Roma 13
1 E A HOOLOHE na kanaka a pau i ka ke alii maluna iho; no ka mea, aole alii, ke ae ole mai ke Akua; a o ka poe e alii ana, na ke Akua no lakou i hooalii mai.
Kvar mann skal vera lydug mot dei fyresette styremagter. For det finst ikkje styremagt utan av Gud, men dei som finst, deim hev Gud skipa,
2 No ia mea, o ka mea e hoole i ka ke alii, oia ke hoole i ka ke Akua kauoha: a o ka poe hoole, o lakou ke hoahewaia.
so den som set seg imot styremagti, han stend imot Guds skipnad; men den som stend imot, skal få sin dom.
3 No ka mea, aohe mea makau na alii no na hana maikai, aka, no na hana ino. Aole anei oe e makau i ko alii? E hana oe i ka mea pono, a e hoaponoia mai no oe e ia.
For dei styrande er ikkje til rædsla for den gode gjerning, men for den vonde. Vil du sleppa å ræddast styremagti? Gjer det som godt er, so skal du få ros av henne;
4 No ka mea, he kauwa ia na ke Akua e pono ai oe. Aka, ina e hana oe i ka hewa, e makau no oe; no ka mea, aole he mea ole kona lawe ana i ka pahikaua; no ka mea, o ke kauwa ia na ke Akua, he ilamuku e hoopai ana i ka mea hana hewa.
for ho er Guds tenar, deg til gode. Men gjer du det som vondt er, so ræddast! for ho ber ikkje sverdet for inkje; ho er Guds tenar, ein hemnar til refsing yver den som gjer det som vondt er.
5 No ia mea, he mea pono no kakou e hoolohe aku, aole no ka inaina wale no, aka, no ka manao aku i ka pono kekahi.
Difor er det naudsynleg å vera lydug, ikkje berre for refsingi skuld, men og for samvitet.
6 Nolaila hoi, ho pono no oukou e hookupu aku kekahi; no ka mea, he poe lawehana lakou na ke Akua e malama ana ia mea.
Difor legg de og skatt, for dei er Guds tenarar, som just tek vare på dette.
7 Nolaila, e haawi aku i na kanaka a pau i ka lakou; i ka waiwai auhau i ka mea ho pono nona ke auhau mai; a i ke dute i ka mea he pono nona ke ohi mai; a i ka makau i ka mea he pono ke makauia ku; a i ka hoomaikai i ka mea he pono ko hoomaikaiia'ku.
Gjev då alle det de er deim skuldige: skatt til den som skatt skal hava, toll til den som toll skal hava, age til den som age skal hava, æra til den som æra skal hava.
8 Mai noho a aie wale i ka kekahi, anoai ma ke aloha i kekahi i kekahi; no ka mea, o ka mea i aloha ia hai, oia ke malama i ko kanawai.
Ver ingen noko skuldige, utan det å elska kvarandre! for den som elskar den andre, hev uppfyllt lovi.
9 No ka mea, eia, Mai moe kolohe oe; Mai pepehi kanaka oe; Mai aihue oe; Mai hoike wahahee oe; Mai kuko wale oe: a ina he kana wai e ae, ua komo poko ia iloko o keia olelo, o nei, E aloha oe i kou hoalauna e like me oe iho.
For ordi: «Du skal ikkje gjera hor, du skal ikkje slå i hel, du skal ikkje stela, du skal ikkje lysta, » og kva anna bodord det kann vera, det samlar seg til eitt i dette: «Du skal elska næsten din som deg sjølv.»
10 Aole e hana hewa ana ke aloha i kona hoalauna; nolaila o ke aloha ka hooko ana i ke kanawai.
Kjærleiken gjer ikkje næsten noko vondt; difor er kjærleiken uppfylling av lovi.
11 Oia hoi, e hoomanao ana oukou i ka manawa, eia ka hora e ala'i kakou mai ka hiamoe ana; no ka mea, ano ua kokoke ae ko kakou ola, i ko ka wa i manaoio ai kakou.
Og dette lyt me gjera, sidan me kjenner tidi, at timen er komen då me skal vakna or svevnen; for frelsa er oss næmare no enn då me tok ved trui.
12 Ua auwi ae nei ka po, ua kokoke mai hoi ke ao; nolaila e haalele aku kakou i na hana o ka pouli, a e aahu i na mea kaua no ka malamalama.
Det lid med natti, og det stundar mot dag; lat oss då leggja verki frå myrkret av, og taka våpni til ljoset på!
13 E hele pono kakou me ka hele ana i ka la; aole me ka uhauha ana a me ka ona ana, aole me ka moe kolohe ana a me ka makaleho ana, aole me ka hakaka ana a me ka ukiuki ana.
Lat oss ferdasta sømeleg som um dagen, ikkje i svir og drykk, ikkje i utukt og lauslivnad, ikkje i kiv og ovund,
14 Aka, e aahu oukou i ka Haku ia Iesu Kristo, aole e hoomakaukau no ke kino mamuli o kona mau kuko.
men iklæd dykk Herren Jesus Kristus, og hav ikkje soleis umsut for kjøtet, at det vekkjer lyster!
