Halelu 88
1 E IEHOVA, ke Akua o ko'u ola, Ua kahea aku no au imua ou i ke ao a me ka po.
En sang; en salme av Korahs barn; til sangmesteren; efter Mahalat leannot; en læresalme av Heman, esrahitten. Herre, min frelses Gud! Om dagen og om natten roper jeg for dig.
2 E hookomo aku i ka'u pule imua ou; E haliu mai hoi kou pepeiao i ka'u kahea ana.
La min bønn komme for ditt åsyn, bøi ditt øre til mitt klagerop!
For min sjel er mett av ulykker, og mitt liv er kommet nær til dødsriket. (Sheol h7585)
4 Ua helu pu ia no wau me ka poe iho ilalo i ka lua; Ua like hoi au me ke kanaka, aohe ona ikaika:
Jeg aktes like med dem som farer ned i hulen; jeg er som en mann uten kraft,
5 Ua waiho wale ia iwaena o ka poe make, Ua like hoi me ka poe i houia e moe ana ma ka lua, Aole oe e hoomanao hou ia lakou; Ua hookiia lakou, mai kou lima aku.
frigitt som en av de døde, lik de ihjelslagne som ligger i graven, som du ikke mere kommer i hu, fordi de er skilt fra din hånd.
6 Ua hoomoe oe ia'u iloko o ka lua hohonu loa, Maloko o ka pouli, a me ua hohonu.
Du har lagt mig i dypenes hule, på mørke steder, i avgrunner.
7 Ua kaumaha mai kou huhu maluna o'u, Ua hoopilikia mai oe ia'u i kou mau ale a pau. (Sila)
Din vrede tynger på mig, og med alle dine bølger trenger du mig. (Sela)
8 Ua hookaawale loa aku oe i ko'u makamaka mai o'u aku, Ua hoolilo mai oe ia'u i mea hoopailua no lakou: Ua paa no hoi au, aole e hiki ia'u ke hele aku.
Du har drevet mine kjenninger langt bort fra mig, du har gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er stengt inne og kommer ikke ut.
9 Ua hokii ko'u mau maka no ka popilikia; Ua kahea aku no wau ia oe, e Iehova, i na la a pau, Ua kikoo aku no hoi au i ko'u lima ia oe.
Mitt øie er vansmektet av elendighet; jeg har påkalt dig, Herre, hver dag, jeg har utbredt mine hender til dig.
10 E hoike anei oe i na hana mana no ka poe i make? E ala mai anei na lapu e hoolea aku ia oe? (Sila)
Mon du gjør undergjerninger for de døde, eller mon dødninger står op og priser dig? (Sela)
11 E haiia anei kou lokomaikai ma ka luakupapau? A me kou oiaio hoi maloko o ka po?
Mon der fortelles i graven om din miskunnhet, i avgrunnen om din trofasthet?
12 E ikea anei kau hana mana maloko o ka pouli? A me kou pono hoi maloko o ka aina meki?
Mon din undergjerning blir kjent i mørket, og din rettferdighet i glemselens land?
13 E kahea aku nae au ia oe, e Iehova; I ke kakahiaka hoi e halawai no ka'u pule me oe.
Men jeg roper til dig, Herre, og om morgenen kommer min bønn dig i møte.
14 E Iehova, no ke aha la oe e hoopailua mai i ko'u uhane? A huna hoi i kou maka ia'u?
Hvorfor, Herre, forkaster du min sjel? Hvorfor skjuler du ditt åsyn for mig?
15 Ua pilikia au, a kokoke no i ka make, mai ko'u wa uuku mai; Ia'u i loohia'i i kou mea makau, ua kupikipikio au.
Elendig er jeg og døende fra ungdommen av; jeg bærer dine redsler, jeg må fortvile.
16 Ua hele ae maluna o'u kou huhu wela; Ua hooki loa hoi kou mau mea makau ia'u.
Din vredes luer har gått over mig, dine redsler har tilintetgjort mig.
17 Hele poai mai la lakou ia'u, me he wai la; Hoopuni mai la lakou ia'u.
De har omgitt mig som vann hele dagen, de har omringet mig alle sammen.
18 Ua hookaawale loa oe i ko'u mea aloha, a me ko'u makamaka, mai o'u aku, Aia hoi ko'u hoalauna ma ka pouli.
Du har drevet venn og næste langt bort fra mig; mine kjenninger er det mørke sted.
