< Halelu 129 >
1 U A hoopilikia pinepine mai lakou ia'u, Mai ko'u wa opiopio mai, wahi a ka Iseraela;
En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -
2 Ua hoopilikia pinepine mai lakou ia'u, mai ko'u wa opiopio mai; Aole nae lakou i lanakila mai maluna o'u.
meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.
3 Ma ko'u kua i kahakaha ai ka poe kahakaha; A hana lakou i ko lakou kaha a loihi.
Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.
4 Ua pono no o Iehova; Ua oki mai oia i na kaula o ka poe hewa.
Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.
5 E hoohilahilaia a e hoihoi hope ia mai, Ka poe a pau e inaina mai ia Ziona.
De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,
6 E like auanei lakou, me ka mauu maluna o na hale, Mae wale, ia mamua o ka liko ana.
de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:
7 Aole e piha ka lima o ka mea i oki iho, Aole hoi ka umauma o ka mea hoopua i na pua.
Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.
8 Aole hoi e olelo mai ka poe e hele ae, Maluna o oukou auanei ka hoomaikai ana o Iehova: Ke hoomaikai aku nei makou ia oukou ma ka inoa o Iehova.
Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!