Solomona 31
1 NA olelo a Lemuela ke alii, ka wanana a kona makuwahine i ao mai ai ia ia.
Ord av kong Lemuel, profetord som mor hans prenta inn i honom:
2 Heaha, e ka'u keiki? Heaha, e ke keiki a ko'u opu? Heaha hoi, e ke keiki no ko'u hoohiki ana?
Kva skal eg segja, son min, ja kva, du mitt livs son, ja kva, du min lovnads-son?
3 Mai haawi aku i kou ikaika i na wahine, Aole hoi i kou aoao i ka mea e make ai na alii.
Gjev ikkje kvende di kraft, og far ikkje vegar som tynar kongar!
4 Aole na na'lii, e Lemuela e, Aole na na'lii e inu i ka waina, Aole hoi na ka poe aialo e inu i ka mea ikaika;
Ei sømer det seg, Lemuel, for kongar, ei kongar sømer det seg å drikka vin, og ei for hovdingar å spyrja etter rusdrykk.
5 O inu lakou a hoopoina i ke kanawai, A kapae i ka pono o ka poe pilikia.
For drikk han, vil han gløyma kva som lov er, og venda retten fyre alle arminger.
6 E haawi i ka mea ikaika i ka mea e make ana, A i ka waina hoi i ka poe i kaumaha ka naau.
Lat han få rusdrykk som er åt å gå til grunns, og han få vin som gjeng med sorg i sjæli.
7 E inu iho oia a o hoopoina i kona ilihune, Aole hoi e hoomanao hou ae i kona mea kaumaha.
At han kann drikka og si armod gløyma, og ikkje lenger minnast møda si.
8 E oaka oe i kou waha no ka mea kuli, No ka hoopono i na keiki makua ole a pau.
Lat upp din munn for mållaus mann, for alle deira sak som gjeng mot undergang!
9 E oaka oe i kou waha, e hooponopono ma ka pololei, E imi hoi i ka pono no ka poe ilihune a me ka mea nele.
Lat upp din munn og rettvist døm, lat armingen og fatigmannen få sin rett!
10 Owai ka mea i loaa ia ia ka wahine noho pono? He waiwai oia i oi aku i ko na momi.
Ei dugande kona, kven finn vel ei slik? Høgre stend ho i pris enn perlor.
11 Paulele ia ia ka naau o kana kane, Aole e nele oia i ka loaa ole.
Mannsens hjarta lit på henne, og vinning vantar ikkje.
12 He maikai no kana e hana'i ia ia aole hoi ho hewa, I na la a pau loa o kona ola ana.
Ho gjer honom godt og inkje vondt alle sine livedagar.
13 Imi oia i ka huluhipa a me ke olona, Oluolu oia i ka hana me kona mau lima.
Ho syter for ull og lin, og henderne strævar med hugnad.
14 Ua like no ia me na moku kalepa, Mai kahi loihi e mai i loaa'i ia ia kana ai.
Ho er som kaupmanna-skip, langt burtantil fær ho si føda.
15 I ka wanaao, ala oia a haawi i ka ai na ko kona hale, A me ka mea e maona ai na kana poe kauwawahine.
Og uppe er ho i otta, og gjev sin huslyd mat og etlar åt ternone ut.
16 Noonoo oia i ka mahinaai a kuai lilo mai; Me ka hua o kona mau lima, kanu iho no oia i ka malawaina.
Ho stilar på ein åker og fær han, for det ho med henderne tener ho plantar ein vingard.
17 Kaei oia i kona puhaka me ka ikaika, Hooikaika hoi oia i kona mau lima.
Kraft ho bind seg til belte um livet og gjer sine armar sterke.
18 Hoao oia i kona waiwai i maikai ia; Aole i pio kona kukui i ka po.
Ho merkar at hushaldet hennar gjeng godt, då sloknar’kje lampa hennar um natti.
19 O aku kona mau lima ma kahi e kau ai ke olona, Lalau kona mau lima i ka mea milo lope.
Ho retter henderne ut etter rokken, og fingrarne tek til teinen.
20 O aku oia i kona mau lima i ka poe nele; Kikoo oia i kona mau lima i ka poe ilihune.
Ho opnar handi for armingen, retter ho ut til fatigmannen.
21 Aole ona makau e ana ko kona hale; No ka mea, pau ko kona hale i ke komo kapa ulaula.
Ei ræddast ho snø for huset sitt, for alt hennar hus er klædt i skarlaks-ty.
22 Hana oia i na kapa hoalii nona iho; O ke kilika a me ka mea ulaula, oia kona kahiko ana.
Ho gjer seg tæpe og klær seg i finaste lin og purpur.
23 Ua ikeia kana kane ma na ipuka, I kona noho pu ana me na lunakahiko o ka aina.
Hennar mann er kjend i portarne, der han sit til tings med dei fremste i landet.
24 Hana oia i ka lole olona maikai, a kuai aku; Haawi oia i na kaei i ka poe kalepa.
Linskjortor gjer ho og sel, og belte gjev ho til kramkaren.
25 O ka ikaika, a o ka hanohano, oia kona kahiko ana; E hauoli oia i ka manawa mahope aku.
Kraft og vyrdnad er klædnaden hennar, og ho lær åt dagen som kjem.
26 Oaka oia i kona waha ma ka naauao; A o ke aloha oia ke kanawai o kona alelo.
Ho let upp munnen med visdom, mild upplæring ho gjev med si tunga.
27 Kiai oia i ka hele ana o ko kona hale, A o ka ai no ka palaualelo, aole oia e ai iho.
Koss det gjeng i huset agtar ho på, og ei et ho brød i letingskap.
28 Ku ae kana mau keiki a hoomaikai ia ia; O kana kane hoi, mahalo oia ia ia.
Fram stig hennar søner og prisar ho sæl, og mannen syng henne lov:
29 Nui na kaikamahine i hana pono, A ua oi aku oe mamua o lakou a pau.
«Mange kvende stod høgt i dugleik, men du gjeng yver deim alle.»
30 He hoopunipuni ke alohaia mai, he mea ole ka maka maikai; O ka wahine hoi i makau ia Iehova, oia ke hiilaniia.
Vænleik er fals og fagerskap fåfengd; ei kona som ottast Herren, skal prisast.
31 E haawi aku nana i ka hua o kona mau lima; O kana mau hana, oia ke hiilani ia ia ma na ipuka.
Lat ho få det ho vann med henderne sine, og pris i portarne av sine verk.
