< Halelu 104 >

1 E Iehova, e kuu Akua e, ua nui loa no oe; Ua kahikoia no oe i ka nani a me ka hanohano.
Lobe den HERRN, meine Seele! HERR, mein Gott, du bist sehr herrlich; du bist schön und prächtig geschmückt.
2 Ua uhiia no oe i ka malamalama me he kapa la; Ua hohola no oe i na lani me he paku la.
Licht ist dein Kleid, das du anhast. Du breitest aus den Himmel wie einen Teppich;
3 Ua haua no oia i kona mau keena kiekie ma na wai; Ua kau aku no hoi i na ao maluna i kaa mau nona: A ua holoholo me na eheu o ka makani.
du wölbest es oben mit Wasser; du fährest auf den Wolken wie auf einem Wagen und gehest auf den Fittichen des Windes
4 Ua hana oia i kona poe elele, he makani; A i kona poe kahuns hoi, he lapalapa ahi;
der du machest deine Engel zu Winden und deine Diener zu Feuerflammen;
5 Ua hoopaa oia i ka honua maluna o kona kumu, I ole ia e nauweuwe, a mau loa aku.
der du das Erdreich gründest auf seinen Boden, daß es bleibt immer und ewiglich.
6 A ua uhi no oe ia i ka hohonu, me he kapa la: Ku mai la na wai, maluna o na mauna.
Mit der Tiefe deckest du es wie mit einem Kleid, und Wasser stehen über den Bergen.
7 I kou papa ana, holo no lakou; I ka leo o kou hekili, auhee aku la lakou.
Aber von deinem Schelten fliehen sie, von deinem Donner fahren sie dahin.
8 Ea mai la no maluna o na mauna; A emi iho la ma na awawa ilalo, A i kahi au i hookumu ai no lakou.
Die Berge gehen hoch hervor, und die Breiten setzen sich herunter zum Ort, den du ihnen gegründet hast.
9 Ua kau pale oe i mokuna no lakou. I ole lakou e hala'e; I ole hoi e hoi hou mai, a uhi i ka honua.
Du hast eine Grenze gesetzt, darüber kommen sie nicht, und müssen nicht wiederum das Erdreich bedecken.
10 Kuu mai la oia i na waipuna ma na awawa, I kahe mai lakou, mawaena o na mauna.
Du lässest Brunnen quellen in den Gründen, daß die Wasser zwischen den Bergen hinfließen,
11 Hoohainu no lakou i na holoholona a pau o ke kula; A hooana no hoi na hoki hihiu i ko lakou makewai.
daß alle Tiere auf dem Felde trinken und das Wild seinen Durst lösche.
12 Maluna olaila na manu o ka lewa e hoopunana'i, A kani hoi ko lakou leo iwaena o na lala.
An denselben sitzen die Vögel des Himmels und singen unter den Zweigen.
13 Ua hoomauu mai no oia i ua mauna, mailoko mai o kona waihonawai; Ua maona hoi ka aina i ka hua o kau hana ana.
Du feuchtest die Berge von oben her; du machest das Land voll Früchte, die du schaffest.
14 Nana no i hooulu mai ka mauu no na holoholona, A me ka mea uli hoi i pono ai na kanaka: I hoopuka mai ai oia i ka ai mailoko mai o ka honua,
Du lässest Gras wachsen für das Vieh und Saat zu Nutz den Menschen, daß du Brot aus der Erde bringest,
15 A me ka waina hoi i mea e olioli ai ko na kanaka naau, A me ka aila hoi, i mea e hinuhinu ai kana maka, A me ka berena, ka mea e hooikaika ai ka naau o na kanaka.
und daß der Wein erfreue des Menschen Herz und seine Gestalt schön werde von Öl, und das Brot des Menschen Herz stärke;
16 Ua kena no na laau o Iehova, Na kedera hoi o Lebanona, na mea ana i kanu ai;
daß die Bäume des HERRN voll Safts stehen, die Zedern Libanons, die er gepflanzet hat.
17 Malaila no e hoopunana'i na manu; O ke kikonia, o na laau kaa kona hale.
Daselbst nisten die Vögel, und die Reiher wohnen auf den Tannen.
18 O na mauna kiekie ka puuhonua o na kao hihiu; A o na pohaku hoi ko na rabita.
Die hohen Berge sind der Gemsen Zuflucht und die Steinklüfte der Kaninchen.
