Roma 2
1 NOLAILA hoi, e ke kanaka, ka mea nana o hoohewa aku, aole on mea e hoaponoia'i; no ka mea, i kou hoahewa ana i kekahi, ua hoahewa oe ia oe iho, no kau hana ana i na mea au i hoahewa aku ai.
Difor er du, menneskje, ikkje orsakande, kven du so er som dømer. For med di du dømer den andre, fordømer du deg sjølv, for du som dømer, gjer sjølv det same;
2 Ua ike no kakou, ma ka pono ka ke Akua hoahewa ana mai i ka poe e hana ana ia mau mea.
men me veit at Guds dom, som sanning krev, er yver deim som gjer slikt.
3 E ke kanaka, ka mea nana o hoahewa i ka poe e hana pela, a ke hoohalike nei oe me lakou, ke manao nei anei oe e pakele i ka ke Akua hoahewa ana mai?
Men trur du det, du menneskje som dømer deim som gjer slikt og sjølv gjer det same, at du skal sleppa undan Guds dom?
4 A ke hoowahawaha nei anei oe i ka nui loa o kona lokomaikai, a me kona ahonui, a me kona hoomanawanui ana, aole hoi oe i hoomaopopo, o ko ke Akua maikai, o ka mea ia o alakai ia oe i ka mihi?
Eller vanvyrder du hans rikdom på godleik og tolmod og langmod, og veit ikkje at Guds godleik driv deg til umvending?
5 Aka, mamuli o kou paakiki a me ka naau mihi ole o hoahu ana oe nou iho i ka inaina no ka la e inainaia mai ai, a e hoikeia mai ai hoi ka hoahewa pono ana mai a ke Akua;
Men med ditt hardlynde og ditt utbotferdige hjarta hopar du vreide yver deg på vreidens dag då Guds rettferdige dom vert openberr;
6 Nana no e uku mai i kela kanaka i keia kanaka e like me kana hana ana;
for han skal gjeva kvar etter gjerningarne hans:
7 I ka poe e imi ana i ka nani, a me ka mahalo, a me ka make ole, ma ka hooikaika mau ana i ka hana maikai, i ke ola loa; (aiōnios g166)
deim som med trott i god gjerning søkjer herlegdom og æra og uforgjengelegdom, skal han gjeva ævelegt liv; (aiōnios g166)
8 Aka, i ka poe i hoopaapaa, me ka malama ole i ka olelo oiaio, a malama hoi ma ka hewa, ia lakou ka huhu a me ka inainaia;
men deim som er stridsame og ikkje lyder sanningi, men lyder urettferdi, skal timast vreide og harm.
9 O ka poino, a me ka ehaeha matuna o ka uhane o kela kanaka o keia kanaka e hana ana i ka hewa; o ka Iudaio mua, a o ka Helene hoi;
Naud og trengsla skal koma yver kvar menneskjesjæl som gjer det vonde, både jøde fyrst og so grækar.
10 Aka, o ka nani, a me ka mahalo, a me ka pomaikai, no na mea a pau e hana ana i ka pono; no ka Iudaio mua a no ka Helene hoi;
Men herlegdom og æra og fred skal timast kvar den som gjer det gode, både jøde fyrst og so grækar.
11 No ka mea, aole ke Akua i manao mai ma ko ka helehelena.
For Gud gjer ikkje skil på folk:
12 No ka mea, o na mea kanawai ole a pau i hana hewa, e make kanawai ole lakou; a o na mea a pau i hana hewa malalo o ke kanawai, e hoahewaia lakou ma ke kanawai;
Alle som synda utan lovi, dei skal og verta fortapte utan lovi, og alle som synda under lovi, dei skal og verta dømde ved lovi.
13 (No ka mea, aole ka poe lohe wale no i ke kanawai ka pono imua o ke Akua; aka, o ka poe o malama i ke kanawai e hoaponoia'na.
For ikkje dei som høyrer lovi, er rettferdige for Gud, men dei som gjer etter lovi, skal verta rettferdiggjorde.
14 No ia hoi, o ka poe kanaka e, ka poe kanawai ole, ina ma ko lakou manao maoli i hana'i lakou i na mea maloko o ke kanawai, o keia poe kanawai ole, he kanawai lakou no lakou iho no;
For når heidningarne som ikkje hev lovi, gjer av naturi det som lovi byd, so er dei seg sjølve ei lov, endå dei ikkje hev lovi.
