Halelu 34
1 E HOOMAIKAI aku au ia Iehova i na manawa a pau; E mau ana i kuu waha ka hoolea nona.
Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
2 E hauoli kuu uhane ia Iehova; E lohe mai ka poe hoohaahaa a e olioli no hoi.
Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
3 E hoonui hoi oukou ia Iehova me au nei, A e hapai pu kakou i kona inoa.
Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
4 Ua imi aku au ia Iehova a ua hoolohe mai ia ia'u; Ua hoopakele mai oia ia'u i ka'u mau mea e makau ai a pau.
Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
5 Nana aku la lakou ia ia a malamalama iho la lakou; Aole hilahila ko lakou mau maka.
Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
6 Kahea aku la keia kanaka ilihune, A hoolohe mai la o Iehova ia ia, A hoopakele oia i kona popilikia a pau.
Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
7 Hoomoana mai ka anela o Iehova a puni ka poe weliweli ia ia, A ua hoopakele hoi ia lakou.
Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
8 E hoao oukou a e ike hoi he maikai no Iehova; Pomaikai ke kanaka i paulele ia ia.
Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
9 E weliweli aku ia Iehova, e ka poe haipule a pau; No ka mea, aole e nele ka poe weliweli ia ia.
Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
10 Ua nele a ua pololi na liona opiopio; Aka, o ka poe imi ia Iehova, aole e nele i ka mea maikai.
Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
11 E hele mai, e na kamalii, e hoolohe mai ia'u; A e ao aku au ia oukou i ka weliweli ia Iehova:
Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
12 Owai ke kanaka i makemake i ke ola, I makemake hoi i na la he nui i ike ai oia i ka maikai?
Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
13 E kaohi i kou alelo mai ka hewa, A me kou mau lehelehe i ole e olelo ino.
Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
14 E haalele i ka hewa a e haua ma ka pono; E imi i ka maluhia, a malaila e hahai ai.
Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
15 Kau pono na maka o Iehova i ka poe pono, A me kona mau pepeiao i ko lakou kahea ana.
Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
16 Ku e ka maka o Iehova i ka poe hewa, E hoonalo loa ia lakou mai ka honua aku.
Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
17 Kahea na mea pono, a hoolohe mai no hoi o Iehova; A hoakea mai no oia ia lakou i ko lakou popilikia a pau.
Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
18 Kokoke mai no o Iehova i ka poe naau palupalu; A hoola no hoi oia i na mea uhane mihi.
Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
19 He nui no ka pilikia ana o ka mea pono: A hoakea mai no hoi o Iehova ia ia, mai ia mea a pau.
Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
20 Malama no hoi oia i kona mau iwi, Aohe mea o lakou i haki.
Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
21 E hoomake no ka hewa i ke kanaka aia; A e hoopaiia ka poe inaina i ka poe pono.
Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
22 Hoola o Iehova i ka uhane o kana poe kauwa: Aohe mea paulele ia ia o lilo i ka hoopaiia.
Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.
