< Halelu 107 >
1 E MILILANI aku ia Iehova, no ka mea, ua maikai ia; Ua mau loa no hoi kona lokomaikai.
Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, und seine Güte währet ewiglich.
2 E olelo mai no ka poe i hoolapanaiia e Iehova, Ka poe hoi ana i hoolapanai ai, mai ka lima mai o ka enemi.
Saget, die ihr erlöset seid durch den HERRN, die er aus der Not erlöset hat
3 No ka mea, ua hooili mai oia ia lakou mai na aina mai, Mai ka hikina, a me ke komohana mai, E mai ke kukulu akau, a mai ke kai mai.
und die er aus den Ländern zusammengebracht hat vom Aufgang, vom Niedergang, von Mitternacht und vom Meer;
4 Kuewa wale lakou ma ka waonahele, Ma ke ala waoakua hoi; Aole i loaa ia lakou ke kulanakauhale kahi e noho ai.
die irregingen in der Wüste, in ungebahntem Wege, und fanden keine Stadt, da sie wohnen konnten,
5 Pololi iho la lakou, a makewai hoi, A maule ko lakou uhane iloko o lakou.
hungrig und durstig und ihre Seele verschmachtet;
6 Alaila, kahea aku lakou ia Iehova iloko o ko lakou pilikia, A hoopakele mai oia ia lakou i ko lakou popilikia ana.
und sie zum HERRN riefen in ihrer Not, und er sie errettete aus ihren Ängsten
7 Alakai mai la oia ia lakou ma ke ala pono, I hiki ai lakou i ke kulanakauhale, kahi e noho ai.
und führete sie einen richtigen Weg, daß sie gingen zur Stadt, da sie wohnen konnten:
8 E mililani aku na kanaka ia Iehova no kona lokomaikai, A no kana mau hana kupanaha i na keiki a kanaka!
die sollen dem HERRN danken um seine Güte und um seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
9 No ka mea, nana no i hookena i ka uhane makewai, A nana hoi i hoomaona i ka uhane pololi i ka maikai.
daß er sättiget die durstige Seele und füllet die hungrige Seele mit Gutem.
10 O ka poe i noho ma ka pouli, ma ka malu hoi o ka make, A paa no hoi i ka popilikia a me ka hao;
Die da sitzen mußten in Finsternis und Dunkel, gefangen im Zwang und Eisen,
11 No ka mea, ua kipi lakou i na olelo a ke Akua, A ua hoowahawaha i ke ao ana mai o ka Mea kiekie;
darum daß sie Gottes Geboten ungehorsam gewesen waren und das Gesetz des Höchsten geschändet hatten;
12 Alaila hookulou oia i ko lakou naau i ka luhi, Hina iho la lakou ilalo, aohe mea nana e kokua.
darum mußte ihr Herz mit Unglück geplagt werden, daß sie dalagen, und ihnen niemand half;
13 Alaila, hea aku lakou ia Iehova i ko lakou pilikia ana, A hoola mai oia ia lakou i ko lakou popilikia ana.
und sie zum HERRN riefen in ihrer Not, und er ihnen half aus ihren Ängsten
14 Hoopuka mai la oia ia lakou mailoko mai o ka pouli a me ka malu o ka make, A uhai hoi i ko lakou mea i paa ai.
und sie aus der Finsternis und Dunkel führete und ihre Bande zerriß:
15 E hoalohaloha aku na kanaka ia Iehova, no kona lokomaikai, A no kana mau hana kupanaha i na keiki a kanaka!
die sollen dem HERRN danken um seine Güte und um seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
16 No ka mea, ua wawahi oia i na pani keleawe o na pukapa A ua uhai no hoi oia i na kaola kipuka hao.
daß er zerbricht eherne Türen und zerschlägt eiserne Riegel.
17 O ka poe i lalau ma ka aoao o ka poe hewa, A me ka lawehala, ua hoopilikiaia lakou.
Die Narren, so geplaget waren um ihrer Übertretung willen und um ihrer Sünde willen,
18 Hoopailua no ko lakou uhane i na mea ai a pau; A hookokoke no lakou i na pukapa o ka make.
daß ihnen ekelte vor aller Speise und wurden todkrank;
19 Alaila, hea aku no lakou ia Iehova i ko lakou pilikia ana, A hoola mai no oia ia lakou i ko lakou popilikia.
und sie zum HERRN riefen in ihrer Not, und er ihnen half aus ihren Ängsten;
20 Haawi mai la oia i kana olelo, a hoala iho la ia lakou, A hoopakele no hoi ia lakou, mai ko lakou lua aku.
er sandte sein Wort und machte sie gesund und errettete sie, daß sie nicht starben:
21 E hoalohaloha aku na kanaka ia Iehova no kona lokomaikai, A no kana mau hana kupanaha i na keiki a kanaka!
die sollen dem HERRN danken um seine Güte und um seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
22 E mohai aku no hoi lakou i ka mohai o ke aloha, A e hoike aku i kana mau hana me ka hauoli.
und Dank opfern und erzählen seine Werke mit Freuden.
