Halelu 106
1 E HALELU aku ia Iehova. E mililani aku ia Iehova, no ka mea ua maikai ia; Ua mau loa hoi kona lokomaikai.
Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans miskundhed varer evindelig!
2 Owai la ka mea e hai mai i na mea nui a Iehova? A e hoike mai hoi i kona hanohano a pau?
Hvo kan opregne Herrens vældige gerninger, finde ord til at kundgøre al hans pris?
3 Pomaikai ka poe malama i ka hoopono, A hana i ka pololei i na manawa a pau.
Salige de, der holder på ret, som altid øver retfærdighed!
4 E hoomanao mai oe ia'u, e Iehova, Me au e aloha'i i kou poe kanaka; E haawi mai no hoi ia'u i kou hoola ana.
Husk os, Herre, når dit folk finder nåde, lad os få godt af din frelse,
5 I ike aku au i ka maikai o kou poe i waeia, I lealea hoi au ma ka lealea ana o kou lahuikanaka, I kaena hoi au ma kou poe hooilina.
at vi må se dine udvalgtes lykke, glæde os ved dit folks glæde og med din arvelod prise vor lykke!
6 Ua hewa pu no makou me ko makou poe kupuna, Ua lawehala hoi, a ua hana kolohe.
Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.
7 O ko makou poe kupuna ma Aigupita, Aole lakou i hoomaopopo i kau mau hana mana; Aole hoi lakou i hoomanao i ka nui o kou lokomaikai; A hoonaukiuki aku la ma ke kai, ma ke Kaiula hoi.
Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.
8 Aka, no kona inoa, hoola mai oia ia lakou, I hoike mai ai oia i kona mana.
Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;
9 Papa mai la oia i ke Kaiula, a maloo iho la ia; Alakai ae la oia ia lakou ma ka hohonu me he nahelehele la.
han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;
10 Hoola mai la oia ia lakou mai ka lima mai o ka poe inaina, A hoola panai hoi ia lakou mai ka lima mai o ka enemi.
han fried dem af deres Avindsmænds Hånd og udløste dem fra Fjendens Hånd;
11 Popoi mai la na wai i ko lakou poe enemi; Aole i hookoeia kekahi o lakou.
Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;
12 Alaila, hooiaio lakou i kana mau olelo, A oli iho la i mau halelu nona.
da troede de på hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.
13 Poina koke ia lakou kana mau hana, Aole lakou i kakali i kana ao ana.
Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej på hans Råd;
14 Kuko nui no lakou ma ka waonahele, A hoao lakou i ke Akua, ma ka waoakua.
de grebes af Attrå i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;
15 Haawi mai la oia ia lakou i ka mea a lakou i noi aku ai; A haawi mai nae i ka hookii iloko o ko lakou uhane.
så gav han dem det, de kræved og sendte dem Lede i Sjælen.
16 Huahua lakou ia Mose ma kahi hoomoana'i, A me Aarona hoi ka haipule a Iehova.
De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENs hellige;
17 Wahi ae la ka honua, a moni iho la ia Datana, A poi mai la hoi maluna o ke anaina o Abirama,
Jorden åbned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;
18 Hoaaia ke ahi ma ko lakou anaina, A pau iho la ka poe hewa i ka lapalapa ahi.
Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.
19 Hana no lakou i keiki bipi ma Horeba, A kulou hoomana lakou ia kii hooheheeia.
De lavede en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;
20 Hoololi lakou i ko lakou nani I ke ano o ka bipi e ai ana i ka mauu.
de byttede deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;
21 Poina ia lakou ke Akua, ko lakou Hoola, Ka mea i hana i na mea nui ma Aigupita;
de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,
22 Na mea kupanaha hoi ma ka aina o Hama, Na mea weliweli hoi ma ke Kaiula.
Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.
23 Alaila, olelo no oia e luku ia lakou, Ina i ku ole o Mose, kona mea i waeia ma ka hakahaka imua ona. E pale aku i kona huhu i ole ia e luku mai.
Da tænkte han på at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Åsyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.
