Halelu 107
1 E MILILANI aku ia Iehova, no ka mea, ua maikai ia; Ua mau loa no hoi kona lokomaikai.
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.
2 E olelo mai no ka poe i hoolapanaiia e Iehova, Ka poe hoi ana i hoolapanai ai, mai ka lima mai o ka enemi.
Så sie Herrens gjenløste, de som han har gjenløst av nødens hånd,
3 No ka mea, ua hooili mai oia ia lakou mai na aina mai, Mai ka hikina, a me ke komohana mai, E mai ke kukulu akau, a mai ke kai mai.
og som han har samlet fra landene, fra øst og fra vest, fra nord og fra havet.
4 Kuewa wale lakou ma ka waonahele, Ma ke ala waoakua hoi; Aole i loaa ia lakou ke kulanakauhale kahi e noho ai.
De fór vill i ørkenen, i et uveisomt øde, de fant ikke en by å bo i.
5 Pololi iho la lakou, a makewai hoi, A maule ko lakou uhane iloko o lakou.
De var hungrige og tørste, deres sjel vansmektet i dem.
6 Alaila, kahea aku lakou ia Iehova iloko o ko lakou pilikia, A hoopakele mai oia ia lakou i ko lakou popilikia ana.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler utfridde han dem,
7 Alakai mai la oia ia lakou ma ke ala pono, I hiki ai lakou i ke kulanakauhale, kahi e noho ai.
og han førte dem på rett vei, så de gikk til en by de kunde bo i.
8 E mililani aku na kanaka ia Iehova no kona lokomaikai, A no kana mau hana kupanaha i na keiki a kanaka!
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
9 No ka mea, nana no i hookena i ka uhane makewai, A nana hoi i hoomaona i ka uhane pololi i ka maikai.
for han mettet den vansmektende sjel og fylte den hungrige sjel med godt.
10 O ka poe i noho ma ka pouli, ma ka malu hoi o ka make, A paa no hoi i ka popilikia a me ka hao;
De satt i mørke og i dødsskygge, bundet i elendighet og jern,
11 No ka mea, ua kipi lakou i na olelo a ke Akua, A ua hoowahawaha i ke ao ana mai o ka Mea kiekie;
fordi de hadde vært gjenstridige mot Guds ord og foraktet den Høiestes råd.
12 Alaila hookulou oia i ko lakou naau i ka luhi, Hina iho la lakou ilalo, aohe mea nana e kokua.
Derfor bøide han deres hjerter ved lidelse; de snublet, og det var ikke nogen hjelper.
13 Alaila, hea aku lakou ia Iehova i ko lakou pilikia ana, A hoola mai oia ia lakou i ko lakou popilikia ana.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
14 Hoopuka mai la oia ia lakou mailoko mai o ka pouli a me ka malu o ka make, A uhai hoi i ko lakou mea i paa ai.
Han førte dem ut av mørke og dødsskygge og rev sønder deres bånd.
15 E hoalohaloha aku na kanaka ia Iehova, no kona lokomaikai, A no kana mau hana kupanaha i na keiki a kanaka!
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
16 No ka mea, ua wawahi oia i na pani keleawe o na pukapa A ua uhai no hoi oia i na kaola kipuka hao.
for han brøt sønder porter av kobber og hugg sønder bommer av jern.
17 O ka poe i lalau ma ka aoao o ka poe hewa, A me ka lawehala, ua hoopilikiaia lakou.
De var dårer og blev plaget for sin syndige vei og for sine misgjerninger;
18 Hoopailua no ko lakou uhane i na mea ai a pau; A hookokoke no lakou i na pukapa o ka make.
deres sjel vemmedes ved all mat, og de kom nær til dødens porter.
19 Alaila, hea aku no lakou ia Iehova i ko lakou pilikia ana, A hoola mai no oia ia lakou i ko lakou popilikia.
Da ropte de til Herren i sin nød; av deres trengsler frelste han dem.
20 Haawi mai la oia i kana olelo, a hoala iho la ia lakou, A hoopakele no hoi ia lakou, mai ko lakou lua aku.
Han sendte sitt ord og helbredet dem og reddet dem fra deres graver.
21 E hoalohaloha aku na kanaka ia Iehova no kona lokomaikai, A no kana mau hana kupanaha i na keiki a kanaka!
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn;
22 E mohai aku no hoi lakou i ka mohai o ke aloha, A e hoike aku i kana mau hana me ka hauoli.
og ofre takkoffere og fortelle om hans gjerninger med jubel.
