< Halelu 111 >

1 E HALELU aku ia Iehova: E mililani aku au ia Iehova me kuu naau a pau, Ma ke anaina o ka poe pono, a me ka ahakanaka no hoi.
Purihin ninyo ang Panginoon. Ako'y magpapasalamat sa Panginoon ng aking buong puso, sa kapulungan ng matuwid, at sa kapisanan.
2 He mana no na hana a Iehova, A ua imiia hoi e ka poe a pau i makemake aku ia mau mea.
Ang mga gawa ng Panginoon ay dakila, siyasat ng lahat na nagtatamo ng kaligayahan diyan.
3 He nani, a he hanohano hoi kana hana; E mau loa ana no kona pono.
Ang kaniyang gawa ay karangalan at kamahalan: at ang kaniyang katuwiran ay nananatili magpakailan man.
4 Ua hana oia i mea e hoomanaoia'i kana mau hana mana: He aloha, a he lokomaikai o Iehova.
Kaniyang ginawa ang kaniyang mga kababalaghang gawa upang alalahanin: ang Panginoon ay mapagbiyaya at puspos ng kahabagan.
5 Ua haawi mai oia i ka ai na ka poe makau aku ia ia: E hoomanao mau loa no oia i kona berita.
Siya'y nagbigay ng pagkain sa nangatatakot sa kaniya: kaniyang aalalahaning lagi ang kaniyang tipan.
6 Ua hoike mai oia i kona poe kanaka i ka mana o kana mau hana, I ka haawi ana mai ia lakou e noho ma na hooilina o ko na aina e.
Kaniyang ipinakilala sa kaniyang bayan ang kapangyarihan ng kaniyang mga gawa, sa pagbibigay niya sa kanila ng mana ng mga bansa.
7 O na hana a kona mau lima, he oiaio, a he hoopono, He oiaio no kana mau kauoha a pau.
Ang mga gawa ng kaniyang mga kamay ay katotohanan at kahatulan: lahat niyang mga tuntunin ay tunay.
8 Onipaa loa lakou, a i ka manawa pau ole, Ua hanaia ma ka oiaio, a ma ka pololei.
Nangatatatag magpakailan-kailan man, mga yari sa katotohanan at katuwiran.
9 Hoouna mai oia i ka hoolapanai no kona poe kanaka: Ua kauoha mai oia, e mau loa kona berita: He hoano, a he mea weliweli hoi kona inoa.
Siya'y nagsugo ng katubusan sa kaniyang bayan; kaniyang iniutos ang kaniyang tipan magpakailan man: banal at kagalanggalang ang kaniyang pangalan.
10 O ka makau aku ia Iehova, oia ke kumu o ke akamai; He naauao maikai ka poe a pau o hana malaila; E mau loa ana no kona hoonaniia.
Ang pagkatakot sa Panginoon ay pasimula ng karunungan; may mabuting pagkaunawa ang lahat na nagsisisunod ng kaniyang mga utos. Ang kaniyang kapurihan ay nananatili magpakailan man.

< Halelu 111 >