Halelu 37
1 MAI ukiuki oe no ka poe hana hewa; Aole hoi e huahua i na mea lawehala.
Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
2 No ka mea, e oki koke ia lakou e like me ka mauu, A e mae hoi e like me ka laauikiai maka.
For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
3 E hilinai aku ia Iehova, a e hana i ka pono; A e noho no oe ma ka aina, a e hanai io ia'ku oe.
Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
4 E hauoli hoi oe ia Iehova, A e haawi mai no ia nou i ka makemake o kou naau:
Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
5 Hookaa aku i kou aoao ia Iehova; E hilinai aku hoi ia ia. a nana no hoi e hana.
Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
6 A e hoopuka mai hoi oia i kou pono e like me ka malamalama, A me kou hooponoponoia e like me ka la ku pono.
og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
7 E noho malie ia Iehova, a e kali ahonui ia ia; Mai noho a ukiuki no ke kanaka e pookeokeo ana i kona aoao iho, No ke kanaka e hana ana ma na manao hewa.
Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
8 E waiho i ka huhu, e haalele hoi i ka inaina; Mai nauki iki e hana hewa ai.
Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
9 No ka mea, e okiia'ku ka poe hana hewa; Aka, o ka poe manaolana ia Iehova, e loaa ia lakou ka honua.
For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
10 A liuliu iki aku, aole ka mea lawehala; Oiaio, e hoomanao ikaika oe i kona wahi, aole hoi ia.
Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
11 Aka, e loaa ka honua i ka poe hoohaahaa; He hauoli lakou i ka pomaikai nui wale.
Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
12 Kukakuka ku e ka mea hewa i ka mea pono, A nau iho la me kona mau niho ia ia.
Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
13 E akaaka mai no nae ka Haku ia ia; No ka mea, ua ike oia i ke kokoke ana mai o kona la.
Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
14 Ua unuhi ae la ka poe hewa i ka pahikaua, Ua lena hoi i ka lakou kakaka, E hoolilo i ka poe ilihune a me ka poe haahaa, A e hoomake hoi i ka poe e hele pono ana.
Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
15 E komo no ko lakou pahikaua i ko lakou naau iho; A e uhakiia ka lakou kakaka.
Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
16 Ua oi aku ka waiwai uuku o ke kanaka pono Mamna o ka waiwai nui o ka poe hewa he nui.
Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
17 No ka mea, e uhakiia na lima o ka poe hewa; Aka, e hookupaa iho o Iehova i ka poe pono.
For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
18 Ua ike o Iehova i na la o ka poe ku pono; A e mau loa ana no hoi ko lakou hooilina.
Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
19 Aole lakou e hoka i ka manawa ino; A i ke kau wi e maona no lakou.
Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
20 Aka, e make no ka poe hewa, A e like auanei oa enemi o Iehova me'ka momona o na keikihipa; E pau lakou i ke ahi, e lilo lakou i uahi.
For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
21 Ua noi e lawe iki ka mea hewa i ka hai. aole nae i hoihoi mai: Aka e lokomaikai aka ka mea pono, a haawi wale aku no.
Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
22 Nolaila o ka poe hoomaikaiia e ia e loaa ia lakou ka honua; Aka, o ka poe i hoinoia e ia e okiia lakou.
For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
23 Ua hooku pono ia e Iehova na kapuwai o ke kanaka pono; Oluolu mai no oia i kona hele ana.
Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
24 Ina e hina ia aole ia e hoohiolo loa ia: No ka mea, ua hookupaa o Iehova ia ia me kona lima.
Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
25 Opiopio aku la au, a ua elemakule ae nei, Aole hoi au i ike i ka mea pono i haaleleia, Aole hoi i kana hua e makilo berena ana.
Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
26 He aloha mau kona, a ua haawi aka no; Pomaikai no hoi kana hua.
Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
27 E haalele i ka hewa, a e hana i ka pono; A e noho mau loa aku.
Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
28 No ka mea, ua makemake no Iehova i ka hoopono ana: Aole ia i haalele i kona poe haipule; E hoomalu mau loa ia hoi lakou; Aka, e okiia ka hua a ka poe hewa.
For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
29 E loaa ka aina i ka poe pono, A e noho mau lakou ilaila.
Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
30 Ua olelo ka waha o ka mea pono ma ka naauao; A ua kamailio kona alelo ma ka hoopono ana.
Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
31 Maloko o kona naau ke kanawai o kona Akua; Aole kapuwai ona e kapeke ai.
Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
32 Kiai ka mea hewa i ka mea pono, A imi hoi ia e hoomake ia ia.
Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
33 Aole e waiho mai o Iehova ia ia iloko o kona lima, Aole hoi e hoahewa ia ia i kona wa e hookolokoloia'i.
Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
34 E hilinai aku ia Iehova, a e malama i kona aoao: A e hookiekie oia ia oe e komo i ka aina; Aia okiia ka poe hewa, e ike ako no oe ia.
Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
35 Ua ike aku au i ke kanaka hewa e weliweli ai, E hoopalahalaha ana ia ia iho e like me ka laau uliuli i kona wahi iho.
Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
36 Aka, ua hala aku la ia aia hoi, aole iho la ia; Oiaio, imi aku la au ia ia, aole hoi ia i loaa.
Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
37 E noonoo i ke kanaka hemolele, E nana hoi i ka mea kupono: No ka mea, o ka hope o ua kanaka la, he pomaikai no ia.
Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
38 Aka, e luku pu ia ka poe lawehala; A o ka hope o ka poe hewa, e okiia no ia.
Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
39 Aka, no Iehova mai ke ola o ka poe pono: Oia ko lakou ikaika i ka wa popilikia.
Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
40 A e kokua mai o Iehova ia lakou, a e hoakea mai ia lakou, E hoopakele oia ia lakou i ka poe hewa, A e hoola ia lakou. no ko lakou hilinai ana ia ia.
Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
