< Halelu 147 >

1 E HALELU aku oukou ia Iehova: No ka mea, he mea maikai ke hoolea aku i ko kakou Akua; No ka mea, he lealea ia, a he mea ku pono ka halelu.
Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
2 Kukulu no o Iehova ia Ierusalema; Hoiliili mai no oia i ka poe aea o ka Iseraela.
Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
3 Hoomaha mai no oia i ka poe naau haehae, A wahi no hoi oia i ko lakou mau eha.
Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
4 Hoike mai no oia i ka heluna o na hoku; Hea ae no hoi oia ia lakou a pau ma ka inoa.
Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
5 He nui no ko kakou Haku, a na nui hoi kona ikaika; A he mea hiki ole ke hai aku i kona ike.
Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
6 Hookiekie no o Iehova i ka poe hoohaahaa; A hoohaahaa no oia i ka poe hewa ilalo i ka lepo.
Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
7 E olioli aku ia Iehova, me ka mililani aku, E hoolea aku i ko kakou Akua ma ka mea kani.
Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
8 Ka Mea i uhi i ka lani i na ao, Ka Mea i hoomakaukau i ka ua no ka honua, Ka Mea i hooulu mai i ka mauu, maluna o na mauna.
han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
9 Haawi mai no oia i ka ai na ka holoholona, Na ka poe koraka hoi, na ka mea kahea aku ia ia.
Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
10 Aole ia e lealea i ka ikaika o ka lio, Aole ia e hauoli hoi i na wawae o ke kanaka.
Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
11 E lealea no o Iehova i ka poe makau aku ia ia, I ka poe hoi e hoolana ma kona lokomaikai.
Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
12 E hiilani ia Iehova, e Ierusalema, E halelu aku i kou Akua, e Ziona.
Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
13 No ka mea, hoopaa no oia i na kaola o kou mau pukapa; Hoomaikai no hoi oia i kau mau keiki iloko ou.
For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
14 Haawi mai no oia i ka malu ma kou mau mokuna, A hoomaona mai ia oe i ka palaoa maikai.
Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
15 Hoouna mai oia i kana mau olelo i ka honua, Holo kiki no kana mau olelo.
Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
16 Haawi mai no oia i ka hau, me he hulu hipa la, Hoohelelei mai oia i ka hau paa, e like me ka lehu ahi.
Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
17 Hoohelelei mai oia i kona mau huahekili e like me na huna ai: Owai hoi ka mea hiki ke ku imua o kona anuanu?
Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
18 Hoouna mai oia i kana olelo, a hoohehee ia lakou; Hoohuai mai oia i kona makani, a kahe iho la na wai.
Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
19 Hoike mai no oia i kana olelo i ka Iakoba, I kana mau olelopaa hoi, a me kana hooponopono ana i ka Iseraela.
Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
20 Aole ia i hana pela i ko na aina e a pau; O kana hooponopono ana, aole lakou i ike mai ia. E halelu aku oukou ia Iehova.
Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!

< Halelu 147 >