Zepania 3
1 A UWE ka mea e kipi ana, a me ka mea haumia, Ke kulanakauhale hookoikoi.
ὦ ἡ ἐπιφανὴς καὶ ἀπολελυτρωμένη ἡ πόλις ἡ περιστερά
2 Aole ia i hoolohe i ka leo, aole hoi i ae aku i ke aoia mai; Aole hoi ia i paulele ia Iehova, Aole ia i hookokoke aku i kona Akua.
οὐκ εἰσήκουσεν φωνῆς οὐκ ἐδέξατο παιδείαν ἐπὶ τῷ κυρίῳ οὐκ ἐπεποίθει καὶ πρὸς τὸν θεὸν αὐτῆς οὐκ ἤγγισεν
3 O na'lii iloko ona, he poe liona uwo lakou; O na lunakanawai ona, he poe iliohae o ke ahiahi; Aole lakou e hookoe a hiki i ke kakahiaka.
οἱ ἄρχοντες αὐτῆς ἐν αὐτῇ ὡς λέοντες ὠρυόμενοι οἱ κριταὶ αὐτῆς ὡς λύκοι τῆς Ἀραβίας οὐχ ὑπελίποντο εἰς τὸ πρωί
4 He poe haaheo na kaula ona, na kanaka hoopunipuni; Ua hoohaumia na kahuna ona i ke keenakapu, Ua haihai lakou i ke kanawai.
οἱ προφῆται αὐτῆς πνευματοφόροι ἄνδρες καταφρονηταί οἱ ἱερεῖς αὐτῆς βεβηλοῦσιν τὰ ἅγια καὶ ἀσεβοῦσιν νόμον
5 Iwaenakonu o lakou o Iehova ka mea hoopono, Aole ia e hana i ka pono ole; E hoakaka mai ana ia i kona pono ia kakahiaka ae, ia kakahiaka ae, aole haule; Aka, o ka mea hana hewa, aole ia i hoomaopopo i ka hilahila,
ὁ δὲ κύριος δίκαιος ἐν μέσῳ αὐτῆς καὶ οὐ μὴ ποιήσῃ ἄδικον πρωὶ πρωὶ δώσει κρίμα αὐτοῦ εἰς φῶς καὶ οὐκ ἀπεκρύβη καὶ οὐκ ἔγνω ἀδικίαν ἐν ἀπαιτήσει καὶ οὐκ εἰς νεῖκος ἀδικίαν
6 Ua hooki iho au i na lahuikanaka; Ua hoohioloia na pakaua o lakou; Ua hooneoneo au i ko lakou mau alanui, i maalo ole ae kekahi ilaila; Ua hoohinaia na kulanakauhale o lakou, a koe ole kekahi, Aole hoi e noho ana kekahi kanaka iloko.
ἐν διαφθορᾷ κατέσπασα ὑπερηφάνους ἠφανίσθησαν γωνίαι αὐτῶν ἐξερημώσω τὰς ὁδοὺς αὐτῶν τὸ παράπαν τοῦ μὴ διοδεύειν ἐξέλιπον αἱ πόλεις αὐτῶν παρὰ τὸ μηδένα ὑπάρχειν μηδὲ κατοικεῖν
7 Olelo iho la au, Ina oe e makau mai ia'u, a e ae mai i ke aoia, I hooki ole ia'i kona noho ana, e like me na mea a'ue olelo mua ai nona: Aka, ua ala lakou i ka wanaao, e hoohaumia i ka lakou hana a pau.
εἶπα πλὴν φοβεῖσθέ με καὶ δέξασθε παιδείαν καὶ οὐ μὴ ἐξολεθρευθῆτε ἐξ ὀφθαλμῶν αὐτῆς πάντα ὅσα ἐξεδίκησα ἐπ’ αὐτήν ἑτοιμάζου ὄρθρισον διέφθαρται πᾶσα ἡ ἐπιφυλλὶς αὐτῶν
8 No ia mea, e kali oukou ia'u, wahi a Iehova, A hiki i ka la a'u e ku ae ai i ka waiwai pio: No ka mea, o kuu manao no e houluulu i na lahuikanaka, e hoakoakoa i ko na aupuni, E ninini iho i kuu inaina maluna o lakou, i ka wela a pau o ko'u huhu; No ka mea, e pau auanei ka honua a pau i ke ahi o kuu lili.
διὰ τοῦτο ὑπόμεινόν με λέγει κύριος εἰς ἡμέραν ἀναστάσεώς μου εἰς μαρτύριον διότι τὸ κρίμα μου εἰς συναγωγὰς ἐθνῶν τοῦ εἰσδέξασθαι βασιλεῖς τοῦ ἐκχέαι ἐπ’ αὐτοὺς πᾶσαν ὀργὴν θυμοῦ μου διότι ἐν πυρὶ ζήλους μου καταναλωθήσεται πᾶσα ἡ γῆ
9 Alaila au e haawi aku ai i na kanaka i ka Iehelehe maikai, I kahea aku ai lakou a pau i ka inoa o Iehova, A e hookauwa aku ai nana me ka poohiwi hookahi.
ὅτι τότε μεταστρέψω ἐπὶ λαοὺς γλῶσσαν εἰς γενεὰν αὐτῆς τοῦ ἐπικαλεῖσθαι πάντας τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ δουλεύειν αὐτῷ ὑπὸ ζυγὸν ἕνα
10 Mai na aina mai o ka muliwai o Aitiopa, E lawe mai ana ko'u poe haipule, o ke kaikamahine o ko'u poe hele liilii, i alana na'u.
