< Halelu 105 >

1 E MILILANI aku ia Iehova, e kahea aku hoi i kona inoa: E hoike aku hoi i kana mau hana iwaena o na kanaka.
Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!
2 E oli aku ia ia, e hoolea aku ia ia; E hookaulana aku i kana mau hana a pau.
Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.
3 E kaena oukou ma kona inoa hoano, E lealea hoi ka naau o ka poe imi ia Iehova.
Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
4 E huli oukou ia Iehova, a me kona ikaika; E imi mau loa aku hoi i kona maka.
Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
5 E hoomanao i na hana mana ana i hana'i, A me kana mau mea kupanaha, A me ka hooponopono ana o kona waha:
Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
6 E na pua a Aberahama, a kana kauwa, E na mamo a Iakoba, kona mea i wae ai.
de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!
7 Oia no o Iehova, ko kakou Akua: Aia ma ka honua a pau kana hoopononono ana.
Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.
8 Ua hoomanao mau mai oia i kona berita, I ka olelo hoi ana i kauoha mai ai i na hanauna he tausani;
Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
9 Ka mea ana i hana mai ai ia Aberahama, A me kana hoohiki ana ia Isaaka;
den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;
10 A hoopaa mai no hoi oia ia mea ia Iakoba i kanawai nona, A ia Iseraela hoi, i berita mau loa.
og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,
11 I mai la, E haawi aku no wau ia oe i ka aina o Kanaana, I moku no oukou e nobo hooilina ai;
med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»
12 I ko lakou noho kanaka ole ana, na uuku; A he poe uuku a malihini hoi malaila.
Då dei var ein liten flokk, få og framande der,
13 Ia lakou i hele ai, mai kekahi aina, a i kekahi aina, A mai kekahi aupuni aku, a i kekahi lahuikanaka e;
og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,
14 Aole ia i kuu mai i kekahi kanaka a hana ino ia lakou; Papa mai no oia i na'lii no lakou:
let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
15 Mai hoopa oukou i ko'u poe i poniia, A mai hana ino hoi i ko'u poe kaula.
«Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
16 Kahea ae no hoi ia, i wi ma ia aina, Uhai no hoi oia i ko kookoo berena a pau.
Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.
17 Hoouna ae la oia i ke kanaka mamua o lakou, A kuaiia o Iosepa i kauwa;
Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.
18 A hoeha lakou i kona mau wawae i ke kupee; A komo no hoi kona ola iloko o ka paahao;
Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,
19 A hiki i ka manawa o kana olelo ana; Alaila, hoao ae la ka olelo a Iehova ia ia.
til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.
20 Hoouna ae la ke alii, a hookuu iho la ia ia; Na ka luna o na kanaka i wehe ae ia ia.
Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.
21 Hoonoho iho la oia ia ia i haku maluna o kona bale, A i luna hoi maluua o kona waiwai a pau;
Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;
22 E nakinaki i kona poo alii, ma kona manao iho, A e hoonaauao hoi i kana poe luna kahiko.
so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.
23 Hele ae la o Iseraela i Aigupita; Noho malihini iho la o Iakoba ma ka aina o Hama.
Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.
24 Hookawowo nui iho la kela i kona poe kanaka, A hoomahuahua ae la i ko lakou ikaika imua o ko lakou poe enemi.
Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.
25 Hoohuli aku la oia i ko lakou naau, I inaina mai ai i kona poe kanaka, A e hana maalea hoi i kana poe kanwa,
Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.
26 Hoouna mai la oia ia Mose, i kana kanwa, Ia Aarona hoi, ka mea ana i wae mai ai
Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.
27 Hoike mai la laua i kona hoailona no lakou, A me kana mau hana kupanaha ma ka aina o Hama.
Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.
28 Hoouna mai la oia i ka pouli, a ua pouli iho la, Aole hoi laua i kipi aku i kana olelo.
Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.
29 Hoolilo mai la oia i ko lakou wai i koko, A hoopau hoi i ka lakou ia i ka make.
Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.
30 Hookawowo mai la ko lakou aina i na rana, Aia no iloko o na keena o ko lakou poe alii.
Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.
31 Olelo mai oia a hiki mai la na makika, O na uku hoi kekahi ma ko lakou mokuna a pau.
Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.
32 Haawi mai la oia i ko lakou ua, he huahekili, I ke ahi hoi, e lapalapa ana ma ko lakou aina,
Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,
33 Hahau mai la oia i ko lakou mau kumu waina, a me na laau fiku, o lakou; A uhai mai la hoi i na laau o ko, lakou mokuna.
og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.
34 Olelo mai la oia, a hiki mai la na uhini, A me na enuhe huluhulu pau ole i ka helu.
Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,
35 A ai iho la lakou i na mea uliuli a pau o ko lakou aina, A hoopau no hoi i ka hua o ka lakou mahinaai.
og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.
36 Pepehi no hoi oia i na makahiapo a pau o ko lakou aina, I ke pookela hoi o ko lakou ikaika a pau.
Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.
37 Hoopuka mai la oia ia lakou iwaho, me ke kala a me ke gula; Aohe mea nawaliwali mawaena o ko lakou mau ohana.
Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.
38 Olioli no ko Aigupita i ko lakou puka ana iwaho; No ka mea, kau mai la ka makau ia lakou maluna o ia poe.
Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.
39 Hohola ae la oia i ke ao e uhi ai ia lakou, I ke ahi hoi, e hoomalamalama mai i ka po.
Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.
40 Nonoi aku la lakou, a lawe mai la ia i na silo, A hoomaona mai la oia ia lakou i ka berena o ka lani.
Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.
41 Wahi ae la oia i ka pohaku, a poha mai la na wai; Kahe ae la lakou ma kahi maloo, he muliwai.
Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.
42 No ka mea, hoomanao ae la ia i kana olelo hoano, A me Aberahama hoi, i kana kauwa.
For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,
43 Hoopuka mai oia i kona poe kanaka me ka olioli, A me kona poe i waeia me ka hauoli.
og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,
44 Haawi mai la oia i ka aina o ko na aina e no lakou, A loaa mai ia lakou ka mea a na kanaka i hooikaika'i:
og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,
45 I mea e malama'i lakou i kana mau kauoha, A e hana pono hoi i kona mau kanawai. E halelu aku oukou ia Iehova.
at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!

< Halelu 105 >