< בראשית 18 >

וירא אליו יהוה באלני ממרא והוא ישב פתח האהל כחם היום 1
После му се јави Господ у равници мамријској кад сеђаше на вратима пред шатором својим у подне.
וישא עיניו וירא והנה שלשה אנשים נצבים עליו וירא וירץ לקראתם מפתח האהל וישתחו ארצה 2
Подигавши очи своје погледа, и гле, три човека стајаху према њему. И угледавши их потрча им у сусрет испред врата шатора свог, и поклони се до земље;
ויאמר אדני אם נא מצאתי חן בעיניך--אל נא תעבר מעל עבדך 3
И рече: Господе, ако сам нашао милост пред Тобом, немој проћи слуге свог.
יקח נא מעט מים ורחצו רגליכם והשענו תחת העץ 4
Да вам донесем мало воде и оперите ноге, те се наслоните мало под овим дрветом.
ואקחה פת לחם וסעדו לבכם אחר תעברו--כי על כן עברתם על עבדכם ויאמרו כן תעשה כאשר דברת 5
И изнећу мало хлеба, те поткрепите срце своје, па онда пођите, кад идете поред слуге свог. И рекоше: Учини шта си казао.
וימהר אברהם האהלה אל שרה ויאמר מהרי שלש סאים קמח סלת--לושי ועשי עגות 6
И Аврам отрча у шатор к Сари, и рече: Брже замеси три копање белог брашна и испеци погаче.
ואל הבקר רץ אברהם ויקח בן בקר רך וטוב ויתן אל הנער וימהר לעשות אתו 7
Па отрча ка говедима и ухвати теле младо и добро, и даде га момку да га брже зготови.
ויקח חמאה וחלב ובן הבקר אשר עשה ויתן לפניהם והוא עמד עליהם תחת העץ ויאכלו 8
Па онда изнесе масла и млека и теле које беше зготовио, и постави им, а сам стајаше пред њима под дрветом докле јеђаху.
ויאמרו אליו איה שרה אשתך ויאמר הנה באהל 9
И они му рекоше: Где је Сара жена твоја? А он рече: Ено је под шатором.
ויאמר שוב אשוב אליך כעת חיה והנה בן לשרה אשתך ושרה שמעת פתח האהל והוא אחריו 10
А један између њих рече: Догодине у ово доба опет ћу доћи к теби, а Сара ће жена твоја имати сина. А Сара слушаше на вратима од шатора иза њега.
ואברהם ושרה זקנים באים בימים חדל להיות לשרה ארח כנשים 11
А Аврам и Сара беху стари и временити, и у Саре беше престало шта бива у жена.
ותצחק שרה בקרבה לאמר אחרי בלתי היתה לי עדנה ואדני זקן 12
Зато се насмеја Сара у себи говорећи: Пошто сам остарела, сад ли ће ми доћи радост? А и господар ми је стар.
ויאמר יהוה אל אברהם למה זה צחקה שרה לאמר האף אמנם אלד--ואני זקנתי 13
Тада рече Господ Авраму: Што се смеје Сара говорећи: Истина ли је да ћу родити кад сам остарела?
היפלא מיהוה דבר למועד אשוב אליך כעת חיה--ולשרה בן 14
Има ли шта тешко Господу? Догодине у ово доба опет ћу доћи к теби, а Сара ће имати сина.
ותכחש שרה לאמר לא צחקתי כי יראה ויאמר לא כי צחקת 15
А Сара удари у бах говорећи: Нисам се смејала. Јер се уплаши. Али Он рече: Није истина, него си се смејала.
ויקמו משם האנשים וישקפו על פני סדם ואברהם--הלך עמם לשלחם 16
Потом усташе људи оданде, и пођоше пут Содома; а Аврам пође с њима да их испрати.
ויהוה אמר המכסה אני מאברהם אשר אני עשה 17
А Господ рече: Како бих тајио од Аврама шта ћу учинити,
ואברהם--היו יהיה לגוי גדול ועצום ונברכו בו--כל גויי הארץ 18
Кад ће од Аврама постати велик и силан народ, и у њему ће се благословити сви народи на земљи?
