< Halelu 55 >
1 E HALIU mai i ka pepeiao i ka'u pule, e ke Akua, Mai hoonalo ia oe iho mai ka'u nonoi ana aku.
Heyr bæn mína, ó Guð! Snú þér ekki frá þegar ég ákalla þig.
2 E nana mai ia'u a e hoolohe mai ia'u; Ke u nei au i ko'u manao ana, me ka auwe;
Hlustaðu á ákall mitt. Ég andvarpa og græt í sorg minni.
3 No ka leo o ka enemi, No ka hooluhi hewa ana mai o ka mea hewa: No ka mea, ua hooili mai lakou i ka hewa maluna o'u, A i ka ukiuki ua inaina mai lakou ia'u.
Óvinir mínir æpa á mig, hóta að drepa mig. Þeir umkringja mig og brugga mér banaráð, öskra á mig í hamslausri reiði.
4 Ua ehaeha loa ko'u naau iloko o'u; A ua haule mai ko ka make mau mea weliweli maluna o'u.
Ég er lamaður af ótta, fullur örvæntingar.
5 Ua kau mai maluna o'u ka makau a me ka haalulu; Ua popoiia mai au e ka weliweli.
Hvílík skelfing!
6 A olelo iho la au, Owai ka mea e haawi ia'u i mau eheu me he manu nunu la? E lele aku au i kahi e, a e hoomaha iho.
Ó, að ég hefði vængi eins og fuglinn! Þá mundi ég fljúga burt og leita skjóls.
7 Aia hoi e hele kaawale loa aku au, A e noho ma ka waonahele. (Sila)
Ég mundi svífa langt og leita skjóls í eyðimörkinni,
8 Alaila e hoolalelale au i kuu pakele ana, I ka makani nui o ka ino.
flýja á öruggan stað, laus úr allri hættu.
9 E hookae, e Iehova, a hoomokuahana i ka lakou mau alelo: No ka mea, ua ike au i ka hooluhi wale a me ka hakaka ana malok'o o ke kulanakauhale.
Ó, Drottinn, ruglaðu þá í ríminu! Sérðu ekki kúgunina sem viðgengst?
10 I ke ao, a me ka po, i holoholo ai lakou maluna o kona mau pa; He kolohe, a he pioloke ka iwaena konu ona.
Þeir vakta borgina daga og nætur, ganga múrana og skima eftir óvinum. En neyðin er innandyra, því að ofbeldi og svik eru í borginni,
11 Iwaena konu ona ka hana hewa ana; Aole haalele ka hoopunipuni a me ka wahahee i kona mau alanui.
morð og gripdeildir.
12 No ka mea, aole he enemi, ka i hoino mai ia'u; Ina pela hiki no ia'u ke hoomanawanui: Aole ka mea inaina mai ia'u ka i hookiekie ku e mai ia'u; Ilaila i pee aku ai au mai ona aku la:
Ekki var það óvinur minn sem ofsótti mig – það gæti ég þolað. Þá hefði ég falið mig um stund.
13 Aka, o oe no ia, he kanaka e ku like ana me au, Ka'u punahele, a o ko'u hoalauna hoi.
En það varst þú, vinur minn og félagi.
14 Ua kamailio oluolu pu kaua, A ua hele pu i ka hale o ke Akua me ka lehulehu.
Við sem vorum alúðarvinir og gengum saman í Guðs hús.
15 E lalau mai ka make ia lakou, E iho koke lakou ilalo i ka malu o ka make; No ka mea, he hewa ko loko o ko lakou mau hale, a iwaena o lakou. (Sheol )
Dauðinn taki þá og dragi þá til heljar, því að illska er í húsum þeirra, synd í hjörtum þeirra. (Sheol )
16 Aka, owau nei la, e kahea aku au i ke Akua; A e hoola mai no o Iehova ia'u.
En ég hrópa til Guðs, og hann mun frelsa mig!
17 I ke ahiahi, i ke kakahiaka, i ke awakea, e pule aku ai au, A e kahea nui aku au; a e hoolohe mai oia i ko'u leo.
Kvölds og morgna og um miðjan dag sárbæni ég Guð. Ég veit að hann heyrir til mín og mun svara mér.
18 Me ka maluhia e hoopakele oia i ko'u uhane i ke kaua mai ia'u; No ka mea, ua nui ka poe me au.
Þótt óvinir mínir séu margir, mun hann samt frelsa mig og gefa mér frið.
19 E hoolohe mai no ke Akua, a e hoohaahaa ia lakou, O ka mea mai kahiko mai. (Sila) No ka mea, aohe o lakou luli ana; Nolaila, aole o lakou makau i ke Akua.
Sjálfur Guð – sem er frá eilífð – mun svara mér, en óvinir mínir, breytast ekki og óttast ekki Guð.
20 Ua kikoo oia i kona lima i ka mea e kuikahi ana me ia; Ua uhai oia i kana berita.
En vinur minn, sveik mig og ofsótti – rauf heit sitt.
21 Ua oi aku ka pahee o kana mau olelo mamua o ko ka bata, Aka, he kaua ko loko o kona naau: Ua oi aku ka oluolu o kana mau olelo i ko ka aila; Aka, he mau pahikaua unuhiia lakou.
Orðin á tungu hans voru ljúf og blíð en hjartað fullt af hatri.
22 E waiho aku i kau mea kaumaha maluna o Iehova, A e Kokua mai oia ia oe: Aole loa ia e waiho mai i ka mea pono e hoonauweia.
Varpaðu áhyggjum þínum á Drottin, hann ber umhyggju fyrir þér. Hann mun aldrei láta trúaðan mann verða valtan á fótum.
23 Aka, e ke Akua, e hoohaahaa iho oe ia lakou i ka lua o ka make: O na kanaka koko a me ka hoopunipuni, aole lakou e ola a pau ka hapalua o ko lakou mau la; Aka, e hilinai aku au ia oe.
Guð mun varpa óvinum mínum til heljar, til dánarheima. Morðingjar og svikarar munu ekki ná háum aldri. En ég treysti þér, að þú leyfir mér að lifa. ()