Solomona 8
1 A OLE anei i hea mai ka naauao? Aole anei i pane mai ka ike i kona leo?
Hør, visdommen roper, og forstanden lar sin røst høre.
2 Maluna o na wahi kiekie, ma ke ala, Ma kahi o na alanui, ku ae la oia.
Oppe på hauger ved veien står hun, der hvor stiene møtes;
3 Ma na ipuka, ma ke alo o ke kulanakauhale, Ma na wahi e komo ai, kahea mai la oia.
ved siden av portene, ved byens utgang, i inngangen til portene roper hun høit:
4 Ke hea aku nei au ia oukou, e na kanaka; O ko'u leo hoi i na keiki a kanaka.
Til eder, I menn, roper jeg, og min røst lyder til menneskenes barn.
5 E na mea ike ole, e ike oukou i ke akamai; E hoonaauao hoi oukou, e ka poe naaupo.
Lær klokskap, I enfoldige, og lær forstand, I uforstandige!
6 E hoolohe mai, no ka mea, e hai ana au i na mea maikai; O ka oaka ana hoi o ko'u mau lehelehe ma na mea pono ia.
Hør! Om store ting taler jeg, og jeg oplater mine leber med rettvishet;
7 No ka mea, e hoike mai kuu waha i ka oiaio; He mea hoopailua ka hewa i ko'u mau lehelehe.
min tunge taler sannhet, og ugudelighet er en vederstyggelighet for mine leber.
8 Ma ka pono na olelo a pau a ko'u waha; Aole wahahee, aohe mea kekee malaila.
Alle min munns ord er rette, det er intet falskt eller vrangt i dem.
9 Pau loa no ia i ka pololei i ka mea naauao, Ua kupono hoi i ka poe i loaa ka ike.
De er alle sammen likefremme for den forstandige og rette for dem som har funnet kunnskap.
10 E koho oukou i ke aoia mai, aole ke kala, A me ka ike hoi mamua o ke gula maikai.
Ta imot min tilrettevisning istedenfor sølv, og ta imot kunnskap fremfor utsøkt gull!
11 No ka mea, ua maikai ka naauao mamua o na momi; A o na mea i makemakeia a pau, aole i like me ia.
For visdom er bedre enn perler, og ingen skatt kan lignes med den.
12 Owau hoi, o ka naauao, ke pili nei i ke akamai, Ua loaa ia'u ka ike i na mea e naauao ai.
Jeg, visdommen, har klokskap i eie, og jeg forstår å finne kloke råd.
13 O ka makau ia Iehova, oia ke inaina aku i ka hewa; O ka haaheo, o ka hookiekie, o ka aoao ino, O ka waha aaka, oia ka'u i hoowahawaha aku ai.
Å frykte Herren er å hate ondt; stolthet og overmot, ond ferd og en falsk munn hater jeg.
14 Ia'u ka ike a me ke akamai; Owau no ka noonoo, ia'u hoi ka ikaika.
Mig tilhører råd og sann innsikt, jeg er forstand, mig hører styrke til.
15 Ma o'u nei no e nohoalii ai na alii, A e kau aku ai no hoi na kaukaualii i ke kanawai pono.
Ved mig regjerer kongene, og ved mig fastsetter fyrstene hvad rett er.
16 Ma o'u nei no hoi e hoomalu ai na kiaaina, A me na'lii, a me na lunakanawai a pau o ka honua.
Ved mig styrer herskerne og høvdingene, alle dommere på jorden.
17 He aloha ko'u i ka poe e aloha mai ia'u; O ka poe imi pono mai, o lakou ke loaa ia'u.
Jeg elsker dem som elsker mig, og de som søker mig, skal finne mig.
18 Me au ka waiwai a me ka hanohano; O ka waiwai e mau ana hoi a me ka pono.
Hos mig er rikdom og ære, gammelt arvegods og rettferdighet.