23 O ka poe iho ilalo i ka moana, ma na moku, A hana i ka hana ma na moana nui;
Die mit Schiffen auf dem Meer fuhren und trieben ihren Handel in großen Wassern;
24 Ua ike no keia poe i na hana o Iehova, A mo kana mau mea kupanaha ma ka hohonu.
die des HERRN Werke erfahren haben und seine Wunder im Meer,
25 No ka mea, olelo wale mai oia, a hoala i ka makani kupikipikio, A piipii aku la na ale.
wenn er sprach und einen Sturmwind erregte, der die Wellen erhub,
26 Pii aku la lakou i ka lani, a iho ilalo i ka hohonu: A hehee ko lakou uhane i ka ino.
und sie gen Himmel fuhren und in den Abgrund fuhren, daß ihre Seele vor Angst verzagte,
27 Hikaka lakou i o, a ia nei, a kunewanewa hoi e like me ke kanaka ona, A pau wale aku no ko lakou akamai.
daß sie taumelten und wankten wie ein Trunkener und wußten keinen Rat mehr;
28 Alaila, hea aku lakou ia Iehova i ko lakou pilikia ana, A hoopakele mai oia ia lakou, mailoko mai o ko lakou popilikia.
und sie zum HERRN schrieen in ihrer Not, und er sie aus ihren Ängsten führete
29 Hoolilo no oia i ka ino i pohu, A malie loa iho la na ale.
und stillete das Ungewitter, daß die Wellen sich legten,
30 Alaila, lealea lakou, no ka mea, ua malie; A hoopae no oia ia lakou ma ke awa a lakou e makemake ai.
und sie froh wurden, daß es stille worden war, und er sie zu Lande brachte nach ihrem Wunsch:
31 E mililani aku na kanaka ia Iehova no kona lokomaikai, A no kana mau hana kupanaha i na keiki a kanaka!
die sollen dem HERRN danken um seine Güte und um seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
32 E hapai no hoi ia ia ma ka ahakanaka, A e halelu aku ia ia ma ke anaina o ka poe kahiko.
und ihn bei der Gemeine preisen und bei den Alten rühmen.
33 Hoolilo no oia i na muliwai i waonahele, A me na waipuna i aina maloo;
Die, welchen ihre Bäche vertrocknet und die Wasserquellen versieget waren,
34 A me ka aina hua nui, i aina hua ole, No ka hewa o ka poe e noho ana malaila.
daß ein fruchtbar Land nichts trug um der Bosheit willen derer, die drinnen wohneten;
35 A hoolilo no hoi oia i ka waonahele, i wai lana, A me ka aina maloo hoi i wai puna.
und er das Trockne wiederum wasserreich machte und im dürren Lande Wasserquellen;
36 Malaila no oia e hoonoho ai i ka poe pololi, A hoomakaukau no hoi lakou i kulanakauhale, kahi e noho ai;
und die Hungrigen dahin gesetzt hat, daß sie eine Stadt zurichteten, da sie wohnen könnten,
37 A lulu no hoi lakou ma na mahinaai, A kauu iho no i na mala waina, A haawiia mai ka hua i hoohuaia'i.
und Acker besäen und Weinberge pflanzen möchten und die jährlichen Früchte kriegten;
38 Hoomaikai mai la oia ia lakou, a kawowo nui ae la; Aole ia i hoemi i ka lakou poe holoholona.
und er sie segnete, daß sie sich fast mehreten, und ihnen viel Viehes gab;
39 A mahope, hooemiia lakou, a hoohaahania no hoi, No ka hookaumahaia, a me ka hewa, a me ka pilikia.
die, welch niedergedrückt und geschwächt waren von dem Bösen, der sie gezwungen und gedrungen hatte,
40 Ninini mai oia i ka hoomaau maluna o na'lii, A alakai no hoi oia ia lakou ma kahi mehameha, ala ole.
da Verachtung auf die Fürsten geschüttet war, daß alles irrig und wüste stund;
41 Hookiekie nae oia i ka poe hune mailoko aku o ka pilikia, A hoolilo i kona mau ohana, me he ohana hipa la.
und er den Armen schützte vor Elend und sein Geschlecht wie eine Herde mehrete.
42 E ike aku no ka poe pono, a e lealea lakou; A e paa no ka nuku o ka hewa a pau.
Solches werden die Frommen sehen und sich freuen; und aller Bosheit wird das Maul gestopft werden.
43 Owai la ka mea akamai, a malama i keia mau mea! O lakou ka i hoomaopopo i ka lokomaikai o Iehova.
Wer ist weise und behält dies? So werden sie merken, wieviel Wohltat der HERR erzeiget.