< Roma 8 >
1 A NO hoi, aole he hoohewaia no ka poe iloko o Kristo Iesu, ka poe hele ole mamuli o ke kino, mamuli no o ka Uhane.
Teraz żadne potępienie nie grozi już tym, którzy należą do Chrystusa Jezusa.
2 No ka mea, na ke kanawai o ka Uhane ola iloko o Kristo Iesu wau i hookuu, mai ke kanawai o ka hewa a me ka make.
Prawo Ducha, prowadzące do życia i darowane mi przez Jezusa, wyzwoliło mnie z bezradności wobec prawa grzechu i śmierci.
3 No ka mea, no ka hiki ole i ke kanawai, no kona nawaliwali ma ke kino, o ke Akua, i kona hoouna ana mai i kana Keiki ponoi ma ke ano o ke kino hewa, a ma ka mohai no ka hala, ua hoahewa mai la no ia i ka hewa iloko o ke kino;
Właśnie tę nieskuteczność Prawa, wypływającą ze słabości ciała, pokonał Bóg. Posłał On własnego Syna, podobnego do grzesznego człowieka, i położył kres panowaniu grzechu.
4 I hookoia ke kauoha o ke kanawai iloko o kakou ka poe hele ole mamuli o ke kino, mamuli no o ka Uhane.
W ten sposób możemy być posłuszni nakazom Prawa, bo poddajemy się Duchowi Świętemu, nie zaś bezsilnemu ciału.
5 No ka mea, o ka poe mamuli o ke kino, manao lakou i na mea o ke kino; aka, o ka poe mamuli o ka Uhane, i na mea o ka Uhane.
Ci, którzy żyją zgodnie z ludzką naturą, myślą tylko o tym, jak zaspokoić swoje ludzkie pragnienia. Ci zaś, którzy są posłuszni Duchowi Świętemu, myślą o rzeczach duchowych.
6 No ka mea, o ka manao ma ke kino, he make ia; aka, o ka manao ma ka Uhane, he ola ia, a me ka pomaikai.
Poddawanie się ludzkim pragnieniom prowadzi do śmierci. Posłuszeństwo Duchowi prowadzi natomiast do prawdziwego życia i pokoju.
7 No ka mea, o ka manao ma ke kino, he mea ku e i ke Akua; aole ia i malama i ke kanawai o ke Akua, aole loa e hiki.
Dążenia ciała i ludzkiej natury są przeciwne Bogu—nie poddają się Jego Prawu ani nawet nie są w stanie tego zrobić.
8 Nolaila o ka poe ma ke kino, aole e hiki ia lakou ke hooluolu i ke Akua.
Dlatego ci, którzy żyją realizując tylko swoje ludzkie pragnienia, nie mogą podobać się Bogu.
9 Aole hoi oukou ma ke kino, ma ka Uhane no, ke noho ka Uhane o ke Akua iloko o oukou. Aka, i loaa ole i kekahi ka Uhane o Kristo, aole nona ia.
Wy jednak nie żyjecie po to, aby zaspokajać swoje ludzkie pragnienia, bo mieszka w was Duch Boga. Jeżeli zaś w kimś nie ma Ducha Chrystusa, ten w ogóle do Niego nie należy.
10 Aka, ina o Kristo iloko o oukou, ua make no ke kino no ka hewa, aka, o ka Uhane ke ola no ka pono.
Jeśli jednak macie w sobie Chrystusa, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, wasz duch jest żywy dzięki temu, że zostaliście uniewinnieni przez Jezusa.
11 Ina e noho ana ka Uhane o ka mea nana i hoola mai o Iesu mai waena mai o ka poe make, o ka mea nana Kristo i hoala ae mai ka make mai, nana no e hoola ae ko oukou kino make, ma kona Uhane e noho ana iloko o oukou.
Jeśli przebywa w was Duch Boga, który wskrzesił Jezusa z martwych, to i wasze śmiertelne ciała zostaną ożywione mocą tego samego Ducha.
12 No ia mea, e na hoahanau, aole he poe aie kakou i ka ke kino, e noho ai mamuli o ke kino.
Przyjaciele, nie musicie poddawać się waszym grzesznym pragnieniom. Takie życie nieuchronnie prowadzi do śmierci. Ale jeśli dzięki mocy Ducha stawiacie opór grzesznym pragnieniom waszego ciała, będziecie żyli.
13 No ka mea, ina e noho oukou mamuli o ke kino, e make no oukou; aka, ina ma ka Uhane e hoomake ai oukou i na hana a ke kino, e ola no oukou.
