Hoikeana 19

1 A MAHOPE iho o keiamau mea, lohe aku la au i ka leo nui o ke anaina nui loa ma ka lani, e olelo ana, Haleluia; ke ola a me ka hanohano a me ka nani a me ka mana, i ka Haku ko kakou Akua.

Eftir þetta heyrði ég mikinn fjölda á himnum hrópa og segja: „Hallelúja! Dýrð sé Guði! Hjálpin kemur frá Guði. Hans er mátturinn og dýrðin,

2 No ka mea, he oiaio a he pono kana hoopai ana; no ka mea, ua hoahewa oia i ka wahine hookamakama nui, nana i hoohaumia i ka honua, i kona hookamakama ana, a ua hoopai hoi i ke koko o kana poe kauwa ma kona lima.

því að dómar hans eru réttlátir og sannir. Hann refsaði skækjunni miklu, sem spillti jörðinni með syndum sínum, og hann hefur hefnt fyrir morðin á þjónum sínum.“

3 Olelo hou iho la lakou, Haleluia. A pii mau aku la kona uahi iluna ia ao aku, ia ao aku. (aiōn g165)

Aftur og aftur var endurtekið: „Dýrð sé Guði! Reykurinn frá rústum hennar mun stíga upp um alla eilífð!“ (aiōn g165)

4 Moe iho la na lunakahiko, he iwakaluakumamaha, a me na mea ola eha, a hoomana aku la i ke Akua, i ka mea e noho ana maluna o ka nohoalii, i ae la, Amene; Haleluia.

Öldungarnir tuttugu og fjórir og verurnar fjórar féllu fram og tilbáðu Guð, sem sat í hásætinu, og sögðu: „Amen! Hallelúja! Dýrð sé Guði!“

5 A puka mai la ka leo, mai ka nohoalii mai, i mai la, E hoonani oukou i ko kakou Akua, e na kauwa ana a pau, a me ka poe e makau ia ia, o ka poe liilii, a me ka poe nui.

Þá sagði rödd, sem kom frá hásætinu: „Lofið Guð allir þjónar hans, stórir og smáir, allir þið, sem óttist hann.“

6 A lohe aku la au i ka leo o kekahi poe nui loa, a ua like hoi me ka halulu ana o na wai he nui, a me ka halulu ana o na hekili ikaika loa, i ae la, Haleluia; no ka mea, ke hoomalu nei ka Haku ko kakou Akua mana loa i ke aupuni.

Síðan heyrði ég undursamlegan hljóm, eins og söng frá miklum mannfjölda, líkastan brimgný við klettótta strönd eða þrumugný: „Lofið Drottin! Nú hefur Drottinn Guð hinn almáttki tekið völdin.

7 E olioli kakou, a e hauoli hoi, a e hoonani aku ia ia; no ka mea, ua hiki mai ka mare ana o ke Keikihipa, a ua hoomakaukau kana wahine ia ia iho.

Gleðjumst, fögnum og tignum hann, því að nú er brúðkaupsveisla lambsins að hefjast og brúðurin hefur búið sig.

8 A ua haawiia mai nona e aahu i ka lole nani, keokeo aiai; no ka mea, o ka lole nani, oia ka pono o ka poe haipule.

Hún á rétt á að klæðast því hreinasta, hvítasta og dýrasta líni sem til er.“Dýra línið táknar góðverkin sem börn Guðs hafa unnið.

9 I mai la kela ia'u, E palapala oe penei, Pomaikai ka poe i heaia i ka ahaaina mare a ke Keikihipa. I mai la kela ia'u, oia no na olelo oiaio a ke Akua.

Engillinn bað mig nú að skrifa eftirfarandi setningu: „Sælir eru þeir, sem boðnir eru í brúðkaupsveislu lambsins.“Síðan sagði hann: „Þetta eru orð Guðs sjálfs.“

10 A moe iho la au ilalo i kona wawae e hoomana ia ia. I mai kela ia'u, Uoki kau: owau no kou hoakauwa, kekahi o kou poe heahanau e hoike ana ia Iesu; e hoomana i ke Akua: no ka mea, o ka Uhane ia ia ka wanana, oia ka i hoike ia Iesu.

Þá féll ég til fóta honum til þess að tilbiðja hann, en hann sagði: „Nei! Gerðu þetta ekki! Ég er þjónn Guðs, rétt eins og þú og hinir kristnu meðbræður þínir sem vitna um trú sína á Krist. Tilbið Guð einan, því að tilgangur spádómanna og alls þess, sem ég hef sýnt þér, er sá að benda á Jesú.“

11 Ike aku la au i ka lani e hamama ana, a aia hoi, he lio keokeo; a o ka mea e noho ana maluna iho ona, ua kapaia, o Hoopono, a o Oiaio, a ma ka pono oia e hoopai aku ai, a e kaua aku ai hoi.

