< קֹהֶלֶת 11 >
שלח לחמך על פני המים כי ברב הימים תמצאנו | 1 |
Met savu maizi ūdenī, ar laiku tu to atdabūsi.
תן חלק לשבעה וגם לשמונה כי לא תדע מה יהיה רעה על הארץ | 2 |
Izdali to septiņiem vai astoņiem, jo tu nezini, kāda nelaime būs virs zemes.
אם ימלאו העבים גשם על הארץ יריקו ואם יפול עץ בדרום ואם בצפון--מקום שיפול העץ שם יהוא | 3 |
Kad padebeši pilni, tad tie izlej lietu uz zemi; un kā koks kritīs pret dienvidu vai pret ziemeli, - kur koks krīt, tur tas arī paliek.
שמר רוח לא יזרע וראה בעבים לא יקצור | 4 |
Kas uz vēju mana, tas nesēj, un kas uz padebešiem raugās, tas nepļauj.
כאשר אינך יודע מה דרך הרוח כעצמים בבטן המלאה ככה לא תדע את מעשה האלהים אשר יעשה את הכל | 5 |
Tā kā tu nezini, kāds ceļš ir vējam, jeb kā kauli aug grūtas sievas miesās, tāpat tu nezini Dieva darbu, ko Viņš visu padara.
בבקר זרע את זרעך ולערב אל תנח ידך כי אינך יודע אי זה יכשר הזה או זה ואם שניהם כאחד טובים | 6 |
No rīta sēj savu sēklu un neliec mierā savu roku vakarā; jo tu nezini, kā jo labi izdosies, vai šā vai tā; un kad abējādi izdotos, tad būtu jo labi.
ומתוק האור וטוב לעינים לראות את השמש | 7 |
Gaišums ir salds un acīm tīk sauli redzēt.
כי אם שנים הרבה יחיה האדם בכלם ישמח ויזכר את ימי החשך כי הרבה יהיו כל שבא הבל | 8 |
Bet jebšu cilvēks daudz gadus dzīvo un arvienu priecājās, tad lai tomēr viņš arī piemin tās nebaltās dienas, jo viņu būs daudz. Viss, kas nāk, ir niecība.
שמח בחור בילדותיך ויטיבך לבך בימי בחורותיך והלך בדרכי לבך ובמראי עיניך ודע כי על כל אלה יביאך האלהים במשפט | 9 |
Priecājies, jaunekli, savā jaunībā, un lai tava sirds tur labu prātu savas jaunības dienās, un staigā kā tava sirds kāro un kā tavām acīm patīk; bet zini, ka Dievs par visu šo tevi vedīs priekš tiesas.
והסר כעס מלבך והעבר רעה מבשרך כי הילדות והשחרות הבל | 10 |
Tad izmet nu skumību no savas sirds un aizdzen ļaunumu no savām miesām; jo jaunība un rīta blāzma(bērnība) ir niecība.