמו ותמיד להרג גוים לא יחמול 17
Propter hoc ergo expandit sagenam suam, et semper interficere Gentes non cessat.

< חבקוק 1 >