19 Ua maikai ko'u hua mamua o ke gula a me ke gula maikai; He mea kohoia hoi ka waiwai ma o'u nei mamua o ke kala.
Min frukt er bedre enn gull, ja det fineste gull, og den vinning jeg gir, er bedre enn utsøkt sølv.
20 Ma ke ala o ka pono ka'u e alakai ai, Mawaena hoi o na alanui o ka hoopono:
På rettferds vei vandrer jeg, midt på rettens stier;
21 I hooili au i ka waiwai no ka poe aloha mai ia'u, A e hoopiha au i ko lakou waihona waiwai.
derfor gir jeg dem som elsker mig, sann rikdom til arv og fyller deres forrådskammere.
22 Na Iehova no wau i kinohou o kona noho ana, Mamua o kana hana ana i ka wa kahiko.
Herren skapte mig som sitt første verk, før sine andre gjerninger, i fordums tid.
23 Mai ka po mai ua hoonohoia au, Mai kinohi mai, mamua hoi o ka honua.
Fra evighet er jeg blitt til, fra først av, før jorden var.
24 I ka wa i ole ai na wahi hohonu, ua hanau no au, I wa i ole ai na puuawai i piha i ka wai.
Da avgrunnene ennu ikke var til, blev jeg født, da der ennu ikke fantes kilder fylt med vann.
25 Mamua o ka hoonoho ana i na mauna, Mamua o na kuahiwi ua hanau au:
Før fjellene blev senket ned, før haugene blev til, blev jeg født,
26 Aole hoi oia i hana i ka honua a me na kula, A me kahi huna lepo iki o ka honua.
før han hadde skapt jord og mark og jorderikes første muldklump.
27 I kona hohola ana i ka lani, owau no kekahi malaila, I kona kau ana i ke kanawai maluna o ka hohonu;
Da han bygget himmelen, var jeg der, da han slo hvelving over avgrunnen.
28 I kona hoolewalewa ana i na ao maluna, I kona hoonoho ana i na punawai o ka hohonu;
Da han festet skyene oventil, da han bandt avgrunnens kilder,
29 I kona kau ana i ke kanawai no ka moana, I ole e hu wale aku na kai mamua ona; I kona hookumu paa ana i ka honua:
da han satte grense for havet, så vannene ikke går lenger enn han byder, da han la jordens grunnvoller -
30 Alaila, owau pu kekahi me ia me he keiki hiwahiwa la; O kona olioli no au i kela la i keia la, E hauoli mau ana hoi imua o kona alo;
da var jeg verksmester hos ham, og jeg var hans lyst dag efter dag, jeg lekte alltid for hans åsyn;
31 E hauoli ana i na wahi i noho ai na kanaka o ka honua ona; O ko'u olioli nui hoi, aia me na keiki a kanaka.
jeg lekte på hele hans vide jord, og min lyst hadde jeg i menneskenes barn.
32 Ano la, e na keiki, e hoolohe mai ia'u; Pomaikai ka poe i malama mai i ko'u aoao.
Og nu, barn, hør på mig! Salige er de som følger mine veier.
33 E hoolohe mai i ke ao ana a e hoomanao iho, Mai pale ae oukou.
Hør på min tilrettevisning og bli vise og forakt den ikke!
34 Pomaikai ke kanaka ke lohe mai i ka'u, He kiai hoi oia, i ko'u mau puka i kela la i keia la, Ke kakali hoi oia ma na kia o ko'u mau puka.
Salig er det menneske som hører på mig, så han våker ved mine dører dag efter dag og vokter mine dørstolper.
35 No ka mea, o ka mea o'u i loaa ai, ua loaa ia ia ke ola, E loaa hoi ia ia ka lokomaikaiia mai e Iehova.
For den som finner mig, finner livet og får nåde hos Herren.
36 Aka, o ka mea i hana ino mai ia'u, ua pepehi oia i kona uhane iho; O ka poe inaina mai ia'u oia ka i koho i ka make.
Men den som ikke finner mig, skader sig selv; alle de som hater mig, elsker døden.
