דברי הימים א 16

1 ויביאו את ארון האלהים ויציגו אתו בתוך האהל אשר נטה לו דויד ויקריבו עלות ושלמים לפני האלהים

به این ترتیب بنی‌اسرائیل صندوق عهد را به خیمه‌ای که داوود برایش بر پا کرده بود، آوردند و در حضور خدا قربانیهای سوختنی و سلامتی تقدیم کردند.

2 ויכל דויד מהעלות העלה והשלמים ויברך את העם בשם יהוה

در پایان مراسم قربانی، داوود بنی‌اسرائیل را به نام خداوند برکت داد.

3 ויחלק לכל איש ישראל מאיש ועד אשה--לאיש ככר לחם ואשפר ואשישה

سپس او به هر یک از زنان و مردان یک قرص نان، یک نان خرما و یک نان کشمشی داد.

4 ויתן לפני ארון יהוה מן הלוים--משרתים ולהזכיר ולהודות ולהלל ליהוה אלהי ישראל

داوود بعضی از لاویان را تعیین کرد تا در جلوی صندوق عهد قرار گیرند و خداوند، خدای اسرائیل را با سرود شکر و سپاس بگویند. آنانی که برای این خدمت تعیین شدند اینها بودند:

5 אסף הראש ומשנהו זכריה יעיאל ושמירמות ויחיאל ומתתיה ואליאב ובניהו ועבד אדם ויעיאל בכלי נבלים ובכנרות ואסף במצלתים משמיע

آساف (سرپرست این عده که سنج هم می‌نواخت)، زکریا، یعی‌ئیل، شمیراموت، یحی‌ئیل، مَتّیتیا، الی‌آب، بنایا، عوبید ادوم و یعی‌ئیل. این افراد عود و بربط می‌نواختند.

6 ובניהו ויחזיאל הכהנים--בחצצרות תמיד לפני ארון ברית האלהים

بنایا و یحزی‌ئیل که کاهن بودند، همیشه در جلوی صندوق عهد شیپور می‌نواختند.

7 ביום ההוא אז נתן דויד בראש להדות ליהוה--ביד אסף ואחיו

در آن روز، داوود گروه سرایندگان را تشکیل داد تا در خیمهٔ عبادت برای شکر و سپاس خداوند سرود خوانند. آساف رهبر گروه سرایندگان بود. سرودی که آنها می‌خواندند این بود:

8 הודו ליהוה קראו בשמו-- הודיעו בעמים עלילתיו

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

9 שירו לו זמרו לו-- שיחו בכל נפלאתיו

در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

10 התהללו בשם קדשו-- ישמח לב מבקשי יהוה

ای طالبان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

11 דרשו יהוה ועזו-- בקשו פניו תמיד

خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

12 זכרו נפלאתיו אשר עשה-- מפתיו ומשפטי פיהו

آیات و عجایبی را که به عمل آورده و فرامینی را که صادر کرده، به یاد آورید.

13 זרע ישראל עבדו-- בני יעקב בחיריו

ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

14 הוא יהוה אלהינו-- בכל הארץ משפטיו

اوست یهوه، خدای ما! و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

15 זכרו לעולם בריתו-- דבר צוה לאלף דור

عهد او را همیشه به یاد داشته باشید عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

16 אשר כרת את אברהם-- ושבועתו ליצחק

عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

17 ויעמידה ליעקב לחק-- לישראל ברית עולם

او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

18 לאמר לך אתן ארץ כנען-- חבל נחלתכם

او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

19 בהיותכם מתי מספר-- כמעט וגרים בה

بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

20 ויתהלכו מגוי אל גוי-- ומממלכה אל עם אחר

میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

21 לא הניח לאיש לעשקם-- ויוכח עליהם מלכים

اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

22 אל תגעו במשיחי-- ובנביאי אל תרעו

«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

23 שירו ליהוה כל הארץ-- בשרו מיום אל יום ישועתו

ای مردم روی زمین، در وصف خداوند بسرایید! هر روز به مردم بشارت دهید که خداوند نجات می‌بخشد.

24 ספרו בגוים את כבודו-- בכל העמים נפלאתיו

شکوه و جلال او را در میان ملتها ذکر کنید، و از معجزات او در میان قومها سخن بگویید.

25 כי גדול יהוה ומהלל מאד-- ונורא הוא על כל אלהים

زیرا خداوند بزرگ است و سزاوار ستایش! از او باید ترسید، بیش از همۀ خدایان.

