< Hoikeana 12 >

1 U A ikeia aku la kekahi mea kupanaha loa ma ka lani; he wahine i hoaahuia i ka la, a aia hoi ka mahina malalo o kona wawae, a o na hoku umikumamalua, oia kona leialii.
Og eit stort teikn vart set i himmelen: ei kvinna klædd med soli, og med månen under føterne, og på hovudet hadde ho ei kruna av tolv stjernor.
2 Ua hapai oia, a uwe nui aku la ia, i ke nahu keiki, a me ka eha e hanau ai.
Og ho var med barn og skreik i barnsnaud og i harde føderider.
3 A ike hou ia aku la ma ka lani kekahi mea kupanaha hou; aia hoi he deragona nui ulaula, ehika ona poo, a he umi pepeiaohao, a ma kona mau poo, ehiku leialii.
Og eit anna teikn vart set i himmelen, og sjå: ein stor eldraud drake, som hadde sju hovud og ti horn og på hovudi sine sju krunor.
4 Huki mai la kona huelo i ka hapakolu o na hoku o ka lani, a kiola iho la ia lakou ilalo i ka honua. Ku mai la ua deragona nei, imua o ka wahine e hanau ana, e ai aku i kana keiki i kona wa e hanau ai.
Og sterten hans drog tridjeparten av stjernorne på himmelen med seg og kasta deim ned på jordi; og draken stod framfor kvinna som skulde føda, so han kunde gløypa barnet hennar når ho hadde født det.
5 Hanau mai ia oia, he keikikane, he mea e hoomalu i na lahuikanaka a pau me ke kookoo hao. Ua kailiia'ku la kana keiki iluna i ke Akua a ma kona nohoalii.
Og ho fødde eit gutebarn, som skal styra alle heidningarne med jarnstav, og barnet hennar vart upprykt til Gud og til hans kongsstol.
6 Holo aku la ua wahine la i ka waonahele ma kahi a ke Akua i hoomakaukau ai nona, i hanai lakou ia ia malaila i na la hookahi tausani elua haneri me kanaono.
Og kvinna flydde ut i øydemarki, der ho hev ein stad som Gud hev laga til åt henne, for at dei skal næra henne der i tusund tvo hundrad og seksti dagar.
7 A he kaua no ma ka lani: kaua mai o Mikaela a me kona poe anela i ka deragona; a kaua aku ka deragona a me kona poe anela;
Og det vart ein strid i himmelen: Mikael og hans englar stridde med draken, og draken stridde, og hans englar.
8 Aole hoi ia i lanakila aku, aole hoi i loaa ia ia kahi e noho hou ai ma ka lani.
Og dei vann ikkje, og deira stad vart ikkje heller meir funnen i himmelen.
9 Kipakuia'ku la ua deragona nui nei, oia hoi ka mookahiko i kapaia o ka diabolo, a o Satana, nana no i hoowalewale mai i ko ke ao nei a pau. Kiolaia mai la oia i ka honua, a kiola pu ia mai la kona poe anela.
Og den store draken vart kasta ned, den gamle ormen, han som vert kalla djevelen og Satan, han som dårar heile verdi; han vart kasta ned på jordi, og englarne hans vart kasta ned med honom.
10 A lohe aku la au i ka leo nui ma ka lani, i ae la, Ua hiki mai la ke ola, a me ka mana, a me ke aupuni o ko kakou Akua, a me ka mana o kona Kristo; no ka mea, na kipakuia'ku la ka mea hoino i ko kakou poe hoahanau, ka mea nana lakou i hoino i ka po a me ke ao, imua o ke Akua.
Og eg høyrde ei høg røyst i himmelen, som sagde: «Frå no eig vår Gud frelsa og krafti og riket, og den han salva, hev magti; for klagaren mot brørne våre er kasta ned, han som klaga deim for vår Gud dag og natt.
11 Ma ke koko o ke Keikihipa lakou i lanakila ai maluna ona, a ma ka olelo a lakou i hoike aku ai; a makemake ole lakou i ko lakou ola iho a hiki i ka make.
Og dei hev vunne yver honom i kraft av blodet av Lambet og det ordet dei vitna; og dei hadde ikkje livet sitt kjært, alt til dauden.
12 Nolaila, e olioli oukou, e na lani, a me ka poe e noho la malaila. Auwe hoi i ka poe e noho la ma ka honua a ma ka moana! no ka mea, ua iho mai o ka diabolo ia oukou me ka inaina nui, no ka mea, ua ike oia, he pokole kona wa.
Difor fagna dykk, de himlar, og de som bur i deim! Usæle jordi og havet! for djevelen hev fare ned til dykk i stor vreide, då han veit at han berre hev ei liti tid.»
13 A ike ae la ka deragona, ua kipakuia oia ilalo i ka honua, alaila, hoomaau ae la ia i ka wahine i hanau i ke keiki kane.
Og då draken såg at han var nedkasta til jordi, forfylgde han kvinna som hadde født guten.
14 Haawiia mai la i ka wahine elua eheu o ka aeto nui, i lele aku ai oia i ka waonahele, i kona wahi, ua hanaiia oia malaila i ka makahiki, a me na makahiki, a me ka hapa o ka makahiki, mai ke alo aku o ua moo la.
Og dei tvo vengjerne på den store ørnen vart gjevne til kvinna, so ho skulde fljuga ut i øydemarki til sin stad, der ho fær si føda ei tid og tider og ei halv tid, langt ifrå augo på ormen.
15 Luai aku la ua moo nei i ka wai mawaho o kona waha, a kahe aku la mahope o ka wahine e like me ka muliwai, i lawe aku ai oia ia ia ma ka wai.
Og ormen spruta or gapet sitt vatn som ei elv etter kvinna, for å riva henne burt med elvi.
16 Kokua aku la ka honua, mamuli o ka wahine; a hamama aku la i kona waha, a moni iho la i ka muliwai a ka deragona i luai aku ai ma kona waha aku.
Men jordi kom kvinna til hjelp, og jordi opna sin munn og svelgde elvi som draken spruta ut or gapet sitt.
17 Inaina aku la ka deragona i ka wahine, a hele aku la ia e kaua me ka poe i koe o kana poe keiki, o ka poe i malama i ke kanawai o ke Akua, a hoomau i ka hoike ana ia Iesu.
Og draken vart arg på kvinna og gjekk burt og skulde strida med dei andre av hennar ætt, dei som held Guds bod og hev Jesu vitnemål. Og eg stod på sanden ved havet.

< Hoikeana 12 >