< Halelu 95 >

1 I NA kakou, e kahea olioli aku ia Iehova; A e hooho hauoli hoi i ka pohaku o ko kakou hoola.
Kom, lad os juble for HERREN, raabe af fryd for vor Frelses Klippe,
2 E hele kakou imua o kona alo me ka hoalohaloha aku, E kahea olioli aku kakou ia ia ma na himeni.
møde med Tak for hans Aasyn, juble i Sang til hans Pris!
3 No ka mea, he Akua nui o Iehova, He alii nui hoi maluna o na'kua a pau.
Thi HERREN er en vældig Gud, en Konge stor over alle Guder;
4 Aia ma kona lima na wahi hohonu o ka honua; Nana hoi na waiwai o na kuahiwi.
i hans Haand er Jordens Dybder, Bjergenes Tinder er hans;
5 Nana no ka moana, a nana ia i hana; A na kona lima hoi i hooponopono i ka aina maloo.
Havet er hans, han har skabt det, det tørre Land har hans Hænder dannet.
6 E hele mai kakou, e kulou hoomana, a e moe hoi; A e kukuli iho imua o Iehova nana kakou i hana.
Kom, lad os bøje os, kaste os ned, knæle for HERREN, vor Skaber!
7 No ka mea, oia no ko kakou Akua, A o kakou na kanaka ana i hanai ai, A me na hipa hoi o kona lima; i keia la, Ke hoolohe oukou i kona leo,
Thi han er vor Gud, og vi er det Folk, han vogter, den Hjord, han leder. Ak, lytted I dog i Dag til hans Røst:
8 Mai hoopaakiki i ko oukou naau, me ia ka hoonaukiuki ana, I ka la i hoaoia'i ma ka waonahele;
»Forhærder ej eders Hjerte som ved Meriba, som dengang ved Massa i Ørkenen,
9 I ka wa i hoao mai ai ko oukou kupuna ia'u, A hoao mai hoi ia'u, a ike iho la i Ka'u hana.
da eders Fædre fristede mig, prøved mig, skønt de havde set mit Værk.
10 Hookahi kanaha makahiki o ia hanauna i hoehaeha mai ai ia'u, A i iho la au, he poe kanaka keia i lalau ma ka naau, Aole hoi lakou i ike i ko'u mau aoao.
Jeg væmmedes fyrretyve Aar ved denne Slægt, og jeg sagde: Det er et Folk med vildfarne Hjerter, de kender ej mine Veje.
11 Nolaila hoohiki iho la au i ko'u huhu, Aole lakou e komo iloko o ko'u wahi e hoomaha'i.
Saa svor jeg da i min Vrede: De skal ikke gaa ind til min Hvile!«

< Halelu 95 >