24 A hoowahawaha no hoi lakou i ka aina aloha, Aole hoi i hooiaio i kana olelo.
De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,
25 Ohumu iho lakou ma ko lakou mau halelewa. Aole hoi i hoolohe i ka leo o Iehova.
men knurrede i deres Telte og hørte ikke på HERREN;
26 Alaila, hoana ae la oia i kona lima, E hoohina ia lakou ma ka waonahele;
da løfted han Hånden og svor at lade dem falde i Ørkenen,
27 E hoohina hoi i ka lakou poe mamo mawaena o ko na aina e, A e hooauhee ia lakou maluna o ka honua.
splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.
28 Hoopili ae la lakou ia Baalapeora, A ai no hoi lakou i na mohai o ka poe i make.
De holdt til med Ba'al-Peor og åd af de dødes Ofre;
29 Hoonaukiuki aku lakou ma ka lakou hana ana; A puka mai la ka mai make iwaena o lakou.
de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.
30 Alaila ku ae la o Pinehasa iluna, a hoopai iho la, A hookiia ua mai make la.
Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,
31 Manaoia'e la ia, he pono nona, I kela hanauna, i keia hanauna, a mau loa aku.
og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.
32 Hoonaukiuki aku lakou ia ia ma na wai o Meriba, A hewa o Mose, no lakou la.
De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;
33 No ka mea, hookuee lakou i ka manao ana, A olelo pono ole mai la oia ma kona mau lehelehe.
thi de stod hans Ånd imod, og han talte uoverlagte Ord.
34 Aole lakou i luku ae i na lahuikanaka, A Iehova i kauoha mai ai ia lakou.
De udryddede ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,
35 Ua huiia no lakou me ko na aina e, A ao mai la lakou i ka lakou mau hana.
med Hedninger blandede de sig og gjorde deres Gerninger efter;
36 Malama aku no hoi i ko lakou poe akua kii, A lilo ia i pahele na lakou.
deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;
37 Alaila, mohai aku la lakou i ka lakou poe keikikane, A me ka lakou poe kaikamahine no na daimonio.
til Dæmonerne ofrede de, og det både Sønner og Døtre;
38 Hookahe ae la lakou i ke koko hala ole, I ke koko hoi o ka lakou poe keikikane, a me ka lakou poe kaikamahine, Na mea a lakou i mohai aku ai i na'kua kii o Kanaana; A hoohaumiaia ka aina i ke koko.
de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;
39 A haumia no hoi lakou i ka lakou mau hana, A moe kolohe lakou me na mea a lakou i hana'i.
de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.
40 Nolaila, hoaaia ka inaina o Iehova i kona poe kanaka, A hoopailua mai la oia i kona hooilina iho.
Da blev HERREN vred på sit Folk og væmmedes ved sin Arv;
41 A haawi ae la ia ia lakou i ka lima o ko na aina e; A noho alii maluna o lakou ka poe inaina mai ia lakou.
han gav dem i Folkenes Hånd, deres Avindsmænd blev deres Herrer;
42 Hookaumaha mai no hoi ko lakou poe enemi ia lakou, A hoohaahaaia mai no hoi malalo iho o ko lakou lima.
deres Fjendervoldte dem Trængsel, de kuedes under deres Hånd.
43 Hoopakele pinepine mai la oia ia lakou; Aka, hoonaukiuki aku lakou ia ia, ma ko lakou manao, A hokii iho la lakou no ko lakou hewa.
Han frelste dem Gang på Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;
44 Alaila, ike mai la oia i ko lakou pilikia, Ia ia i lohe ai i ko lakou olo pihe ana.
dog så han til dem i Trængslen, så snart han hørte dem klage;
45 A hoomanao mai la oia i kona berita me lakou, A minamina iho la oia, e like me ka nui o kona lokomaikai ana.
han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;
46 Alaila, haawi mai la oia ia lakou I ke alohaia imua o ka poe a pau i lawe pio ia lakou.
han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.
47 E hoola mai oe ia makou, e Iehova, e ko makou Akua, E hoiliili mai ia makou, maiwaena mai o ko na aina e, I mililani aku makou i ka inoa hoano, A e hiilani aku hoi ma kou halelu.
Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi må love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.
48 E hoomaikaiia o Iehova, ke Akua o ka Iseraela, Mai kahiko loa mai, a mau loa aku no: E i mai no hoi na kanaka a pau, Amene. E halelu aku ia Iehova.
Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!
