< Halelu 104 >

1 E Iehova, e kuu Akua e, ua nui loa no oe; Ua kahikoia no oe i ka nani a me ka hanohano.
Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,
2 Ua uhiia no oe i ka malamalama me he kapa la; Ua hohola no oe i na lani me he paku la.
svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,
3 Ua haua no oia i kona mau keena kiekie ma na wai; Ua kau aku no hoi i na ao maluna i kaa mau nona: A ua holoholo me na eheu o ka makani.
na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.
4 Ua hana oia i kona poe elele, he makani; A i kona poe kahuns hoi, he lapalapa ahi;
Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.
5 Ua hoopaa oia i ka honua maluna o kona kumu, I ole ia e nauweuwe, a mau loa aku.
Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,
6 A ua uhi no oe ia i ka hohonu, me he kapa la: Ku mai la na wai, maluna o na mauna.
pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;
7 I kou papa ana, holo no lakou; I ka leo o kou hekili, auhee aku la lakou.
na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.
8 Ea mai la no maluna o na mauna; A emi iho la ma na awawa ilalo, A i kahi au i hookumu ai no lakou.
Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.
9 Ua kau pale oe i mokuna no lakou. I ole lakou e hala'e; I ole hoi e hoi hou mai, a uhi i ka honua.
Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.
10 Kuu mai la oia i na waipuna ma na awawa, I kahe mai lakou, mawaena o na mauna.
Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.
11 Hoohainu no lakou i na holoholona a pau o ke kula; A hooana no hoi na hoki hihiu i ko lakou makewai.
Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.
12 Maluna olaila na manu o ka lewa e hoopunana'i, A kani hoi ko lakou leo iwaena o na lala.
Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.
13 Ua hoomauu mai no oia i ua mauna, mailoko mai o kona waihonawai; Ua maona hoi ka aina i ka hua o kau hana ana.
Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.
14 Nana no i hooulu mai ka mauu no na holoholona, A me ka mea uli hoi i pono ai na kanaka: I hoopuka mai ai oia i ka ai mailoko mai o ka honua,
Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje
15 A me ka waina hoi i mea e olioli ai ko na kanaka naau, A me ka aila hoi, i mea e hinuhinu ai kana maka, A me ka berena, ka mea e hooikaika ai ka naau o na kanaka.
i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.
16 Ua kena no na laau o Iehova, Na kedera hoi o Lebanona, na mea ana i kanu ai;
Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.
17 Malaila no e hoopunana'i na manu; O ke kikonia, o na laau kaa kona hale.
Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.
18 O na mauna kiekie ka puuhonua o na kao hihiu; A o na pohaku hoi ko na rabita.
Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.
19 Nana no i hana i na mahina no na kau; Ua ike no ka la i kona napoo ana.
Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.
20 Lawe mai no oe i ka pouli, a ua po; Ia manawa, kolo mai na mea kolo a pau o ka nahelehele.
Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.
21 Uwo mai la hoi na liona opiopio i ko lakou wahi, A imi hoi i ka ai, mai ke Akua mai.
Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.
22 Puka mai la ka la, alaila, akoakoa lakou, A moe no lakou, ma ko lakou ana.
Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.
23 Hele aku no ke kanaka i kana hana, A i kona hooikaika hoi, a ahiahi.
Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.
24 Nani ka nui o kau mau hana, e Iehova! Ma ke akamai i hana mai ai oe ia mau mea a pau: Ua piha hoi ka honua i kau waiwai.
Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.
25 A me keia moana nui hoi, a palahalaha, Malaila no na mea kolo, pau ole i ka heluia, A me na mea ola, he liilii, a he nui no hoi.
Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.
26 Malaila no na moku e holo ae; Aia hoi kela leviatana au i hana'i, e paani ilaila.
Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.
27 Kakali no keia poe a pau ia oe, I haawi mai ai oe i ka lakou ai i ka wa pono.
I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.
28 O ka mea au e haawi mai ai na lakou, oia ka lakou e hooiliili iho; Wehe no oe i kou lima, a lako iho la lakou i ka maikai.
Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.
29 I huna oe i kou maka, make koke iho la lakou; Lawe oe i ko lakou ea, make no lakou, a hoi hou i ka lepo.
Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.
30 Hoouna mai oe i kou ea, ua hanaia iho la lakou; A nau no hoi i hoano hou i ka mnka o ka honua.
Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.
31 E mau loa ana no ka nani o Iehova; E lealea mai no o Iehova i kana mau hana.
Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!
32 Nana mai no oia i ka honua, a haalulu iho la ia; Hoopa mai oia i na mauna, uwahi ae la lakou.
On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.
33 E oli aku au ia Iehova i ka manawa o ko'u ola ana; E hoolea no hoi au i ke Akua, a i ko'u hopena,
Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.
34 He mea ono ko'u noonoo ana ia ia; A ma Iehova no wau e lealea ai.
Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.
35 E hookiia'e ka poe hewa mai ka honua aku, O ka poe lawehala hoi, aole e koe lakou. E hoomaikai aku ia Iehova, e kuu uhane: E halelu aku oukou ia Iehova.
Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!

< Halelu 104 >