Halelu 95
1 I NA kakou, e kahea olioli aku ia Iehova; A e hooho hauoli hoi i ka pohaku o ko kakou hoola.
Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!
2 E hele kakou imua o kona alo me ka hoalohaloha aku, E kahea olioli aku kakou ia ia ma na himeni.
Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.
3 No ka mea, he Akua nui o Iehova, He alii nui hoi maluna o na'kua a pau.
Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.
4 Aia ma kona lima na wahi hohonu o ka honua; Nana hoi na waiwai o na kuahiwi.
Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.
5 Nana no ka moana, a nana ia i hana; A na kona lima hoi i hooponopono i ka aina maloo.
Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!
6 E hele mai kakou, e kulou hoomana, a e moe hoi; A e kukuli iho imua o Iehova nana kakou i hana.
Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,
7 No ka mea, oia no ko kakou Akua, A o kakou na kanaka ana i hanai ai, A me na hipa hoi o kona lima; i keia la, Ke hoolohe oukou i kona leo,
því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.
8 Mai hoopaakiki i ko oukou naau, me ia ka hoonaukiuki ana, I ka la i hoaoia'i ma ka waonahele;
Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.
9 I ka wa i hoao mai ai ko oukou kupuna ia'u, A hoao mai hoi ia'u, a ike iho la i Ka'u hana.
Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.
10 Hookahi kanaha makahiki o ia hanauna i hoehaeha mai ai ia'u, A i iho la au, he poe kanaka keia i lalau ma ka naau, Aole hoi lakou i ike i ko'u mau aoao.
„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.
11 Nolaila hoohiki iho la au i ko'u huhu, Aole lakou e komo iloko o ko'u wahi e hoomaha'i.
Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“