14 No ka mea, o na mea a pau i alakaiia e ka Uhane o ke Akua, o lakou no ka poe kamalii na ke Akua.
Ci bowiem, których prowadzi Duch Boga, są jego dziećmi.
15 No ka mea, aole i loaa ia oukou ka uhane o ka hookauwa ana e makau hou aku ai; aka, ua loaa ia oukou ka Uhane o na keiki hookama, i mea e kahea aku ai kakou, E Aba, ka Makua.
Nie staliście się przecież zastraszonymi niewolnikami Boga, lecz otrzymaliście Ducha, który uczynił was Jego dziećmi! Dzięki temu możecie zwracać się do Boga, mówiąc: „Abba, Tato!”.
16 Ke hoike mai nei na Uhane la i ko kakon mau uhane, ua keiki kakou na ke Akua.
To właśnie Duch Święty daje nam tę pewność, że naprawdę jesteśmy dziećmi Boga.
17 Iua he poe keiki kakou, he poe hooilina hoi; he poe hooilina nae na ke Akua, a he poe hooilina pu me Kristo: a i hoino pu ia mai kakou kekahi me ia, e hoonani pu ia no hoi kakou me ia.
A skoro jesteśmy Jego dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami z Chrystusem. Bo jeśli razem z Nim cierpimy, to razem z Nim będziemy otoczeni chwałą.
18 Ke manao nei no hoi au, aole e pono ke hoohalikeia ka ehaeha o keia noho ana me ka nani e hoikeia mai ana ia kakou mahope.
Obecne cierpienia są jednak niczym w porównaniu z chwałą, jaka nas czeka.
19 No ka mea, ke kali nei ka mea i hanaia me ka iini nui i ka hoike ana mai o na keiki a ke Akua.
Całe stworzenie tęskni bowiem za dniem wspaniałego objawienia się dzieci Boga.
20 No ka mea, ua hoonohoia ka mea i hanaia, malalo o ka nawaliwali, aole me kona makemake, aka, na ka mea nana ia i hoolilo pela,
Wbrew swojej woli, ale z woli Boga, doświadcza ono skutków grzechu.
21 Me ka manaolana e hookuuia'e ua mea la i hanaia, mai ke pio ana i ka make, iloko o ke ola nani o na keiki a ke Akua.
Ma jednak nadzieję, że i ono zostanie uwolnione od przekleństwa śmierci i będzie żyć w wolności i chwale dzieci Boga.
22 No ka mea, ua ike no kakou ua auwe pu na mea i hanaia a pau, a ua ehaeha hoi, a hiki i keia manawa.
Wiemy bowiem, że po dziś dzień nawet przyroda ciężko wzdycha i doznaje bólów rodzenia.
23 Aole ia wale no, o kakou hoi kekahi, o ka poe i loaa mai ka hua mua o ka Uhane; ke auwe nei no hoi kakou iloko o kakou iho, me ke kali ana i ka hookamaia, oia ka hoolaia o ko kakou mau kino.
Zresztą i my, wierzący, choć posiadamy Ducha Świętego jako przedsmak przyszłej chwały, również ciężko wzdychamy, czekając na dzień pełnego wejścia do Bożej rodziny i na odkupienie naszych ciał!
24 No ka mea, ua hoolaia kakou iloko o ka manaolana. A o ka manaolana i ka mea i ike maka ia aole ia he manaolana: no ka mea, o ka mea a ke kanaka i ike maka aku ai, pehea la ia e manaolana hou aku ai ma ia mea?
Zostaliśmy bowiem zbawieni z nadzieją na przyszłość. A tego, na co się z nadzieją czeka, jeszcze nie widać. Jeśli zaś coś już jest i to widać, to po co na to czekać?
25 Aka, ina e manaolana aku kakou i ka mea a kakou i ike maka ole ai, ua kali kakou ia me ka hoomanawanui.
Jeżeli więc mamy nadzieję na coś, czego jeszcze nie widać, to oczekujmy tego wytrwale!
26 A ke kokua mai nei no hoi ka Uhane i ko kakou nawaliwali; no ka mea, aole kakou i ike i ka kakou mea e pule pono aku ai; aka, ua nonoi aku ka Uhane no kakou me ua uwe ana aole e hiki ke haiia'e.
Duch Święty przychodzi nam z pomocą w pokonywaniu naszych słabości. Często nie wiemy bowiem, o co i jak się modlić. Ale Duch ponad miarę wstawia się za nami w westchnieniach, których nie można wyrazić słowami.
