Solomona 8
1 A OLE anei i hea mai ka naauao? Aole anei i pane mai ka ike i kona leo?
Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
2 Maluna o na wahi kiekie, ma ke ala, Ma kahi o na alanui, ku ae la oia.
Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
3 Ma na ipuka, ma ke alo o ke kulanakauhale, Ma na wahi e komo ai, kahea mai la oia.
attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
4 Ke hea aku nei au ia oukou, e na kanaka; O ko'u leo hoi i na keiki a kanaka.
«Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
5 E na mea ike ole, e ike oukou i ke akamai; E hoonaauao hoi oukou, e ka poe naaupo.
Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
6 E hoolohe mai, no ka mea, e hai ana au i na mea maikai; O ka oaka ana hoi o ko'u mau lehelehe ma na mea pono ia.
Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
7 No ka mea, e hoike mai kuu waha i ka oiaio; He mea hoopailua ka hewa i ko'u mau lehelehe.
ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
8 Ma ka pono na olelo a pau a ko'u waha; Aole wahahee, aohe mea kekee malaila.
Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
9 Pau loa no ia i ka pololei i ka mea naauao, Ua kupono hoi i ka poe i loaa ka ike.
Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
10 E koho oukou i ke aoia mai, aole ke kala, A me ka ike hoi mamua o ke gula maikai.
Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
11 No ka mea, ua maikai ka naauao mamua o na momi; A o na mea i makemakeia a pau, aole i like me ia.
For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
12 Owau hoi, o ka naauao, ke pili nei i ke akamai, Ua loaa ia'u ka ike i na mea e naauao ai.
Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
13 O ka makau ia Iehova, oia ke inaina aku i ka hewa; O ka haaheo, o ka hookiekie, o ka aoao ino, O ka waha aaka, oia ka'u i hoowahawaha aku ai.
Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
14 Ia'u ka ike a me ke akamai; Owau no ka noonoo, ia'u hoi ka ikaika.
Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
15 Ma o'u nei no e nohoalii ai na alii, A e kau aku ai no hoi na kaukaualii i ke kanawai pono.
Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
16 Ma o'u nei no hoi e hoomalu ai na kiaaina, A me na'lii, a me na lunakanawai a pau o ka honua.
Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
17 He aloha ko'u i ka poe e aloha mai ia'u; O ka poe imi pono mai, o lakou ke loaa ia'u.
Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
18 Me au ka waiwai a me ka hanohano; O ka waiwai e mau ana hoi a me ka pono.
Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
19 Ua maikai ko'u hua mamua o ke gula a me ke gula maikai; He mea kohoia hoi ka waiwai ma o'u nei mamua o ke kala.
Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
20 Ma ke ala o ka pono ka'u e alakai ai, Mawaena hoi o na alanui o ka hoopono:
Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
21 I hooili au i ka waiwai no ka poe aloha mai ia'u, A e hoopiha au i ko lakou waihona waiwai.
For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
22 Na Iehova no wau i kinohou o kona noho ana, Mamua o kana hana ana i ka wa kahiko.
Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
23 Mai ka po mai ua hoonohoia au, Mai kinohi mai, mamua hoi o ka honua.
Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
24 I ka wa i ole ai na wahi hohonu, ua hanau no au, I wa i ole ai na puuawai i piha i ka wai.
Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
25 Mamua o ka hoonoho ana i na mauna, Mamua o na kuahiwi ua hanau au:
fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
26 Aole hoi oia i hana i ka honua a me na kula, A me kahi huna lepo iki o ka honua.
fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
27 I kona hohola ana i ka lani, owau no kekahi malaila, I kona kau ana i ke kanawai maluna o ka hohonu;
Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
28 I kona hoolewalewa ana i na ao maluna, I kona hoonoho ana i na punawai o ka hohonu;
Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
29 I kona kau ana i ke kanawai no ka moana, I ole e hu wale aku na kai mamua ona; I kona hookumu paa ana i ka honua:
då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
30 Alaila, owau pu kekahi me ia me he keiki hiwahiwa la; O kona olioli no au i kela la i keia la, E hauoli mau ana hoi imua o kona alo;
då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
31 E hauoli ana i na wahi i noho ai na kanaka o ka honua ona; O ko'u olioli nui hoi, aia me na keiki a kanaka.
Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
32 Ano la, e na keiki, e hoolohe mai ia'u; Pomaikai ka poe i malama mai i ko'u aoao.
Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
33 E hoolohe mai i ke ao ana a e hoomanao iho, Mai pale ae oukou.
Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
34 Pomaikai ke kanaka ke lohe mai i ka'u, He kiai hoi oia, i ko'u mau puka i kela la i keia la, Ke kakali hoi oia ma na kia o ko'u mau puka.
Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
35 No ka mea, o ka mea o'u i loaa ai, ua loaa ia ia ke ola, E loaa hoi ia ia ka lokomaikaiia mai e Iehova.
For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
36 Aka, o ka mea i hana ino mai ia'u, ua pepehi oia i kona uhane iho; O ka poe inaina mai ia'u oia ka i koho i ka make.
Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