15 A e hoike nei hoi lakou, ua kakauia ka pono a ke kanawai ma ko lakou mau naau, a ua hooiaio ko lakou lunamanao, e hoahewa ana, a e hoapono ana ko lakou mau naau ia lakou iho; )
Dei syner at lovgjerningi er skrivi i hjarto deira, med de samvitet deira gjev sitt vitnemål, og tankarne seg imillom sakar eller orsakar deim
16 I ka la a ko Akua e hoopai ai i na mea huna a na kanaka, ma o Iesu Kristo la, e like me ka'u euanelio.
- på den dagen då Gud skal døma det dulde hjå menneski, etter mitt evangelium ved Jesu Kristus.
17 Ina ua kapaia'ku oe he Iudaio, a ua hilinai iho oe ma ke kanawai, ua haano i ke Akua,
Men um du heiter jøde og lit på lovi og rosar deg av Gud
18 A ua ike oe i kona makemake, ua hoao hoi i na mea ano e, ua aoia oe ma ke kanawai;
og veit hans vilje og dømer um dei ymse ting med di du lærer av lovi,
19 Ua manao iho hoi oe, he alakai oe no na makapo, he malamalama hoi no ka poe iloko o ka pouli;
og trøyster deg til å vera vegvisar for blinde, ljos for deim som er i myrker,
20 He mea nana e ao i ka poe naaupo, he kumu hoi na na kamalii, ua loaa hoi ia oe ke ano o ka ike, a me ka oiaio iloko o ke kauawai:
uppsedar for dårar, lærar for umynduge, då du hev den rette form for kunnskap og sanning i lovi:
21 O oe ke ao aku ia hai, aole anei oe e ao ia oe iho? O oe ke papa aku, Mai aihue, e aihue no anei oe?
Du som soleis lærer ein annan, lærer du ikkje deg sjølv? Du som preikar at ein ikkje skal stela, stel du?
22 O oe ke olelo aku, Mai moe kolohe, e moe kolohe no anei oe? O oe ke hoopailua i na kii, e aihue no anei oe i na mea laa?
Du som segjer at ein ikkje skal driva hor, driv du hor? Du som styggjest ved avgudar, ranar du avgudstempel?
23 O oe ke haano aku i ke kanawai, e hoino no anei oe i ke Akua ma ka haihai ana i ke kanawai?
Du som rosar deg av lovi, du vanærar Gud med di du bryt lovi!
24 No ka mea, ua olelo ino ia'e ka inoa o ke Akua iwaena o na kanaka e, ma o oukou la, e like me ka mea i palapalaia.
For «Guds namn vert spotta millom heidningarne for dykkar skuld, » som skrive stend.
25 O ke okipoepoe ana, he mea ia e pono ai, ke malama oe i ke kanawai; aka, ina haihai oe i ke kanawai, ua lilo kou okipoepoe ana i okipoepoe ole ana.
For umskjeringi gjer vel gagn um du held lovi; men bryt du lovi, då hev di umskjering vorte til fyrehud.
26 A ina o ka mea i okipoepoe ole ia e malama i na kauoha o ke kanawai, aole anei e manaoia kona okipoepoe ole ana, me he okipoepoe ana la?
Um då ein u-umskoren liver etter lovbodi, skal ikkje då hans fyrehud verta rekna for umskjering?
27 A o ka mea i malama i ke kanawai mamuli o kona hanau ana a me ke okipoepoe ole, e hoahewa oia ia oe i ka mea i loaa ka palapala a me ke okipoepoeia, a i lilo hoi i mea haihai i ke kanawai.
Og den som hev den naturlege fyrehud, men uppfyller lovi, skal døma deg som med bokstav og umskjering bryt lovi.
28 No ka mea, o ka mea e Iudaio ana mawaho, aole ia he Iudaio; aole hoi ka mea mawaho ma ke kino, ke okipoepoe ana.
For ikkje den er jøde som er det i synom, og ikkje heller er det umskjering som er det i synom, på kjøtet.
29 Aka, o ka mea e Iudaio ana maloko, oia ka Iudaio; a o ke okipoepoe ana, no ka naau ia, ma ka uhane, aole ma ka hua palapala; aole no na kanaka kona hoomaikaiia, no ke Akua mai no.
Men den som er jøde i løyndom, han er jøde, og umskjering er hjarteumskjering i ånd, ikkje i bokstav. Ein slik hev ros, ikkje av menneskje, men av Gud.
