< Halelu 34 >
1 E HOOMAIKAI aku au ia Iehova i na manawa a pau; E mau ana i kuu waha ka hoolea nona.
Av David, da han tedde sig som vanvittig for Abimelek, og denne jog ham fra sig, og han gikk bort. Jeg vil love Herren til enhver tid, hans pris skal alltid være i min munn.
2 E hauoli kuu uhane ia Iehova; E lohe mai ka poe hoohaahaa a e olioli no hoi.
Min sjel skal rose sig av Herren; de saktmodige skal høre det og glede sig.
3 E hoonui hoi oukou ia Iehova me au nei, A e hapai pu kakou i kona inoa.
Pris Herrens storhet med mig, og la oss sammen ophøie hans navn!
4 Ua imi aku au ia Iehova a ua hoolohe mai ia ia'u; Ua hoopakele mai oia ia'u i ka'u mau mea e makau ai a pau.
Jeg søkte Herren, og han svarte mig, og han fridde mig fra alt det som forferdet mig.
5 Nana aku la lakou ia ia a malamalama iho la lakou; Aole hilahila ko lakou mau maka.
De så op til ham og strålte av glede, og deres åsyn rødmet aldri av skam.
6 Kahea aku la keia kanaka ilihune, A hoolohe mai la o Iehova ia ia, A hoopakele oia i kona popilikia a pau.
Denne elendige ropte, og Herren hørte, og han frelste ham av alle hans trengsler.
7 Hoomoana mai ka anela o Iehova a puni ka poe weliweli ia ia, A ua hoopakele hoi ia lakou.
Herrens engel leirer sig rundt omkring dem som frykter ham, og han utfrir dem.
8 E hoao oukou a e ike hoi he maikai no Iehova; Pomaikai ke kanaka i paulele ia ia.
Smak og se at Herren er god! Salig er den mann som tar sin tilflukt til ham.
9 E weliweli aku ia Iehova, e ka poe haipule a pau; No ka mea, aole e nele ka poe weliweli ia ia.
Frykt Herren, I hans hellige! For intet fattes dem som frykter ham.
10 Ua nele a ua pololi na liona opiopio; Aka, o ka poe imi ia Iehova, aole e nele i ka mea maikai.
De unge løver lider nød og hungrer, men dem som søker Herren, fattes ikke noget godt.
11 E hele mai, e na kamalii, e hoolohe mai ia'u; A e ao aku au ia oukou i ka weliweli ia Iehova:
Kom, barn, hør mig! Jeg vil lære eder Herrens frykt.
12 Owai ke kanaka i makemake i ke ola, I makemake hoi i na la he nui i ike ai oia i ka maikai?
Hvem er den mann som har lyst til liv, som ønsker sig dager til å se lykke?
13 E kaohi i kou alelo mai ka hewa, A me kou mau lehelehe i ole e olelo ino.
Hold din tunge fra ondt og dine leber fra å tale svik!
14 E haalele i ka hewa a e haua ma ka pono; E imi i ka maluhia, a malaila e hahai ai.
Vik fra ondt og gjør godt, søk fred og jag efter den!
15 Kau pono na maka o Iehova i ka poe pono, A me kona mau pepeiao i ko lakou kahea ana.
Herrens øine er vendt til de rettferdige, og hans ører til deres rop.
16 Ku e ka maka o Iehova i ka poe hewa, E hoonalo loa ia lakou mai ka honua aku.
Herrens åsyn er imot dem som gjør ondt, for å utrydde deres ihukommelse av jorden.
17 Kahea na mea pono, a hoolohe mai no hoi o Iehova; A hoakea mai no oia ia lakou i ko lakou popilikia a pau.
Hine roper, og Herren hører, og av alle deres trengsler utfrir han dem.
18 Kokoke mai no o Iehova i ka poe naau palupalu; A hoola no hoi oia i na mea uhane mihi.
Herren er nær hos dem som har et sønderbrutt hjerte, og han frelser dem som har en sønderknust ånd.
19 He nui no ka pilikia ana o ka mea pono: A hoakea mai no hoi o Iehova ia ia, mai ia mea a pau.
Mange er den rettferdiges ulykker, men Herren utfrir ham av dem alle.
20 Malama no hoi oia i kona mau iwi, Aohe mea o lakou i haki.
Han tar vare på alle hans ben, ikke ett av dem blir sønderbrutt.
21 E hoomake no ka hewa i ke kanaka aia; A e hoopaiia ka poe inaina i ka poe pono.
Ulykke dreper den ugudelige, og de som hater den rettferdige, dømmes skyldige.
22 Hoola o Iehova i ka uhane o kana poe kauwa: Aohe mea paulele ia ia o lilo i ka hoopaiia.
Herren forløser sine tjeneres sjel, og ingen av dem som tar sin tilflukt til ham, dømmes skyldig.