23 O ka poe iho ilalo i ka moana, ma na moku, A hana i ka hana ma na moana nui;
De som fór ut på havet i skib, som drev handel på store vann,
24 Ua ike no keia poe i na hana o Iehova, A mo kana mau mea kupanaha ma ka hohonu.
de så Herrens gjerninger og hans underverker på dypet.
25 No ka mea, olelo wale mai oia, a hoala i ka makani kupikipikio, A piipii aku la na ale.
Han bød og lot det komme en stormvind, og den reiste dets bølger.
26 Pii aku la lakou i ka lani, a iho ilalo i ka hohonu: A hehee ko lakou uhane i ka ino.
De fór op imot himmelen, de fór ned i avgrunnene, deres sjel blev motløs i ulykken.
27 Hikaka lakou i o, a ia nei, a kunewanewa hoi e like me ke kanaka ona, A pau wale aku no ko lakou akamai.
De tumlet og vaklet som en drukken mann, og all deres visdom blev til intet.
28 Alaila, hea aku lakou ia Iehova i ko lakou pilikia ana, A hoopakele mai oia ia lakou, mailoko mai o ko lakou popilikia.
Da ropte de til Herren i sin nød, og av deres trengsler førte han dem ut.
29 Hoolilo no oia i ka ino i pohu, A malie loa iho la na ale.
Han lot stormen bli til stille, og bølgene omkring dem tidde.
30 Alaila, lealea lakou, no ka mea, ua malie; A hoopae no oia ia lakou ma ke awa a lakou e makemake ai.
Og de gledet sig over at de la sig; og han førte dem til den havn de ønsket.
31 E mililani aku na kanaka ia Iehova no kona lokomaikai, A no kana mau hana kupanaha i na keiki a kanaka!
De skal prise Herren for hans miskunnhet og for hans undergjerninger mot menneskenes barn
32 E hapai no hoi ia ia ma ka ahakanaka, A e halelu aku ia ia ma ke anaina o ka poe kahiko.
og ophøie ham i folkets forsamling og love ham der hvor de gamle sitter.
33 Hoolilo no oia i na muliwai i waonahele, A me na waipuna i aina maloo;
Han gjorde elver til en ørken og vannkilder til et tørstig land,
34 A me ka aina hua nui, i aina hua ole, No ka hewa o ka poe e noho ana malaila.
et fruktbart land til et saltland for deres ondskaps skyld som bodde der.
35 A hoolilo no hoi oia i ka waonahele, i wai lana, A me ka aina maloo hoi i wai puna.
Han gjorde en ørken til en vannrik sjø og et tørt land til vannkilder.
36 Malaila no oia e hoonoho ai i ka poe pololi, A hoomakaukau no hoi lakou i kulanakauhale, kahi e noho ai;
Og han lot de hungrige bo der, og de grunnla en by til å bo i.
37 A lulu no hoi lakou ma na mahinaai, A kauu iho no i na mala waina, A haawiia mai ka hua i hoohuaia'i.
Og de tilsådde akrer og plantet vingårder, og de vant den frukt de bar.
38 Hoomaikai mai la oia ia lakou, a kawowo nui ae la; Aole ia i hoemi i ka lakou poe holoholona.
Og han velsignet dem, og de blev meget tallrike, og av fe gav han dem ikke lite.
39 A mahope, hooemiia lakou, a hoohaahania no hoi, No ka hookaumahaia, a me ka hewa, a me ka pilikia.
Så minket de igjen og blev nedbøiet ved trengsel, ulykke og sorg.
40 Ninini mai oia i ka hoomaau maluna o na'lii, A alakai no hoi oia ia lakou ma kahi mehameha, ala ole.
Han som utøser forakt over fyrster og lar dem fare vill i et uveisomt øde,
41 Hookiekie nae oia i ka poe hune mailoko aku o ka pilikia, A hoolilo i kona mau ohana, me he ohana hipa la.
han ophøiet den fattige av elendighet og gjorde slektene som hjorden.
42 E ike aku no ka poe pono, a e lealea lakou; A e paa no ka nuku o ka hewa a pau.
De opriktige ser det og gleder sig, og all ondskap lukker sin munn.
43 Owai la ka mea akamai, a malama i keia mau mea! O lakou ka i hoomaopopo i ka lokomaikai o Iehova.
Den som er vis, han akte på dette og merke på Herrens nådegjerninger!
