< שמואל ב 22 >
וידבר דוד ליהוה את דברי השירה הזאת ביום הציל יהוה אתו מכף כל איביו ומכף שאול | 1 |
I izgovori David Gospodu rijeèi ove pjesme, kad ga izbavi Gospod iz ruku svijeh neprijatelja njegovijeh i iz ruke Saulove;
ויאמר יהוה סלעי ומצדתי ומפלטי לי | 2 |
I reèe: Gospod je moja stijena i grad moj i izbavitelj moj.
אלהי צורי אחסה בו מגני וקרן ישעי משגבי ומנוסי משעי מחמס תשעני | 3 |
Bog je stijena moja, u njega æu se uzdati, štit moj i rog spasenja mojega, zaklon moj i utoèište moje, spasitelj moj, koji me izbavlja od sile.
מהלל אקרא יהוה ומאיבי אושע | 4 |
Prizivljem Gospoda, kojega valja hvaliti, i opraštam se neprijatelja svojih.
כי אפפני משברי מות נחלי בליעל יבעתני | 5 |
Jer obuzeše me smrtni bolovi, potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
חבלי שאול סבני קדמני מקשי מות (Sheol ) | 6 |
Bolovi grobni opkoliše me, stegoše me zamke smrtne. (Sheol )
בצר לי אקרא יהוה ואל אלהי אקרא וישמע מהיכלו קולי ושועתי באזניו | 7 |
U tjeskobi svojoj prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah, on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
ותגעש (ויתגעש) ותרעש הארץ מוסדות השמים ירגזו ויתגעשו כי חרה לו | 8 |
Zatrese se i pokoleba se zemlja, temelji nebesima zadrmaše se i pomjeriše se, jer se on razgnjevi.
עלה עשן באפו ואש מפיו תאכל גחלים בערו ממנו | 9 |
Podiže se dim iz nozdara njegovijeh i iz usta njegovijeh oganj koji proždire, živo ugljevlje otskakaše od njega.
ויט שמים וירד וערפל תחת רגליו | 10 |
Savi nebesa i siðe; a mrak bijaše pod nogama njegovijem.
וירכב על כרוב ויעף וירא על כנפי רוח | 11 |
I sjede na heruvima i poletje, i pokaza se na krilima vjetrnijem.
וישת חשך סביבתיו סכות חשרת מים עבי שחקים | 12 |
Od mraka naèini oko sebe šator, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
מנגה נגדו בערו גחלי אש | 13 |
Od sijevanja pred njim goraše živo ugljevlje.
ירעם מן שמים יהוה ועליון יתן קולו | 14 |
Zagrmje s nebesa Gospod, i višnji pusti glas svoj.
וישלח חצים ויפיצם ברק ויהמם (ויהם) | 15 |
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; munje, i razasu ih.
ויראו אפקי ים יגלו מסדות תבל בגערת יהוה מנשמת רוח אפו | 16 |
Pokazaše se dubine morske, i otkriše se temelji vasiljenoj od prijetnje Gospodnje, od dihanja duha iz nozdara njegovijeh.
ישלח ממרום יקחני ימשני ממים רבים | 17 |
Tada pruži s visine ruku i uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
יצילני מאיבי עז משנאי כי אמצו ממני | 18 |
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
יקדמני ביום אידי ויהי יהוה משען לי | 19 |
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
ויצא למרחב אתי יחלצני כי חפץ בי | 20 |
I izvede me na prostrano mjesto, izbavi me, jer sam mu mio.
יגמלני יהוה כצדקתי כבר ידי ישיב לי | 21 |
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih dariva me.
כי שמרתי דרכי יהוה ולא רשעתי מאלהי | 22 |
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega.
כי כל משפטו לנגדי וחקתיו לא אסור ממנה | 23 |
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
ואהיה תמים לו ואשתמרה מעוני | 24 |
I bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
וישב יהוה לי כצדקתי כברי לנגד עיניו | 25 |
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti mojoj pred oèima njegovima.