ἐκ περάτων ποταμῶν Αἰθιοπίας οἴσουσιν θυσίας μοι
11 Ia la no, aole oe e hilahila i kau hana ana a pau, I na mea au i lawehala ai ia'u: No ka mea, alaila au e lawe aku ai mai ou aku la i kou poe e olioli i ka hookiekie; I ole ai oe e hookiekie hou aku ma kuu mauna hoano.
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ οὐ μὴ καταισχυνθῇς ἐκ πάντων τῶν ἐπιτηδευμάτων σου ὧν ἠσέβησας εἰς ἐμέ ὅτι τότε περιελῶ ἀπὸ σοῦ τὰ φαυλίσματα τῆς ὕβρεώς σου καὶ οὐκέτι μὴ προσθῇς τοῦ μεγαλαυχῆσαι ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ ἅγιόν μου
12 A e hoolilo au i na kanaka i koe iwaena o oukou i poe haahaa, a me ka ilihune, A e paulele auanei lakou i ka inoa o Iehova.
καὶ ὑπολείψομαι ἐν σοὶ λαὸν πραῢν καὶ ταπεινόν καὶ εὐλαβηθήσονται ἀπὸ τοῦ ὀνόματος κυρίου
13 Aole e hana ino ke koena o ka Iseraela, Aole hoi e olelo hoopunipuni lakou; Aole no hoi e loaa ka elelo wahahee iloko o ko lakou waha; Aka, e ai auanei iakou, a e moe iho, aole kekahi mea e hooweliweli ana ia lakou.
οἱ κατάλοιποι τοῦ Ισραηλ καὶ οὐ ποιήσουσιν ἀδικίαν καὶ οὐ λαλήσουσιν μάταια καὶ οὐ μὴ εὑρεθῇ ἐν τῷ στόματι αὐτῶν γλῶσσα δολία διότι αὐτοὶ νεμήσονται καὶ κοιτασθήσονται καὶ οὐκ ἔσται ὁ ἐκφοβῶν αὐτούς
14 E mele oe, e ke kaikamahine o Ziona, E hooho aku, e ka Iseraela, e olioli, E hauoli hoi me kou naau a pau, e ke kaikamahine o Ierusalema,
χαῖρε σφόδρα θύγατερ Σιων κήρυσσε θύγατερ Ιερουσαλημ εὐφραίνου καὶ κατατέρπου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου θύγατερ Ιερουσαλημ
15 Ua lawe aku la o Iehova i kou hoohewaia ana, Ua kipaku aku la i kou poe enemi; O Iehova ke alii o ka Iseraela, oia no iwaena ou; Aole hoi oe e ike hou i ka hewa.
περιεῖλεν κύριος τὰ ἀδικήματά σου λελύτρωταί σε ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν σου βασιλεὺς Ισραηλ κύριος ἐν μέσῳ σου οὐκ ὄψῃ κακὰ οὐκέτι
16 Ia la la, e oleloia auanei ia Ierusalema, Mai makau oe: E Ziona, Mai hoonawaliwali i kou mau lima.
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐρεῖ κύριος τῇ Ιερουσαλημ θάρσει Σιων μὴ παρείσθωσαν αἱ χεῖρές σου
17 O Iehova o kou Akua iwaena ou, He mana kona, e hoola mai ana oia; E olioli auanei oia nou me ka hauoli, E noho malie oia i kona aloha, E hauoli oia nou me ka mele ana.
κύριος ὁ θεός σου ἐν σοί δυνατὸς σώσει σε ἐπάξει ἐπὶ σὲ εὐφροσύνην καὶ καινιεῖ σε ἐν τῇ ἀγαπήσει αὐτοῦ καὶ εὐφρανθήσεται ἐπὶ σὲ ἐν τέρψει ὡς ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆς
18 E houluulu ana au i ka poe e u ana no kau mau ahaaina, i lilo ai lakou nou, Ka poe kaumaha i ka hoinoia nona.
καὶ συνάξω τοὺς συντετριμμένους οὐαί τίς ἔλαβεν ἐπ’ αὐτὴν ὀνειδισμόν
19 Aia hoi, e hoauhee auanei au i ka poe a pau i hoopilikia ia oe ia manawa; A e malama no au i ka mea oopa, a e hoihoi mai ana no au I ka mea i kipakuia'ku; A e haawi au ia lakou i ka hoomaikaiia, a me ka inoa kaulana, Ma na aina a pau i hoohilahilaia'i lakou.
ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ ἐν σοὶ ἕνεκεν σοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγει κύριος καὶ σώσω τὴν ἐκπεπιεσμένην καὶ τὴν ἀπωσμένην εἰσδέξομαι καὶ θήσομαι αὐτοὺς εἰς καύχημα καὶ ὀνομαστοὺς ἐν πάσῃ τῇ γῇ
20 Ia manawa no na'u oukou e alakai mai, I ka manawa a'u e houluulu ai ia oukou: A e hookaulana au i ko oukou inoa no ka hoomaikaiia iwaena o na kanaka a pau o ka honua, I kuu wa e hoihoi mai ai i ko oukou pio ana, imua o ko oukou mau maka, wahi a Iehova.
καὶ καταισχυνθήσονται ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ὅταν καλῶς ὑμῖν ποιήσω καὶ ἐν τῷ καιρῷ ὅταν εἰσδέξωμαι ὑμᾶς διότι δώσω ὑμᾶς ὀνομαστοὺς καὶ εἰς καύχημα ἐν πᾶσιν τοῖς λαοῖς τῆς γῆς ἐν τῷ ἐπιστρέφειν με τὴν αἰχμαλωσίαν ὑμῶν ἐνώπιον ὑμῶν λέγει κύριος