כי ידעתיו למען אשר יצוה את בניו ואת ביתו אחריו ושמרו דרך יהוה לעשות צדקה ומשפט--למען הביא יהוה על אברהם את אשר דבר עליו 19
Јер знам да ће заповедити синовима својим и дому свом након себе да се држе путева Господњих и да чине што је право и добро, да би Господ навршио на Авраму шта му је обећао.
ויאמר יהוה זעקת סדם ועמרה כי רבה וחטאתם--כי כבדה מאד 20
И рече Господ: Вика је у Содому и Гомору велика, и грех је њихов грдан.
ארדה נא ואראה הכצעקתה הבאה אלי עשו כלה ואם לא אדעה 21
Зато ћу сићи да видим еда ли све чине као што вика дође преда ме; ако ли није тако, да знам.
ויפנו משם האנשים וילכו סדמה ואברהם--עודנו עמד לפני יהוה 22
И људи окренувши се пођоше пут Содома; али Аврам још стајаше пред Господом,
ויגש אברהם ויאמר האף תספה צדיק עם רשע 23
И приступив Аврам рече: Хоћеш ли погубити и праведног с неправедним?
אולי יש חמשים צדיקם בתוך העיר האף תספה ולא תשא למקום למען חמשים הצדיקם אשר בקרבה 24
Може бити да има педесет праведника у граду; хоћеш ли и њих погубити, и нећеш опростити месту за оних педесет праведника што су у њему?
חללה לך מעשת כדבר הזה להמית צדיק עם רשע והיה כצדיק כרשע חללה לך--השפט כל הארץ לא יעשה משפט 25
Немој то чинити, ни губити праведника с неправедником, да буде праведнику као и неправеднику; немој; еда ли судија целе земље неће судити право?
ויאמר יהוה אם אמצא בסדם חמשים צדיקם בתוך העיר--ונשאתי לכל המקום בעבורם 26
И рече Господ: Ако нађем у Содому педесет праведника у граду, опростићу целом месту њих ради.
ויען אברהם ויאמר הנה נא הואלתי לדבר אל אדני ואנכי עפר ואפר 27
А Аврам одговори и рече: Гле, сада бих проговорио Господу, ако и јесам прах и пепео.
אולי יחסרון חמשים הצדיקם חמשה--התשחית בחמשה את כל העיר ויאמר לא אשחית אם אמצא שם ארבעים וחמשה 28
Може бити праведника педесет мање пет, хоћеш ли за оних пет потрти сав град? Одговори: Нећу, ако нађем четрдесет и пет.
ויסף עוד לדבר אליו ויאמר אולי ימצאון שם ארבעים ויאמר לא אעשה בעבור הארבעים 29
И стаде даље говорити, и рече: Може бити да ће се наћи четрдесет. Рече: Нећу ради оних четрдесет.
ויאמר אל נא יחר לאדני ואדברה--אולי ימצאון שם שלשים ויאמר לא אעשה אם אמצא שם שלשים 30
Потом рече: Немој се гневити, Господе, што ћу рећи; може бити да ће се наћи тридесет. И рече: Нећу, ако нађем тридесет.
ויאמר הנה נא הואלתי לדבר אל אדני--אולי ימצאון שם עשרים ויאמר לא אשחית בעבור העשרים 31
Опет рече: Гле сада бих проговорио Господу; може бити да ће се наћи двадесет. Рече: Нећу их погубити за оних двадесет.
ויאמר אל נא יחר לאדני ואדברה אך הפעם--אולי ימצאון שם עשרה ויאמר לא אשחית בעבור העשרה 32
Најпосле рече: Немој се гневити, Господе, што ћу још једном проговорити; може бити да ће се наћи десет. Рече: Нећу их погубити ради оних десет.
וילך יהוה--כאשר כלה לדבר אל אברהם ואברהם שב למקמו 33
И Господ отиде свршивши разговор са Аврамом; а Аврам се врати на своје место.

< בראשית 18 >