< Halelu 128 >
1 POMAIKAI ka poe a pau i makau aku ia Iehova, A hele hoi ma kona mau alanui.
Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!
2 E ai no oe i ka waiwai o kou mau lima, He pomaikai no kou, a he pono no hoi.
Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.
3 E like no kau wahine me na kumuwaina hua nui, Ma na aoao o kou hale; E like no hoi kau mau keiki me na laau oliva, E ku puni ana i kou papaaina.
Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.
4 Aia hoi! pela e hoopomaikaiia mai ai ke kanaka, Nana e makau aku ia Iehova.
Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.
5 E hoomaikai mai o Iehova ia oe mai Ziona mai; A e ike no oe i ka pono o Ierusalema, I na la a pau o kou ola ana.
Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!
6 E ike no hoi oe i na keiki o kau poe keiki, A me ka maluhia maluna o ka Iseraela.
Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!