Solomona 7
1 E KUU keiki e, e malama oe i ka'u mau olelo, E waiho pu hoi i ka'u kauoha me oe.
Min Søn, vogt dig mine Ord, mine Bud maa du gemme hos dig;
2 E malama oe i ka'u kauoha i ola oe, A me ko'u kanawai hoi, e like me ke kii onohi o kou mau maka.
vogt mine Bud, saa skal du leve, som din Øjesten vogte du, hvad jeg har lært dig;
3 E hawele oe ia mau mea ma kou mau manamanalima, E kakau hoi ia mau mea ma ka papa o kou naau.
bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle,
4 E i ae oe i ka naauao, O oe no ko'u kaikuwahine; E kapa aku oe i ka ike, he hoalauna:
sig til Visdommen: »Du er min Søster!« og kald Forstanden Veninde,
5 I malamaia oe i ka wahine e, I ka malihini hoi i hoomalimali mai me kana olelo.
at den maa vogte dig for Andenmands Hustru, en fremmed Kvinde med sleske Ord.
6 No ka mea, ma ka puka o ko'u hale, Ma ko'u puka makani, nana aku la au;
Thi fra mit Vindue skued jeg ud, jeg kigged igennem mit Gitter;
7 Ike iho la au iwaena o ka poe noonoo ole, Ike iho la hoi au mawaena o ka poe opiopio, I kekahi kanaka ui manao ole.
og blandt de tankeløse saa jeg en Yngling, en uden Vid blev jeg var blandt de unge;
8 Hele ae la ia ma ke ala e kokoke ana i kona huina, Hele ae la oia ma ke kuamoo e hiki aku ai i kona hale;
han gik paa Gaden tæt ved et Hjørne, skred frem paa Vej til hendes Hus
9 I ke ahiahi, i ka napoo ana o ka la, I ke aumoe, i ka poeleele;
i Skumringen henimod Aften, da Nat og Mørke brød frem.
10 Aia hoi, halawai pu me ia kekahi wahine, Ua kahiko hookamakama ia; Ua maalea kona naau.
Og se, da møder Kvinden ham i Skøgedragt, underfundig i Hjertet;
11 He walaau kona a me ka hoolohe ole, Aole noho kona mau wawae ma kona hale iho.
løssluppen, ustyrlig er hun, hjemme fandt hendes Fødder ej Ro;
12 I kekahi wa mawaho oia, I kekahi wa ae ma ke alanui, A hoohalua oia ma na huina a pau.)
snart paa Gader, snart paa Torve, ved hvert et Hjørne lurer hun;
13 Apo iho la kela ia ia a honi iho la, a Me ka maka hilahila ole, i aku la ia ia,
hun griber i ham og kysser ham og siger med frække Miner;
14 He mau mohai aloha ko'u; I keia la no, mohai aku la au i ka'u mea i hoohiki ai
»Jeg er et Takoffer skyldig og indfrier mit Løfte i Dag,
15 Nolaila, i hele mai nei au e halawai me oe, E imi hoi ia oe, a ua loaa iho nei.
gik derfor ud for at møde dig, søge dig, og nu har jeg fundet dig!
16 Hohola iho la au i ko'u wahi moe me ke kapa, Me ke kapa onionio hoi mai Aigapita mai
Jeg har redt mit Leje med Tæpper, med broget ægyptisk Lærred,
17 Kopipi iho la au i ko'u wahi moe I ka mura, a me ka aloe, a me ke kinamona.
jeg har stænket min Seng med Myrra, med Aloe og med Kanelbark;
18 Ina kaua i maona i ke aloha a hiki i kakahiaka, E lealea kaua i ke aloha.
kom, lad os svælge til Daggry i Vellyst, beruse os i Elskovs Lyst!
19 No ka mea, o ke kane, aole ia ma kona hale, Ua hele oia ma kahi loihi e aku.
Thi Manden er ikke hjemme, paa Langfærd er han draget;
20 Lawe oia i ka eke kala ma kona lima, A piha ka mahina, alaila, e hoi mai oia i kona hale.
Pengepungen tog han med, ved Fuldmaane kommer han hjem!«
21 Ua paa kela i ka nui o kana olelo maalea; Ua lilo hoi oia i ka malimali ana o kona mau leheiehe.
Hun lokked ham med mange fagre Ord, forførte ham med sleske Læber;
22 Ukali koke oia mahope ona, E like me ka hele ana o ka bipi i kona wahi e maka ai; E like hoi me ka naaopo i hoopaiia mai ma ka laau kupee;
tankeløst følger han hende som en Tyr, der føres til Slagtning, som en Hjort, der løber i Nettet,
23 A o aku la ka pua i kona ake, E like me ka lele ana o ka manu i ke pahele, Aole ona ike no kona oia ia.
til en Pil gennemborer dens Lever, som en Fugl, der falder i Snaren, uden at vide, det gælder dens Liv.
24 Ano la, e na keiki, e hoolohe mai ia'u. E maliu mai oukou i ka olelo a ko'u waha.
Hør mig da nu, min Søn, og lyt til min Munds Ord!
25 Mai huli ae kou naau ma kona aoao; Mai hele hewa oe ma kona alanui.
Ej bøje du Hjertet til hendes Veje, far ikke vild paa hendes Stier;
26 No ka mea, manomano ka poe i hina ia ia me ka eha, Na mea ikaika hoi, ua pau ia ia i ka make.
thi mange ligger slagne, hvem hun har fældet, og stor er Hoben, som hun slog ihjel.