19 Nana no i hana i na mahina no na kau; Ua ike no ka la i kona napoo ana.
Du machest den Mond, das Jahr danach zu teilen; die Sonne weiß ihren Niedergang.
20 Lawe mai no oe i ka pouli, a ua po; Ia manawa, kolo mai na mea kolo a pau o ka nahelehele.
Du machest Finsternis, daß Nacht wird; da regen sich alle wilden Tiere,
21 Uwo mai la hoi na liona opiopio i ko lakou wahi, A imi hoi i ka ai, mai ke Akua mai.
die jungen Löwen, die da brüllen nach dem Raub und ihre Speise suchen von Gott.
22 Puka mai la ka la, alaila, akoakoa lakou, A moe no lakou, ma ko lakou ana.
Wenn aber die Sonne aufgehet, heben sie sich davon und legen sich in ihre Löcher.
23 Hele aku no ke kanaka i kana hana, A i kona hooikaika hoi, a ahiahi.
So gehet denn der Mensch aus an seine Arbeit und an sein Ackerwerk bis an den Abend.
24 Nani ka nui o kau mau hana, e Iehova! Ma ke akamai i hana mai ai oe ia mau mea a pau: Ua piha hoi ka honua i kau waiwai.
HERR, wie sind deine Werke so groß und viel! Du hast sie alle weislich geordnet und die Erde ist voll deiner Güter.
25 A me keia moana nui hoi, a palahalaha, Malaila no na mea kolo, pau ole i ka heluia, A me na mea ola, he liilii, a he nui no hoi.
Das Meer, das so groß und weit ist, da wimmelt's ohne Zahl, beide große und kleine Tiere.
26 Malaila no na moku e holo ae; Aia hoi kela leviatana au i hana'i, e paani ilaila.
Daselbst gehen die Schiffe; da sind Walfische, die du gemacht hast, daß sie drinnen scherzen.
27 Kakali no keia poe a pau ia oe, I haawi mai ai oe i ka lakou ai i ka wa pono.
Es wartet alles auf dich, daß du ihnen Speise gebest zu seiner Zeit.
28 O ka mea au e haawi mai ai na lakou, oia ka lakou e hooiliili iho; Wehe no oe i kou lima, a lako iho la lakou i ka maikai.
Wenn du ihnen gibst, so sammeln sie; wenn du deine Hand auftust, so werden sie mit Gut gesättiget.
29 I huna oe i kou maka, make koke iho la lakou; Lawe oe i ko lakou ea, make no lakou, a hoi hou i ka lepo.
Verbirgest du dein Angesicht, so erschrecken sie; du nimmst weg ihren Odem, so vergehen sie und werden wieder zu Staub.
30 Hoouna mai oe i kou ea, ua hanaia iho la lakou; A nau no hoi i hoano hou i ka mnka o ka honua.
Du lässest aus deinen Odem, so werden sie geschaffen, und verneuerst die Gestalt der Erde.
31 E mau loa ana no ka nani o Iehova; E lealea mai no o Iehova i kana mau hana.
Die Ehre des HERRN ist ewig; der HERR hat Wohlgefallen an seinen Werken.
32 Nana mai no oia i ka honua, a haalulu iho la ia; Hoopa mai oia i na mauna, uwahi ae la lakou.
Er schauet die Erde an, so bebet sie; er rühret die Berge an, so rauchen sie.
33 E oli aku au ia Iehova i ka manawa o ko'u ola ana; E hoolea no hoi au i ke Akua, a i ko'u hopena,
Ich will dem HERRN singen mein Leben lang und meinen Gott loben, solange ich bin.
34 He mea ono ko'u noonoo ana ia ia; A ma Iehova no wau e lealea ai.
Meine Rede müsse ihm wohlgefallen. Ich freue mich des HERRN.
35 E hookiia'e ka poe hewa mai ka honua aku, O ka poe lawehala hoi, aole e koe lakou. E hoomaikai aku ia Iehova, e kuu uhane: E halelu aku oukou ia Iehova.
Der Sünder müsse ein Ende werden auf Erden, und die Gottlosen nicht mehr sein! Lobe den HERRN, meine Seele! Halleluja!

< Halelu 104 >