Hoikeana 12
1 U A ikeia aku la kekahi mea kupanaha loa ma ka lani; he wahine i hoaahuia i ka la, a aia hoi ka mahina malalo o kona wawae, a o na hoku umikumamalua, oia kona leialii.
Potem na niebie ukazał się niezwykły obraz: Kobieta, której ubraniem było słońce, podnóżkiem—księżyc, a wieńcem okrywającym głowę—dwanaście gwiazd.
2 Ua hapai oia, a uwe nui aku la ia, i ke nahu keiki, a me ka eha e hanau ai.
Oczekiwała ona dziecka i krzyczała z bólu, czekając na poród.
3 A ike hou ia aku la ma ka lani kekahi mea kupanaha hou; aia hoi he deragona nui ulaula, ehika ona poo, a he umi pepeiaohao, a ma kona mau poo, ehiku leialii.
Nagle na niebie pojawił się kolejny obraz: Ogromny czerwony smok o siedmiu głowach i dziesięciu rogach. Na każdej głowie miał koronę.
4 Huki mai la kona huelo i ka hapakolu o na hoku o ka lani, a kiola iho la ia lakou ilalo i ka honua. Ku mai la ua deragona nei, imua o ka wahine e hanau ana, e ai aku i kana keiki i kona wa e hanau ai.
Swoim ogonem zmiótł z nieba jedną trzecią gwiazd i zrzucił je na ziemię. Następnie stanął przed kobietą, aby pożreć jej dziecko, gdy tylko je urodzi.
5 Hanau mai ia oia, he keikikane, he mea e hoomalu i na lahuikanaka a pau me ke kookoo hao. Ua kailiia'ku la kana keiki iluna i ke Akua a ma kona nohoalii.
I urodziła Syna, który będzie potężnym przywódcą, rządzącym wszystkimi narodami. Chłopiec ten został zabrany do Boga, przed Jego tron.
6 Holo aku la ua wahine la i ka waonahele ma kahi a ke Akua i hoomakaukau ai nona, i hanai lakou ia ia malaila i na la hookahi tausani elua haneri me kanaono.
Kobieta zaś uciekła na pustynię, gdzie Bóg przygotował jej schronienie, w którym będzie mogła bezpiecznie przebywać przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.
7 A he kaua no ma ka lani: kaua mai o Mikaela a me kona poe anela i ka deragona; a kaua aku ka deragona a me kona poe anela;
Potem wybuchła w niebie wojna. Michał i jego aniołowie walczyli ze smokiem oraz jego aniołami.
8 Aole hoi ia i lanakila aku, aole hoi i loaa ia ia kahi e noho hou ai ma ka lani.
Potężny smok przegrał jednak walkę i musiał opuścić niebo. Razem ze swoim aniołami został strącony na ziemię. Smok ten, zwany diabłem oraz szatanem, jest tym pradawnym wężem, który od samego początku zwodził cały świat.
9 Kipakuia'ku la ua deragona nui nei, oia hoi ka mookahiko i kapaia o ka diabolo, a o Satana, nana no i hoowalewale mai i ko ke ao nei a pau. Kiolaia mai la oia i ka honua, a kiola pu ia mai la kona poe anela.
10 A lohe aku la au i ka leo nui ma ka lani, i ae la, Ua hiki mai la ke ola, a me ka mana, a me ke aupuni o ko kakou Akua, a me ka mana o kona Kristo; no ka mea, na kipakuia'ku la ka mea hoino i ko kakou poe hoahanau, ka mea nana lakou i hoino i ka po a me ke ao, imua o ke Akua.
I usłyszałem z niebios donośny głos, mówiący: „Teraz nadszedł czas zbawienia! Bóg okazał swoją potęgę i objął władzę, a Jego Mesjasz zaczął panować. Strącony został natomiast ten, który dniem i nocą oskarżał wierzących, i krytykował ich przed Bogiem.
11 Ma ke koko o ke Keikihipa lakou i lanakila ai maluna ona, a ma ka olelo a lakou i hoike aku ai; a makemake ole lakou i ko lakou ola iho a hiki i ka make.
Oni jednak pokonali go dzięki przelanej krwi Baranka i dzięki temu, że przekazywali innym prawdę, oraz byli gotowi oddać za nią życie.
12 Nolaila, e olioli oukou, e na lani, a me ka poe e noho la malaila. Auwe hoi i ka poe e noho la ma ka honua a ma ka moana! no ka mea, ua iho mai o ka diabolo ia oukou me ka inaina nui, no ka mea, ua ike oia, he pokole kona wa.
Jest to radość dla całego nieba i dla wszystkich jego mieszkańców! Marny jest jednak los lądu i morza, na ziemię zstąpił bowiem diabeł, który wie, że zostało mu niewiele czasu, dlatego ogarnia go wielki gniew”.
13 A ike ae la ka deragona, ua kipakuia oia ilalo i ka honua, alaila, hoomaau ae la ia i ka wahine i hanau i ke keiki kane.
Gdy smok uświadomił sobie, że został zrzucony na ziemię, zaczął prześladować kobietę, która urodziła Syna.
14 Haawiia mai la i ka wahine elua eheu o ka aeto nui, i lele aku ai oia i ka waonahele, i kona wahi, ua hanaiia oia malaila i ka makahiki, a me na makahiki, a me ka hapa o ka makahiki, mai ke alo aku o ua moo la.
Ona jednak otrzymała dwa skrzydła—jak u wielkiego orła—i odleciała na przygotowane dla niej miejsce na pustyni, gdzie przez trzy i pół roku miała opiekę i ochronę przed wężem.
15 Luai aku la ua moo nei i ka wai mawaho o kona waha, a kahe aku la mahope o ka wahine e like me ka muliwai, i lawe aku ai oia ia ia ma ka wai.
Wtedy wąż wyrzucił ze swojej paszczy strumień wody, chcąc, aby woda pochłonęła kobietę.
16 Kokua aku la ka honua, mamuli o ka wahine; a hamama aku la i kona waha, a moni iho la i ka muliwai a ka deragona i luai aku ai ma kona waha aku.
Z pomocą przyszła jej jednak ziemia, która wchłonęła wodę wyrzuconą z paszczy smoka.
17 Inaina aku la ka deragona i ka wahine, a hele aku la ia e kaua me ka poe i koe o kana poe keiki, o ka poe i malama i ke kanawai o ke Akua, a hoomau i ka hoike ana ia Iesu.
Wtedy smok, rozgniewany na kobietę, odszedł i stanął na brzegu morza, aby walczyć z jej dziećmi, które przestrzegają Bożych przykazań i są wierne Jezusowi.