26 כי כל אלהי העמים אלילים-- ויהוה שמים עשה

خدایان سایر قومها بتهایی بیش نیستند، اما خداوند ما آسمانها را آفریده است.

27 הוד והדר לפניו-- עז וחדוה במקמו

شکوه و جلال در حضور اوست، و قدرت و شادمانی در خانه او.

28 הבו ליהוה משפחות עמים-- הבו ליהוה כבוד ועז

ای تمام قومهای روی زمین، خداوند را توصیف نمایید؛ قدرت و شکوه او را توصیف نمایید؛

29 הבו ליהוה כבוד שמו שאו מנחה ובאו לפניו-- השתחוו ליהוה בהדרת קדש

عظمت نام خداوند را توصیف نمایید! با هدایا به حضورش بیایید. خداوند را در شکوه قدوسیتش بپرستید!

30 חילו מלפניו כל הארץ-- אף תכון תבל בל תמוט

ای تمام مردم روی زمین، در حضور او بلرزید. جهان پایدار است و تکان نخواهد خورد.

31 ישמחו השמים ותגל הארץ-- ויאמרו בגוים יהוה מלך

آسمان شادی کند و زمین به وجد آید. به همۀ قومها بگویید: «خداوند سلطنت می‌کند!»

32 ירעם הים ומלואו-- יעלץ השדה וכל אשר בו

دریا و هر چه آن را پر می‌سازد غرش کند، صحرا و هر چه در آن است، به وجد آید.

33 אז ירננו עצי היער מלפני יהוה--כי בא לשפוט את הארץ

درختان جنگل با شادی بسرایند، در حضور خداوند که برای داوری جهان می‌آید.

34 הודו ליהוה כי טוב-- כי לעולם חסדו

خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

35 ואמרו--הושיענו אלהי ישענו וקבצנו והצילנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך

بگویید: «ای خدای نجات ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن و برهان، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.»

36 ברוך יהוה אלהי ישראל-- מן העולם ועד העלם ויאמרו כל העם אמן-- והלל ליהוה

متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. آنگاه همۀ قوم گفتند: «آمین» و خداوند را ستایش کردند.

37 ויעזב שם לפני ארון ברית יהוה לאסף ולאחיו לשרת לפני הארון תמיד--לדבר יום ביומו

داوود ترتیبی داد که آساف و همکاران لاوی او به طور مرتب پیش صندوق عهد خداوند نگهداری می‌شد خدمت کنند و کارهای روزانهٔ آنجا را انجام دهند.

38 ועבד אדם ואחיהם ששים ושמונה ועבד אדם בן ידיתון וחסה לשערים

عوبید ادوم (پسر یِدوتون) با شصت و هشت همکارش نیز به ایشان کمک می‌کردند. عوبید ادوم و حوسه مسئول نگهبانی از دروازه‌ها بودند.

39 ואת צדוק הכהן ואחיו הכהנים לפני משכן יהוה--בבמה אשר בגבעון

در ضمن خیمهٔ عبادت قدیمی که در بالای تپهٔ جبعون بود به همان صورت باقی ماند. داوود، صادوق کاهن و همکاران کاهن او را در آن خیمه گذاشت تا خداوند را در آنجا خدمت کنند.

40 להעלות עלות ליהוה על מזבח העלה תמיד--לבקר ולערב ולכל הכתוב בתורת יהוה אשר צוה על ישראל

آنها هر روز صبح و عصر، روی مذبح، قربانیهای سوختنی به خداوند تقدیم می‌کردند، همان‌طور که خداوند در تورات به بنی‌اسرائیل فرموده بود.

41 ועמהם הימן וידותון ושאר הברורים אשר נקבו בשמות--להדות ליהוה כי לעולם חסדו

داوود هیمان و یِدوتون و چند نفر دیگر را هم که انتخاب شده بودند تعیین کرد تا خداوند را به خاطر محبت ابدی‌اش ستایش کنند.

42 ועמהם הימן וידותון חצצרות ומצלתים למשמיעים וכלי שיר האלהים ובני ידותון לשער

آنها با نواختن شیپور و سنج و سایر آلات موسیقی، خدا را ستایش می‌کردند. پسران یِدوتون کنار دروازه می‌ایستادند.

43 וילכו כל העם איש לביתו ויסב דויד לברך את ביתו

پس از پایان مراسم، مردم به خانه‌هایشان رفتند و داوود بازگشت تا خانهٔ خود را تبرک نماید.