< Hoikeana 7 >
1 MAHOPE iho o keia mau mea, ike aku la au i na anela eha e ku ana ma na kihi eha o ka honua, e paa ana i na makani eha o ka honua, i pa ole mai ka makani ma ka aina, aole hoi ma ka moana, aole hoi ma kekahi laau.
Deretter såg eg fire englar som stod på dei fire hyrno av jordi og heldt dei fire vindarne på jordi, so ingen vind skulde blåsa yver jordi eller yver havet eller på noko tre.
2 A ike aku la au i kekahi anela okoa e pii mai ana, mai ka hikina a ka la mai; aia no ia ia ka hoailona o ke Akua ola. A hea aku la ia me ka leo nui i na anela eha, ua haawiia mai na lakou e hana ino i ka aina a me ka moana,
Og eg såg ein annan engel, som steig upp frå solovringi og hadde den livande Guds innsigle; og han ropa med høg røyst til dei fire englar som det var gjeve å skada jordi og havet,
3 I mai la oia, Mai hana ino oukou i ka aina, aole hoi i ka moana, aole hoi i na laau, a hoailona aku la makou i na kauwa a ko kakou Akua ma ko lakou lae.
og sagde: «Skad ikkje jordi eller havet eller trei, fyrr me fær sett innsigle på vår Guds tenarar i deira pannor!»
4 A lohe aku la au i ka huina helu o ka poe i hoailonaia. Ua hoailonaia hookahi haneri me kanahakumamaha tausani, mai loko mai o na ohana a pau o na mamo a Iseraela.
Og eg høyrde talet på deim som hadde fenge innsigle: eit hundrad og fire og fyrti tusund med innsigle utav alle ætter av Israels born:
5 No ka ohana a Iuda, ua hoailonaia he umikumamalua tausani; a no ka ohana a Reubena, ua hoailonaia he umikumamalua tausani; a no ka ohana a Gada, ua hoailonaia he umikumamalua tausani;
av Juda-ætti tolv tusund med innsigle, av Ruben-ætti tolv tusund, av Gads-ætti tolv tusund,
6 A no ka ohana a Asera, ua hoailonaia he umikumamalua tausani; a no ka ohana a Napetali, ua hoailonaia he umikumamalua tausani; a no ka ohana a Manase, ua hoailonaia he umikumamalua tausani;
av Assers-ætti tolv tusund, av Naftali-ætti tolv tusund, av Manasse-ætti tolv tusund,
7 A no ka ohana a Simeona, ua hoailonaia he umikumamalua tausani; a no ka ohana a Levi, ua hoailonaia he umikumamalua tausani; a no ka ohana a Isakara, ua hoailonaia he umikumamalua tausani;
av Simeons-ætti tolv tusund, av Levi-ætti tolv tusund, av Issakars-ætti tolv tusund,
8 A no ka ohana a Zebuluna, ua hoailonaia he umikumamalua tausani; a no ka ohana a Iosepa, ua hoailonaia he umikumamalua tausani; a no ka ohana a Beniamina, ua hoailonaia he umikumamalua tausani.
av Sebulons-ætti tolv tusund, av Josefs-ætti tolv tusund, og av Benjamins-ætti tolv tusund med innsigle.
9 A mahope iho o keia mau mea, nana aku la au, aia hoi, he anaina nui loa, aole hiki i kekahi ke helu aku, mai loko mai lakou o na aupuni a pau, a me na ohana, a me na lahuikanaka, a me na olelo a pau, e ku ana lakou imua o ka nohoalii, a imua hoi o ke Keikihipa, ua aahuia lakou i na holoku keokeo, a he mau pama ma ko lakou mau lima.
Deretter såg eg, og sjå: ein stor skare som ingen kunde telja, av alle folk og ætter og landslydar og tungemål, som stod framfor kongsstolen og Lambet, klædde i lange kvite klæde og med palmegreiner i henderne,
10 Hea mai la lakou me ka leo nui, i mai la, No ko kakou Akua ke ola, ka Mea e noho la ma ka nohoalii, a no ke Keikihipa hoi.
og dei ropa med høg røyst og sagde: «Frelsa høyrer til vår Gud, som sit på kongsstolen, og Lambet.»
11 A ku mai la na anela a pau a puni ka nohoalii, a me na lunakahiko, a me na mea ola eha, a moe iho la ko lakou alo ilalo imua o ka nohoalii, a hoomana aku la lakou i ke Akua,
Og alle englarne stod rundt um stolen og um dei eldste og dei fire livendi, og dei fall ned for stolen på sitt andlit og tilbad Gud
12 I aku la, Amene; no ko kakou Akua ke aloha, a me ka nani, a me ke akamai, a me ka hoomaikai, a me ka hanohano, a me ka mana, a me ka ikaika, ia ao aku ia ao aku. Amene. (aiōn )
og sagde: «Amen! Velsigning og æra og visdom og takk og pris og magt og styrke høyrer til vår Gud i all æva! Amen.» (aiōn )
13 I mai la kekalii o na lunakahiko, ninau mai la ia'u, Owai lakou nei i aahuia i ka aahu lole keokeo? a mai hea mai la lakou i hele mai ai?
Og ein av dei eldste tok til ords og sagde til meg: «Desse som er klædde i dei lange kvite kjolarne, kven er dei, og kvar er dei komne ifrå?»
14 I aku la au ia ia, E kuu haku, ua ike no oe. I mai kela ia'u, Oia ka poe i hele mai, mai loko mai o ka pilikia nui, a ua holoi lakou i ko lakou aahu, a hookeokeo, maloko o ke koko o ke Keikihipa.
Eg sagde til honom: «Herre, du veit det.» Og han sagde til meg: «Dette er dei som kjem ut or den store trengsla, og dei hev tvege kjolarne sine og gjort deim kvite i blodet av Lambet.
15 Nolaila lakou i noho ai imua o ka nohoalii o ke Akua, a ke malama aku nei lakou ia ia i ke ao a me ka po, maloko o kona luakini; a o ka Mea e noho la ma ka nohoalii, oia ke noho pu me lakou.
Difor er dei for Guds kongsstol og tener honom dag og natt i hans tempel; og han som sit på stolen, skal reisa sin bustad yver deim.
16 Aole lakou e pololi hou, aole e makewai hou, aole e wela hou mai ka la maluna o lakou, aole hoi kekahi mea e wela'i.
Dei skal ikkje lenger hungra og ikkje lenger tyrsta; ikkje heller skal soli falla på deim eller nokon hite;
17 No ka mea, o ke Keikihipa ka mea maloko ma kahi o ka nohoalii, oia ka mea e hanai ana ia lakou, a e alakai aku hoi ia lakou, i na punawai ola; a na ke Akua no e holoi ae mai ko lakou maka aku, i na waimaka a pau.
for Lambet som er midt framfor kongsstolen, skal vakta deim og leida deim til livsens vatskjeldor, og Gud skal turka kvar tåra frå augo deira.»