Hoikeana 18
1 MAHOPE iho o keia mau mea, ike aku au i ka anela hou e iho ana mai ka lani mai, me ka mana nui: ua hoomalamalamaia ka honua ma kona nani.
Deretter såg eg ein annan engel stiga ned frå himmelen; han hadde stor magt, og jordi vart upplyst av hans herlegdom.
2 Hea mai la ia me ka leo nui, i mai la, Ua haule, ua haule o Babulona, ka mea nui, a ua lilo ia i wahi noho ai no na daimonio, a i wahi paa no na uhane haukae a pau, a i hale e paa ai na manu haumia a hoopailua a pau.
Og han ropa med sterk røyst og sagde: «Falli, falli er Babylon, den store, og ho hev vorte bustad for vonde ånder, eit fangebol for alle ureine ånder, og eit fangebol for alle ureine og styggjelege fuglar.
3 No ka mea, ua inu no ko na aina a pau i ka waina o ka ukiuki o kona moe kolohe ana, a ua moe kolohe pu me ia na'lii o ka honua nei, a ua waiwai loa ka poe kalepa o ka honua, no ka nui loa o kona noho lealea ana.
For av hennar hordoms vreide-vin hev alle folki drukke, og kongarne på jordi hev drive hor med henne, og kjøpmennerne på jordi hev vorte rike av hennar ovlivnads fylla.»
4 A lohe hou aku la au i kekahi leo, mai ka lani mai, e olelo ana, E ko'u poe kanaka, e hele mai oukou mawaho ona, i ole oukou e lilo i mau hoalawe pu i kona hewa, a i loaa ole ia oukou kona mau pilikia.
Og eg høyrde ei onnor røyst frå himmelen, som sagde: «Gakk ut frå henne, de mitt folk, so de ikkje skal verta medskuldige i synderne hennar og ikkje få noko av plågorne hennar!
5 No ka mea, ua hoopili aku kona hewa i ka lani, a ua hoomanao ke Akua i kona mau hala.
For synderne hennar når heilt upp til himmelen, og Gud hev kome hennar urettferdige gjerningar i hug.
6 E haawi aku nana, e like me kana i haawi mai ai, e hoopapalua hoi ia me na mea a pau ana i hana mai ai; me ke kiaha ana i ukuhi mai ai, malaila e ukuhi papalua aku ai nana.
Gjev henne att som ho hev gjeve, og gjev henne tvifaldt etter hennar gjerningar! Skjenk henne tvifaldt i den skåli som ho hev skjenkt i!
7 E like me ka nui o kona hoonani ana ia ia iho, a me kona noho ana ma ka lealea nui, pela e haawi aku ai ia ia i ka eha a me ka uwe ana: no ka mea, ua olelo oia iloko o kona naau, Ke noho nei au he aliiwahine, aole au he wahinekanemake, aole hoi au e ike i ka uwe ana.
So mykje som ho hev æra seg sjølv og livt i ovlivnad, so mykje pinsla og sorg gjeve de henne! For ho segjer i sitt hjarta: «Eg sit som dronning og er ikkje enkja, og sorg skal eg ikkje sjå.»
8 Nolaila, i ka la hookahi e hiki mai ai kona mau ino, o ka make, a me ke kanikau, a me ka wi: a e puhi loa ia no hoi ia i ke ahi; no ka mea, ua ikaika loa ka Haku, ke Akua ka mea e hoopai ana ia ia.
Difor skal plågorne hennar koma på ein dag: daude og sorg og svolt, og ho skal verta uppbrend med eld; for sterk er Herren Gud, som dømde henne.
9 A o na'lii o ka honua, ka poe i moe kolohe me ia, a i noho pu me ka pakela lealea, e uwe lakou a e kanikau ia ia, i ka wa a lakou e ike aku ai i ka uahi o kona aa ana;
Og kongarne på jordi som hev drive hor og ovlivnad med henne, skal gråta og barma seg yver henne, når dei ser røyken av hennar brand,
10 E ku no lakou ma kahi loihi e aku no ka makau i kona eha, me ka olelo iho, Auwe, auwe, o kela kulanakauhale nui, o Babulona, ke kulanakauhale ikaika! no ka mea, i ka hora hookahi, ua hiki mai kou hoopai ana.
medan dei stend langt undan av otte for pinsla hennar og segjer: «Usæl, usæl du store by Babylon, du sterke by! at domen din er komen i ein time!»
11 A e uwe no hoi ka poe kalepa o ka honua, a e kanikau ia ia; no ka mea, aole e kuai hou aku kekahi i ko lakou waiwai.
Og kjøpmennerne på jordi græt og syrgjer yver henne, av di ingen lenger kjøper varorne deira:
12 O ka waiwai, o ke gula, a me ke kala, a me na pohaku maikai, a me na momi, a me ka palule makalii, a me ka lole makue, a me ka lole pahee a me ka ula, a me na laau ala a pau, a me na ipu nihoelepane a pau, a me na ipu laau maikai a pau, a me ke keleawe, a me ka hao, a me ka pohaku keokeo,
varor av gull og sylv og dyre steinar og perlor og kostelegt linty og purpur og silke og skarlak og allslag angande tre og allslag kjerald av filsbein og allslag kjerald av dyrverdigt tre og kopar og jarn og marmor
13 A me ke kinamona, a me na mea ala, a me ka mura, a me ka libano, a me ka waina, a me ka aila, a me ka palaoa aiai, a me ka hua palaoa, a me na holoholona, a me na hipa, a me na lio, a me na halekaa, a me na kino, a me na uhaue o kanaka.
og kanel og hårsalve og røykjelse og myrra og røykjeverk og vin og olje og fint mjøl og kveite og storfe og sauer og hestar og vogner og trælar og menneskje-sjæler.
