< Halelu 135 >

1 E HALELU aku ia Iehova, e halelu aku i ka inoa o Iehova; E halelu aku hoi oukou, e na kauwa a Iehova.
Hallelúja!
2 Ka poe e ku ana ma ka hale o Iehova, Ma na kahua hoi o ka hale o ko kakou Akua,
Lýður Drottins lofi hann í forgörðum musteris hans.
3 E halelu aku ia Iehova, no ka mea, ua maikai o Iehova; E hoolea aku i kona inoa, no ka mea, he mea lealea ia.
Lofið Drottin því að hann er góður, vegsamið hans dýrlega nafn.
4 No ka mea, ua wae mai o Iehova i ka Iakoba nona, A i ka Iseraela hoi i waiwai nona.
Því að Drottinn hefur kosið Ísrael sér að eignarlýð.
5 No ka mea, ua ike au, he nui o Iehova, A o ko kakou Haku hoi maluna o na akua a pau;
Ég þekki mikilleik Drottins – að hann er öllum guðum æðri.
6 O na mea a pau a Iehova i makemake ai, Ua hana oia ma ka lani, a ma ka honua, A ma na moana, a ma na wahi hohonu a pau.
Það sem honum þóknast, það gerir hann á himni, á jörðu og einnig í hafdjúpunum!
7 Nana no e hoopii ka ohu mai na kihi aku o ka honua; Nana no e hana na uwila no ka ua, A hoopuka mai la oia i ka makani mailoko mai o kona waihona.
Hann lætur skýin stíga upp af jörðinni og eldinguna leiftra svo að rigni; og vindana lætur hann blása úr forðabúrum sínum.
8 Nana no i pepehi ka makahiapo o ko Aigupita, Ka ke kanaka, a me ka ka holoholona hoi.
Hann laust frumburði Egyptalands, bæði menn og dýr.
9 Hoouna mai la oia i na hoailona a me na hana mana, Iwaena konu ou, e Aigupita; Imua o Parao, a imua o kana poe kauwa a pau.
Undur og tákn gerði hann í augsýn Faraó og þjóna hans.
10 Pepehi no oia i ko na aina, he nui loa, A luku mai i na'lii he koa loa;
Fjölmennar þjóðir lagði hann að velli, felldi volduga konunga
11 Ia Sihona ke alii o ko Amora, ia Oga hoi ke alii o Basana, A me ko na aupuni a pau o Kanaana.
– Síhon, Amoríta-konung og Óg, konung í Basan og konunga Kanaanslands
12 A haawi mai la oia i ko lakou aina i hooilina, I hooilina hoi no ka Iseraela no kona poe kanaka.
og gaf Ísrael lönd þeirra til eilífrar eignar.
13 E Iehova, e mau loa ana no kou inoa; E Iehova, e hoomanaoia no oe i na hanauna a pau.
Ó, Drottinn, nafn þitt varir að eilífu! Frægð Drottins er kunn frá kynslóð til kynslóðar,
14 No ka mea, e hoapono mai o Iehova i kona poe kanaka, E minamina mai no oia i kana poe kauwa.
því að hann réttir hlut þjóðar sinnar og miskunnar þjónum sínum.
15 O na akua o ko na aina e, he kala, a he gula, O ka hana o ko kanaka lima.
Heiðingjarnir tilbiðja skurðgoð úr gulli og silfri, handaverk manna
16 He waha no ko lakou, aole nae e olelo mai; He mau maka no ko lakou, aole nae e ike mai;
– mállaus og sjónlaus skurðgoð,
17 He mau pepeiao no hoi ko lakou, aole nae e lohe mai; Aohe hoi ea maloko o ko lakou waha.
sem hvorki heyra né draga andann.
18 O ka poe i hana mai ia lakou, ua like kela poe me lakou: A me na mea a pau e hilinai ai ia lakou.
Smiðir þeirra líkjast þeim og þeir sem tilbiðja þau.
19 E ka ohana a ka Iseraela, e hoomaikai aku oukou ia Iehova; E ka ohana a Aarona, e hoomaikai aku oukou ia Iehova;
Ísrael, lofa þú Drottin! Æðstuprestar Arons, vegsamið nafn hans,
20 E ka ohana a Levi, e hoomaikai aku oukou ia Iehova; E ka poe i makau ia Iehova, e hoomaikai aku oukou ia Iehova.
og einnig þið prestar af Levíætt. Já, lofið nafn hans, öll þið sem treystið honum og óttist hann.
21 Mai Ziona mai e hoomaikaiia'i o Iehova, Ka mea e noho la ma Ierusalema. E halelu aku oukou ia Iehova.
Þið íbúar Jerúsalem, lofið Drottin, hann sem býr í Jerúsalem! Hallelúja!

< Halelu 135 >