< Halelu 127 >

1 I NA aole o Iehova e kukulu i ka hale, Hooikaika make hewa ka poe nana e kukulu: Ina aole o Iehova e malama i ke kulanakauhale, Make hewa ka makaala ana o ka poe malama.
Ef hús er ekki byggt að ráði Drottins, erfiða smiðirnir til ónýtis. Ef Drottinn verndar ekki borgina, vaka verðirnir til einskis.
2 He mea wale ia oukou ke ala i kakahiaka nui Mahope o ka hoomaha ana, E ai i ka ai o ka hookaumahaia; No ka mea, pela oia e hoomoe ai i kona poe aloha.
Hvers vegna þrælar þú myrkranna á milli af ótta við skort? Veistu ekki að Guð vill að vinir hans fái þá hvíld sem þeir þarfnast? Á meðan þeir sofa, blessar hann þá með gjöfum.
3 Aia hoi! o na keiki, he hooilina lakou no Iehova mai; A o ka hua o ka opu, he uku no ia.
Börnin eru gjöf frá Guði, ávöxtur móðurkviðar og laun frá Drottni.
4 E like me na pua ma ka lima o ke kanaka ikaika, Pela no na keiki a ka poe opiopio.
Börn sem maður eignast ungur, eru eins og beittar örvar – þau koma síðar að gagni!
5 Pomaikai ke kanaka ke piha kana aapua ia lakou; Aole lakou e hilahila, No ka mea, e olelo no lakou i na enemi ma ka puka pa.
Sæll er sá maður sem hefur fyllt örvamæli sinn með þeim! Hann mun ekki verða til skammar þegar hann þarf að útkljá deilumál við óvini sína!

< Halelu 127 >