14 A o na hua a kou naau i kuko ai, ua lilo ia mai ou aku, a ua lilo no hoi na mea momona a pau, a me na mea hanohano, aole loa e loaa ia oe ua mau mea la.
Og den frukt som di sjæl hadde lyst til, er komi burt frå deg, og alt det feite og glimande er kome burt frå deg, og aldri skal nokon finna det meir.
15 O ka poe i kuai ia mau mea, a loaa ko lakou waiwai malaila, e ku loihi e aku lakou no ka makau i kona eha, a e uwe no hoi lakou me ke kanikau;
Dei som handlar med desse ting, som hev vorte rike ved henne, skal standa langt undan av otte for pinsla hennar og gråta og syrgja
16 A e olelo mai hoi, Auwe, auwe, kela kulanakauhale nui, i aahuia i ka ie nani, a me ka lole makue, a me ka lole pahee, a i hoonaniia i ke gula, a me ka pohaku maikai, a me na momi!
og segja: «Usæl, usæl den store byen, som var klædd i kostelegt linty og purpur og skarlak, og lyste av gull og dyre steinar og perlor; at so stor ein rikdom er øydd i ein time!»
17 No ka mea, i ka hora hookahi, ua lilo keia waiwai nui, i mea ole. A o na alii moku a pau, a me na mea a pau ma na moku, a me na luina, a me ka poe a pau i kalepa ma ka moana, ku aku la lakou ma kahi loihi e aku;
Og kvar styremann og kvar skipsførar og alle sjøfolk og alle dei som fer på havet, stod langt undan
18 A ike lakou i ka uahi o kona aa ana, hea aku la lakou, i aku la, Heaha ka mea like me keia kulanakauhale nui!
og ropa då dei såg røyken av hennar brand, og sagde: «Kven er lik den store byen?»
19 A hoolei lakou i ka lepo maluna iho o ko lakou poo, a hea aku la me ka uwe a me ke kanikau, i aku la, Auwe, auwe, o ke kulanakauhale nui, kahi i waiwai ai ka poe mea moku a pau loa ma ka moana, no kona pakela maikai! no ka mea, i ka hora hookahi, ua hooliloia oia i mea ole.
Og dei kasta dust på hovudi sine og ropa med gråt og sorg og sagde: «Usæl, usæl den store byen, der alle som hadde skip på havet, vart rike av hennar eignaluter, at ho vart lagd i øyde i ein time!»
20 E ka lani, e hauoli oe maluna ona, o oukou hoi, e ka poe lunaolelo hemolele, a me na kaula, no ka mea, ua hoohewa ke Akua ia ia no oukou.
Fagna deg yver henne, du himmel, og de apostlar og profetar, av di Gud hev halde dom for dykk yver henne!»
21 Lawe iho la kekahi anela ikaika i ka pohaku, me he pohaku kaapalaoa nui la, a kiola aku la i ke kai, i aku la, Pela e kiola ikaika ia'ku ai o Babulona, ke kulanakauhale nui, aole hoi e loaa hou aku.
Og ein veldug engel lyfte ein stein som ein stor kvernstein og kasta honom i havet og sagde: «So skal Babylon, den store byen, med hast verta nedkasta og ikkje meir verta funnen.
22 Aole hoi e lohe hou ia maloko ou ka leo o ka poe hookanikani, a me ka poe himeni, a me ka poe hokiokio a me ka poe puhi pu; aole hoi e loaa hou aku maloko ou kekahi kahuna o kekahi hana; aole no hoi e lohe hou ia iloko ou ka halulu ana o ka pohaku kaapalaoa;
Og ingen ljod av harpespelarar og songarar og fløytelåtarar og lurblåsarar skal lenger verta høyrd i deg, og ingen som driv nokor kunst, skal lenger verta funnen i deg, og ingen ljod av kvern lenger verta høyrd i deg.
23 Aole e ike hou ia iloko ou ka malamalama o ke kukui; aole e lohe hou ia iloko ou ka leo o ke kane mare a me ka wahine mare; no ka mea, o kou poe kalepa, he poe hanohano lakou o ka honua; no ka mea, ua puni wale ko na aina a pau i kou kilokilo ana.
Og ljos av lampa skal ikkje lenger skina i deg, og røyst av brudgom og brur ikkje lenger verta høyrd i deg; for dine kjøpmenner var storkararne på jordi, av di alle folk vart dåra ved din trolldom.
24 Maloko ona i loaa'i ke koko o na kaula, a me ka poe haipule, a me na mea a pau i pepehiia ma ka honua nei.
Og i henne vart det funne blod av profetar og heilage og av alle deim som er myrde på jordi.»
