קֹהֶלֶת 3

1 לכל זמן ועת לכל חפץ תחת השמים

Jest pora na wszystko i czas na każdą sprawę pod niebem.

2 עת ללדת ועת למות עת לטעת ועת לעקור נטוע

[Jest] czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono;

3 עת להרוג ועת לרפוא עת לפרוץ ועת לבנות

Czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania;

4 עת לבכות ועת לשחוק עת ספוד ועת רקוד

Czas płaczu i czas śmiechu, czas smutku i czas pląsów;

5 עת להשליך אבנים ועת כנוס אבנים עת לחבוק ועת לרחק מחבק

Czas rzucania kamieni i czas zbierania kamieni, czas uścisków i czas powstrzymywania się od uścisków;

6 עת לבקש ועת לאבד עת לשמור ועת להשליך

Czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania;

7 עת לקרוע ועת לתפור עת לחשות ועת לדבר

Czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia;

8 עת לאהב ועת לשנא עת מלחמה ועת שלום

Czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.

9 מה יתרון העושה באשר הוא עמל

Jaki pożytek ma ten, kto pracuje, z całego swego trudu?

10 ראיתי את הענין אשר נתן אלהים לבני האדם--לענות בו

Widziałem pracę, którą Bóg dał synom ludzkim, aby się nią trudzili.

11 את הכל עשה יפה בעתו גם את העלם נתן בלבם--מבלי אשר לא ימצא האדם את המעשה אשר עשה האלהים מראש ועד סוף

Wszystko dobrze uczynił w swoim czasie. Włożył także świat w ich serca, mimo że człowiek nie zdoła pojąć dzieła, którego Bóg dokonuje od początku do końca.

12 ידעתי כי אין טוב בם--כי אם לשמוח ולעשות טוב בחייו

Dlatego wiem, że dla nich nie ma nic lepszego nad to, by się radowali i czynili dobrze za swego życia.

13 וגם כל האדם שיאכל ושתה וראה טוב בכל עמלו--מתת אלהים היא

Również i to, gdy każdy człowiek je i pije, i cieszy się dobrem całego swego trudu, jest darem Boga.

14 ידעתי כי כל אשר יעשה האלהים הוא יהיה לעולם--עליו אין להוסיף וממנו אין לגרע והאלהים עשה שיראו מלפניו

Wiem i to, że cokolwiek czyni Bóg, będzie trwać na wieki. Nie można do tego nic dodać ani z tego odjąć, a Bóg czyni to, aby ludzie się go bali.

15 מה שהיה כבר הוא ואשר להיות כבר היה והאלהים יבקש את נרדף

To, co było, jest teraz, a to, co będzie, już było. Bóg bowiem żąda tego, co przeminęło.

16 ועוד ראיתי תחת השמש מקום המשפט שמה הרשע ומקום הצדק שמה הרשע

Widziałem jeszcze pod słońcem niegodziwość w miejscu sądu, a w miejscu sprawiedliwości – nieprawość.

17 אמרתי אני בלבי--את הצדיק ואת הרשע ישפט האלהים כי עת לכל חפץ ועל כל המעשה שם

I powiedziałem w sercu: Bóg osądzi zarówno sprawiedliwego, jak i niegodziwego, gdyż tam będzie czas na [osądzenie] każdego zamiaru i uczynku.

18 אמרתי אני בלבי--על דברת בני האדם לברם האלהים ולראות שהם בהמה המה להם

Powiedziałem w sercu o sprawie synów ludzkich: Oby Bóg im pokazał, aby wiedzieli, że są tylko zwierzętami.

19 כי מקרה בני האדם ומקרה הבהמה ומקרה אחד להם--כמות זה כן מות זה ורוח אחד לכל ומותר האדם מן הבהמה אין כי הכל הבל

Bo jednakowy jest los synów ludzkich i los zwierząt. Jak umiera ten, tak umiera i tamto. Wszyscy mają jednakowe tchnienie, a nie ma człowiek przewagi nad zwierzęciem, gdyż wszystko jest marnością.

20 הכל הולך אל מקום אחד הכל היה מן העפר והכל שב אל העפר

Wszystko to idzie do jednego miejsca; wszystko jest z prochu i wszystko w proch się obraca.

21 מי יודע רוח בני האדם--העלה היא למעלה ורוח הבהמה--הירדת היא למטה לארץ

A któż wie, że duch synów ludzkich idzie w górę, a duch zwierzęcia zstępuje do ziemi?

22 וראיתי כי אין טוב מאשר ישמח האדם במעשיו--כי הוא חלקו כי מי יביאנו לראות במה שיהיה אחריו

Dlatego zobaczyłem, że nie ma nic lepszego nad to, żeby człowiek się radował ze swoich dzieł, gdyż to jest jego dział. Któż bowiem doprowadzi go [do tego], aby poznał to, co ma być po nim?