Halelu 11

1 KE hilinai aku nei au ia Iehova; Pehea oukou e i mai ai i ko'u uhane, E lele i ko oukou mauna me he manu la?

Til songmeisteren; av David. Til Herren flyr eg inn; kor kann de då segja til mi sjæl: «Fly til dykkar fjell som ein fugl!

2 Aia hoi ka poe hewa ke lena la i ka lakou kakaka, Ke hoomakaukau la i ka lakou pua ma ke kaula, E pana malu aku lakou i ka poe naau kupono.

For sjå, dei ugudlege spenner bogen, dei hev lagt si pil på strengen til å skjota i myrkret på dei trugne i hjarta.

3 Ina e hoohioloia na kumu, Heaha la hoi ka ka mea pono e hana'i?

Når grunnvollarne vert nedrivne, kva kann då ein rettferdig gjera?»

4 Ina no o Iehova iloko o kona luakini hoano; Ina no o ka nohoalii o Iehova maluna o ka lani: Ke nana mai la kona mau maka; Ke hoao mai la kona mau lihilihi i na keiki a kanaka.

Herren er i sitt heilage tempel, Herrens kongsstol er i himmelen, hans augo skodar, ein blink av hans augo prøver menneskjeborni.

5 Ke hoao la o Iehova i ka mea pono, Aka, ke inaina la kona Uhane i ka mea hewa, A me ka mea i makemake i ke kolohe.

Herren prøver den rettferdige; men den ugudlege og den som elskar vald, honom hatar hans sjæl.

6 Maluna iho o ka poe hewa oia e hooua mai ai i na kaula uila, A me ke ahi, ka luaipele, a me ka ino huhu: Oia ka piha o ko lakou kiaha.

Han skal lata snaror regna ned på dei ugudlege, eld og svåvel og glodheit vind vert deim tilmælt i deira staup.

7 No ka mea, ke aloha mai la ka Haku pono i ka pono; Ke haliu mai la kona maka i ka mea pololei.

For Herren er rettferdig, han elskar rettferd, den trugne skal skoda hans åsyn.