עם חסיד תתחסד עם גבור תמים תתמם | 26 |
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernijem vjerno;
עם נבר תתבר ועם עקש תתפל | 27 |
S èistijem èisto postupaš, a s nevaljalijem nasuprot njemu.
ואת עם עני תושיע ועיניך על רמים תשפיל | 28 |
Jer pomažeš narodu nevoljnom, a na ponosite spuštaš oèi svoje i ponižavaš ih.
כי אתה נירי יהוה ויהוה יגיה חשכי | 29 |
Ti si vidjelo moje, Gospode, i Gospod prosvjetljuje tamu moju.
כי בכה ארוץ גדוד באלהי אדלג שור | 30 |
S tobom razbijam vojsku, s Bogom svojim skaèem preko zida.
האל תמים דרכו אמרת יהוה צרופה-- מגן הוא לכל החסים בו | 31 |
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se uzdaju u nj.
כי מי אל מבלעדי יהוה ומי צור מבלעדי אלהינו | 32 |
Jer ko je Bog osim Gospoda? i ko je stijena osim Boga našega?
האל מעוזי חיל ויתר תמים דרכו (דרכי) | 33 |
Bog je krjepost moja i sila moja, i èini da mi je put bez mane.
משוה רגליו (רגלי) כאילות ועל במתי יעמדני | 34 |
Daje mi noge kao u jelena, i na visine moje stavlja me.
מלמד ידי למלחמה ונחת קשת נחושה זרעתי | 35 |
Uèi ruke moje boju, te lome luk mjedeni mišice moje.
ותתן לי מגן ישעך וענתך תרבני | 36 |
Ti mi daješ štit spasenja svojega, i milost tvoja èini me velika.
תרחיב צעדי תחתני ולא מעדו קרסלי | 37 |
Širiš korake moje poda mnom, te se ne omièu gležnji moji.
ארדפה איבי ואשמידם ולא אשוב עד כלותם | 38 |
Tjeram neprijatelje svoje, i potirem ih, i ne vraæam se dokle ih ne istrijebim.
ואכלם ואמחצם ולא יקומון ויפלו תחת רגלי | 39 |
I istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.
ותזרני חיל למלחמה תכריע קמי תחתני | 40 |
Jer me ti opasuješ snagom za boj: koji ustanu na me, obaraš ih poda me.
ואיבי תתה לי ערף משנאי ואצמיתם | 41 |
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
ישעו ואין משיע אל יהוה ולא ענם | 42 |
Obziru se, ali nema pomagaèa: vièu ka Gospodu, ali ih ne sluša.
ואשחקם כעפר ארץ כטיט חוצות אדקם ארקעם | 43 |
Satirem ih kao prah zemaljski, kao blato po ulicama gazim ih i razmeæem.
ותפלטני מריבי עמי תשמרני לראש גוים עם לא ידעתי יעבדני | 44 |
Ti me izbavljaš od bune naroda mojega, èuvaš me da sam glava narodima; narod kojega ne poznavah služi mi.
בני נכר יתכחשו לי לשמוע אזן ישמעו לי | 45 |
Tuðini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
בני נכר יבלו ויחגרו ממסגרותם | 46 |
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
חי יהוה וברוך צורי וירם אלהי צור ישעי | 47 |
Živ je Gospod, i da je blagoslovena stijena moja. Da se uzvisi Bog, stijena spasenja mojega.
האל הנתן נקמת לי ומריד עמים תחתני | 48 |
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
ומוציאי מאיבי ומקמי תרוממני מאיש חמסים תצילני | 49 |
Koji me izvodi iz neprijatelja mojih, i podiže me nad one koji ustaju na me, i od èovjeka žestoka izbavlja me.
על כן אודך יהוה בגוים ולשמך אזמר | 50 |
Toga radi hvalim te, Gospode, po narodima, i pojem imenu tvojemu,
מגדיל (מגדול) ישועות מלכו ועשה חסד למשיחו לדוד ולזרעו עד עולם | 51 |
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i sjemenu njegovu dovijeka.