Síðan sá ég himininn opinn og hvítan hest standa þar. Sá sem á hestinum sat heitir „trúr og sannur“og hann berst og refsar með réttvísi.

12 A ua like kona mau maka me ka lapalapa o ke ahi, a ua nui loa na leialii maluna o kona poo; a ua palapalaia kona inoa, aole hoi he mea ike, oia wale iho no.

Augu hans eru sem eldslogar og á höfðinu ber hann margar kórónur. Nafn er á enni hans, en hann einn veit merkingu þess.

13 Ua aahuia hoi oia i ka aahu i hooluuia i ke koko; a ua kapaia kona inoa, o Ka Logou a ke Akua.

Föt hans eru blóði drifin og hann er nefndur „orð Guðs“.

14 Hahai mai la ia ia ka poe kaua o ka lani ma na lio keokeo, a ua aahuia i ka lole nani keokeo aiai.

Hersveitir himnanna fylgdu honum á hvítum hestum, en þær voru klæddar dýru líni, hvítu og hreinu.

15 A puka mai la, mailoko mai o kona waha, he pahikaua oi, i mea e hahau ai i ko na aina; a e hoomalu oia ia lakou me ke kookoo hao. A nana no e hahi i ka lua waina o ka ukiuki o ka inaina o ke Akua mana loa.

Í munni sínum hefur hann beitt sverð til þess að höggva þjóðirnar með og hann stjórnar þeim með járnaga. Hann treður og pressar vínþrúgurnar í þró, sem kallast „heiftarreiði Guðs hins útvalda“.

16 A ma kona aahu a ma kona uha ua palapalaia ka inoa, KE ALII O NA'LII, A ME KA HAKU O NA HAKU.

Á skikkju hans og mitti er skrifað nafn: KONUNGUR KONUNGA OG DROTTINN DROTTNA.

17 A ike aku la au i kekahi anela e ku ana ma ka la, a hea mai la ia me ka leo nui, i mai la i na manu a pau e lele ana ma ka lewa, E hele mai, e akoakoa oukou i ka ahaaina a ke Akua nui;

Þá sá ég engil sem stóð á sólinni. Hann kallaði hárri röddu til fuglanna: „Komið! Komið hingað til kvöldmáltíðar hins mikla Guðs!

18 I ai oukou i ka io o na'lii, a me ka io o na lunatausani, a me ka io o ka poe ikaika, a me ka io o na lio, a me ko ka poe i noho iluna iho o lakou, a me ka io o na mea a pau, o na haku, a me ko na kauwa, a me ko ka poe liilii, a me ko ka poe nui.

Komið og etið hold konunga, kappa og háttsettra hershöfðingja, hesta og knapa þeirra og allra manna, bæði hárra og lágra, frjálsra og ánauðugra.“

19 A ike aku la au i ka holoholona, a me na'lii o ka honua, a me ko lakou poe kaua i akoakoa, e kaua aku i ka mea e noho ana maluna o ka lio a me kona puali kaua.

Eftir það sá ég að dýrið, hið illa, safnaði saman valdamönnum heimsins og herjum þeirra til stríðs gegn honum, sem á hestinum sat, og hersveitum hans.

20 A paa iho la ka holoholona, a me ke kaula wahahee pu me ia, ka mea hana i na mea kupanaha imua ona, a pela ia i hoowalewale ai i ka poe i loaa ka hoailona o ka holoholona, a me ka poe i hoomana aku i kona kii. A ua kiola ola ia aku laua a elua iloko o ka loko ahi e aa ana i ka luaipele. (Limnē Pyr g3041 g4442)

Og dýrið var handtekið ásamt falsspámanninum, þeim sem gat gert mikil kraftaverk, ef dýrið var viðstatt – kraftaverk sem blekktu þá sem höfðu látið setja á sig merki dýrsins og tilbáðu líkneski þess. Þeim báðum – dýrinu og falsspámanninum – var fleygt lifandi í eldsdíkið, sem kraumar af logandi brennisteini. (Limnē Pyr g3041 g4442)

21 A pepehiia iho la ke koena i ka pahikaua o ka mea e noho ana i ka lio, i ka mea i puka aku mailoko aku o kona waha. A maona iho la na manu a pau i ko lakou io.

Herir þeirra voru stráfelldir með beitta sverðinu sem gekk út af munni þess, sem sat á hvíta hestinum, og fuglar himinsins átu sig sadda af hræjum þeirra.