< שמואל ב 22 >

וידבר דוד ליהוה את דברי השירה הזאת ביום הציל יהוה אתו מכף כל איביו ומכף שאול 1
I izgovori David Gospodu rijeèi ove pjesme, kad ga izbavi Gospod iz ruku svijeh neprijatelja njegovijeh i iz ruke Saulove;
ויאמר יהוה סלעי ומצדתי ומפלטי לי 2
I reèe: Gospod je moja stijena i grad moj i izbavitelj moj.
אלהי צורי אחסה בו מגני וקרן ישעי משגבי ומנוסי משעי מחמס תשעני 3
Bog je stijena moja, u njega æu se uzdati, štit moj i rog spasenja mojega, zaklon moj i utoèište moje, spasitelj moj, koji me izbavlja od sile.
מהלל אקרא יהוה ומאיבי אושע 4
Prizivljem Gospoda, kojega valja hvaliti, i opraštam se neprijatelja svojih.
כי אפפני משברי מות נחלי בליעל יבעתני 5
Jer obuzeše me smrtni bolovi, potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
חבלי שאול סבני קדמני מקשי מות (Sheol h7585) 6
Bolovi grobni opkoliše me, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
בצר לי אקרא יהוה ואל אלהי אקרא וישמע מהיכלו קולי ושועתי באזניו 7
U tjeskobi svojoj prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah, on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
ותגעש (ויתגעש) ותרעש הארץ מוסדות השמים ירגזו ויתגעשו כי חרה לו 8
Zatrese se i pokoleba se zemlja, temelji nebesima zadrmaše se i pomjeriše se, jer se on razgnjevi.
עלה עשן באפו ואש מפיו תאכל גחלים בערו ממנו 9
Podiže se dim iz nozdara njegovijeh i iz usta njegovijeh oganj koji proždire, živo ugljevlje otskakaše od njega.
ויט שמים וירד וערפל תחת רגליו 10
Savi nebesa i siðe; a mrak bijaše pod nogama njegovijem.
וירכב על כרוב ויעף וירא על כנפי רוח 11
I sjede na heruvima i poletje, i pokaza se na krilima vjetrnijem.
וישת חשך סביבתיו סכות חשרת מים עבי שחקים 12
Od mraka naèini oko sebe šator, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
מנגה נגדו בערו גחלי אש 13
Od sijevanja pred njim goraše živo ugljevlje.
ירעם מן שמים יהוה ועליון יתן קולו 14
Zagrmje s nebesa Gospod, i višnji pusti glas svoj.
וישלח חצים ויפיצם ברק ויהמם (ויהם) 15
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; munje, i razasu ih.
ויראו אפקי ים יגלו מסדות תבל בגערת יהוה מנשמת רוח אפו 16
Pokazaše se dubine morske, i otkriše se temelji vasiljenoj od prijetnje Gospodnje, od dihanja duha iz nozdara njegovijeh.
ישלח ממרום יקחני ימשני ממים רבים 17
Tada pruži s visine ruku i uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
יצילני מאיבי עז משנאי כי אמצו ממני 18
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
יקדמני ביום אידי ויהי יהוה משען לי 19
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
ויצא למרחב אתי יחלצני כי חפץ בי 20
I izvede me na prostrano mjesto, izbavi me, jer sam mu mio.
יגמלני יהוה כצדקתי כבר ידי ישיב לי 21
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih dariva me.
כי שמרתי דרכי יהוה ולא רשעתי מאלהי 22
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega.
כי כל משפטו לנגדי וחקתיו לא אסור ממנה 23
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
ואהיה תמים לו ואשתמרה מעוני 24
I bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
וישב יהוה לי כצדקתי כברי לנגד עיניו 25
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti mojoj pred oèima njegovima.
עם חסיד תתחסד עם גבור תמים תתמם 26
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernijem vjerno;
עם נבר תתבר ועם עקש תתפל 27
S èistijem èisto postupaš, a s nevaljalijem nasuprot njemu.
ואת עם עני תושיע ועיניך על רמים תשפיל 28
Jer pomažeš narodu nevoljnom, a na ponosite spuštaš oèi svoje i ponižavaš ih.
כי אתה נירי יהוה ויהוה יגיה חשכי 29
Ti si vidjelo moje, Gospode, i Gospod prosvjetljuje tamu moju.
כי בכה ארוץ גדוד באלהי אדלג שור 30
S tobom razbijam vojsku, s Bogom svojim skaèem preko zida.
האל תמים דרכו אמרת יהוה צרופה-- מגן הוא לכל החסים בו 31
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se uzdaju u nj.
כי מי אל מבלעדי יהוה ומי צור מבלעדי אלהינו 32
Jer ko je Bog osim Gospoda? i ko je stijena osim Boga našega?
האל מעוזי חיל ויתר תמים דרכו (דרכי) 33
Bog je krjepost moja i sila moja, i èini da mi je put bez mane.
משוה רגליו (רגלי) כאילות ועל במתי יעמדני 34
Daje mi noge kao u jelena, i na visine moje stavlja me.
מלמד ידי למלחמה ונחת קשת נחושה זרעתי 35
Uèi ruke moje boju, te lome luk mjedeni mišice moje.
ותתן לי מגן ישעך וענתך תרבני 36
Ti mi daješ štit spasenja svojega, i milost tvoja èini me velika.
תרחיב צעדי תחתני ולא מעדו קרסלי 37
Širiš korake moje poda mnom, te se ne omièu gležnji moji.
ארדפה איבי ואשמידם ולא אשוב עד כלותם 38
Tjeram neprijatelje svoje, i potirem ih, i ne vraæam se dokle ih ne istrijebim.
ואכלם ואמחצם ולא יקומון ויפלו תחת רגלי 39
I istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.
ותזרני חיל למלחמה תכריע קמי תחתני 40
Jer me ti opasuješ snagom za boj: koji ustanu na me, obaraš ih poda me.
ואיבי תתה לי ערף משנאי ואצמיתם 41
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
ישעו ואין משיע אל יהוה ולא ענם 42
Obziru se, ali nema pomagaèa: vièu ka Gospodu, ali ih ne sluša.
ואשחקם כעפר ארץ כטיט חוצות אדקם ארקעם 43
Satirem ih kao prah zemaljski, kao blato po ulicama gazim ih i razmeæem.
ותפלטני מריבי עמי תשמרני לראש גוים עם לא ידעתי יעבדני 44
Ti me izbavljaš od bune naroda mojega, èuvaš me da sam glava narodima; narod kojega ne poznavah služi mi.
בני נכר יתכחשו לי לשמוע אזן ישמעו לי 45
Tuðini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
בני נכר יבלו ויחגרו ממסגרותם 46
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
חי יהוה וברוך צורי וירם אלהי צור ישעי 47
Živ je Gospod, i da je blagoslovena stijena moja. Da se uzvisi Bog, stijena spasenja mojega.
האל הנתן נקמת לי ומריד עמים תחתני 48
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
ומוציאי מאיבי ומקמי תרוממני מאיש חמסים תצילני 49
Koji me izvodi iz neprijatelja mojih, i podiže me nad one koji ustaju na me, i od èovjeka žestoka izbavlja me.
על כן אודך יהוה בגוים ולשמך אזמר 50
Toga radi hvalim te, Gospode, po narodima, i pojem imenu tvojemu,
מגדיל (מגדול) ישועות מלכו ועשה חסד למשיחו לדוד ולזרעו עד עולם 51
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i sjemenu njegovu dovijeka.

< שמואל ב 22 >