< Halelu 125 >
1 O KA poe hilinai aku ia Iehova, E like no lakou me ka mauna o Ziona, Aole ia e naue, e noho mau loa no.
(Sila) nga nanagsalig kang Jehova Maingon sa bukid nga Sion, nga dili matarug, kondili magapabilin sa walay katapusan.
2 Ua puni o Ierusalema i na mauna, Pela o Iehova e hoopuni ai i kona poe kanaka, Mai keia wa aku, a i ka manawa pau ole.
Maingon nga sa Jerusalem nanaglibut ang kabukiran, Ingon niini si Jehova nagalibut sa iyang katawohan Sukad karon ngadto sa umalabut ug sa walay katapusan.
3 Aole e waihoia ke kookoo o ka poe hewa, Ma ka puu o ka poe pono; O kau aku ka poe pono i ko lakou lima ma ka hewa.
Kay ang baras sa kadautan dili mahamutang sa ibabaw sa bahin sa mga matarung; Aron ang mga matarung dili makabakyaw sa ilang mga kamot ngadto sa kasal-anan.
4 E hana maikai mai oe, e Iehova, i ka poe maikai, A i ka poe hoi i pololei ma ko lakou naau.
Buhata ang kaayohan, Oh Jehova, niadtong mga tawong maayo, Ug ngadto kanila nga mga matul-id sa ilang mga kasingkasing.
5 O ka poe kapae ma ko lakou ala keekee, E alakai pu aku no o Iehova ia lakou me ka poe hana lapuwale; A he malu no maluna o ka Iseraela.
Apan alang niadtong mga mingtipas ngadto sa ilang mga dalan nga baliko, Si Jehova mao ang magamando kanila uban sa mga mamumuhat sa kasal-anan. Ang pakigdait sa ibabaw sa Israel.