27 O ka mea ike mai i ka naau, ua ike no ia i ka manao o ka Uhane; no ka mea, ua nonoi aku no ia no ka poe haipule e like me ka makemake o ke Akua.
Ojciec, który zna serca wszystkich ludzi, zna zamiary Ducha i wie, że wstawia się On za świętymi zgodnie z Jego wolą.
28 Ua ike no hoi kakou, e kokua pu ana na mea a pau e pono ai ka poe aloha i ke Akua, ka poe i kohoia mai mamuli o kona manao.
Wiemy, że Bóg kieruje wszystkim tak, aby działało to na korzyść tych, którzy Go kochają i którzy zgodnie z Jego wolą zostali powołani.
29 No ka mea, o ka poe ana i ike ai mamua, o lakou kana i manao e mai ai mamua e hoohalikeia me ke ano o kana Keiki, i lilo ae oia i Hanaumua iwaena o na hoahanau he lehulehu.
Tych bowiem, których poznał już przed wiekami, przeznaczył do tego, aby stali się podobni do Jego Syna, który jest pierwszym wśród dzieci Boga.
30 A o ka poe ana i manao e mai ai, o lakou kana i koho mai ai; a o ka poe ana i koho mai ai, o lakou kana i hoapono mai ai; a o ka poe ana i hoapono mai ai, o lakou kana i hoonani mai ai.
Tych zaś, których dla siebie przeznaczył, tych również powołał, uniewinnił i otoczył swoją chwałą.
31 Heaha hoi ka kakou e olelo ai no keia mau mea? A o ke Akua me kakou, owai la ke ku e mai ia kakou?
Co tu dużo mówić. Jeśli Bóg jest po naszej stronie, to co z tego, że ktoś jest przeciwko nam?
32 O ka mea i ana ole i kana Keiki ponoi, a haawi mai la ia ia no kakou a pau, pehea la e ole ai ia e haawi lokomaikai pu mai me ia i na mea a pau?
Czy Ten, który nie oszczędził nawet własnego Syna, lecz poświęcił Go dla nas wszystkich, mógłby nam czegokolwiek odmówić?
33 Nawai e hoopii i ko ke Akua poe i kohoia? O ke Akua no ka mea nana e hoapono mai;
Kto może oskarżyć wybrańców samego Boga? Przecież Bóg nas uniewinnił!
34 Nawai la e hoahewa mai? O Kristo ka i make; oiaio hoi, na ala mai oia, a ua noho ma ka lima akau o ke Akua, a ke uwao ae la ia no kakou.
Kto może nas potępić? Przecież Jezus Chrystus za nas umarł, zmartwychwstał, a potem zasiadł po prawej stronie Boga Ojca i wstawia się za nami!
35 Nawai kakou e hookaawale mai, mai ke aloha mai o Kristo? Na ka popilikia anei, na ka eha anei, na ka hoino anei, na ka wi anei, na ka hune anei, na ka poino anei, na ka pahikaua anei?
Kto może nas oddzielić od miłości Chrystusa? Jakieś kłopoty, klęski, prześladowania, głód, niedostatek, niebezpieczeństwa, groźba śmierci?
36 E like me ia i palapalaia, Nou makou i pepehi mau ia mai ai, ua manaoia makou me he poe hipa la no ka make.
Pismo mówi: „Z Twojego powodu przez cały dzień usiłują nas zabić, traktują nas jak owce przeznaczone na rzeź”.
37 Aka, ua lanakila loa kakou maluna o keia mau mea a pau, ma ka mea nana kakou i aloha mai.
My jednak przezwyciężamy te wszystkie przeszkody dzięki Temu, który tak bardzo nas ukochał.
38 No ka mea, ke manao maopopo nei au, aole e hiki i ka make a me ke ola, aole i na auela a me na alii a me na mea ikaika, aole hoi i na mea o neia wa a me na mea mahope aku, aole hoi i na lunakanawai,
Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani żadne duchowe moce, ani teraźniejszość, ani przyszłość,
39 Aole hoi i ke kiekie a me ka hohonu, aole hoi i kekahi mea e ae i hanaia, ke hookaawale mai ia kakou, mai ke aloha mai o ke Akua, ina no iloko o Kristo Iesu o ko kakou Haku.
ani to, co wywyższone, ani to, co poniżone, ani żadne inne stworzenie nie jest w stanie oddzielić nas od miłości Boga, objawionej w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.