Hoikeana 10
1 I KE aku la au i kekahi anela hou, ikaika loa, e iho ana, mai ka lani mai, ua aahuia i ke ao; a he anuenue ma kona poo, ua like hoi kona maka me ka la, a o kona mau wawae me na kia ahi.
Og eg såg ein annan veldug engel stiga ned frå himmelen, sveipt i ei sky, og regnbogen var yver hovudet hans, og hans åsyn var som soli, og føterne hans som eldstolpar.
2 Ua paa hoi i kona lima kekahi palapala liilii e hamama ana: a ku mai la ia, o kona wawae akau ma ke kai, a o kona wawae hema ma ka aina;
Og han hadde i handi ei liti opna bok, og han sette sin høgre fot på havet og den vinstre på jordi.
3 Kahea mai la ia me ka leo nui, e like me ka uwo ana o ka liona. A i kona kahea ana, poha mai la ka leo o na hekili ehiku.
Og han ropa med høg røyst, som ei løva burar, og då han hadde ropa, tala dei sju toredunar med sine røyster.
4 A i ka wa i poha mai ai ka leo o ia mau hekili ehiku, ua makaukau wau e palapala; a lohe au i ka leo, mai ka lani mai, e olelo ana, E hoopaa oe i ka wepa i na mea a na hekili ehiku i pane mai ai, mai palapala oe ia mau mea.
Og då dei sju toredunar hadde tala med sine røyster, vilde eg til å skriva; og eg høyrde ei røyst frå himmelen som sagde til meg: «Set innsigle for det som dei sju toredunar tala, og skriv det ikkje upp!»
5 A o ka anela a'u i ike ai e ku ana ma ke kai a ma ka aina, kikoo aku la kona lima iluna i ka lani,
Og engelen, som eg såg standa på havet og på jordi, lyfte handi upp mot himmelen,
6 A hoohiki ae la ia i ka mea e ola ana ia ao aku ia ao aku, ka mea nana i hana ka lani a me na mea iloko ona, a me ka honua a me na mea iloko ona, a me ke kai a me na mea iloko ona, aole e manawa kali hou aku. (aiōn g165)
og svor ved honom som liver i all æva, som skapte himmelen og det som er i honom, og jordi og det som er på henne, og havet og det som er i det, at det ikkje lenger skal vera nokor tid. (aiōn g165)
7 Aka, ke hiki aku i na la e kani mai ai ka anela ehiku, i ka wa e hoomaka ai e puhi, alaila, e hookoia na mea huna o ke Akua, e like me kana i olelo mai ai i kana poe kauwa, i na kaula.
Men i dei dagar då røysti av den sjuande engelen vert høyrd, når han skal blåsa, då skal og Guds løyndom vera fullenda, so som han forkynte for tenarane sine, profetarne.
8 A o ka leo a'u i lohe ai, mai ka lani mai, olelo hou mai ia'u, i mai la, O hele oe, e lawe i ka palapala liilii e hamama ana ma ka lima o ka anela, e ku mai la ma ke kai a ma ka aina.
Og den røysti som eg hadde høyrt frå himmelen, tala atter med meg og sagde: «Gakk og tak den litle opne boki i handi på den engelen som stend på havet og på jordi!»
9 Hele aku la au i ua anela la, i aku la ia ia, Ho mai na'u ka palapala liilii. I mai la kela ia'u, E lawe, a e ai hoi; e hoawahia ia i kou opu, aka, ma kou waha he mea ono ia e like me ka meli.
Og eg gjekk burt til engelen og sagde til honom: «Gjev meg den litle boki!» Og han sagde til meg: «Tak og et henne, og ho skal svida i magen din; men i munnen din skal ho vera søt som honning.»
10 Lawe aku la au i ua palapala liilii la, mai ka lima ae o ka anela, a ai iho la; a ma ko'u waha ua ouo ia e like me ka meli; a pau i ka aiia, ua awaawa iho la ko'u opu.
Og eg tok den litle boki or handi på engelen og åt henne, og ho var søt som honning i munnen min, men då eg hadde ete henne, sveid det i magen min.
11 I mai la kela ia'u, E pono ia oe ke wanana hou aku, i na lahuikanaka, a me ko na aina, a me na olelo, a me na'lii he nui loa.
Og dei segjer til meg: «Du skal atter spå um mange landslydar og folk og tungemål og kongar.»
