< Solomona 20 >
1 HE mea henehene ka waina, he walaau nui hoi ka mea e ona'i; O na mea a pau i puni malaila, aole i naauao.
Vinen er ein spottar, rusdrykken ein ståkar, ingen som tumlar av honom, er vis.
2 He uwo ana me he liona la, ka weliweli i ke alii; O ka mea hoonaukiuki ia ia, hoeha no oia i kona uhane iho.
Den rædsla kongen vekkjer, er som løveburing, den som fær hans vreide på seg, set livet sitt på spel.
3 He mea nani no ke kanaka, ke hooki i ka hoopaapaa: Aka, e huhu no na mea lapuwale a pau.
Mannsens æra er å halda seg frå trætta, men kvar uviting glefser til.
4 Aole e mahiai ka mea palaualelo no ke anu; A e makilo oia i ka wa e ohi ai, aole e loaa.
Letingen pløgjer ikkje um hausten, i skurdonni leitar han fåfengt etter grøda.
5 He wai hohonu, ka oleloao iloko o ko kanaka naau; Na ke kanaka naauao e uhuki ae.
Råd i mannsens hjarta er som vatn i djupet, men ein skynsam mann kann draga det upp.
6 E hai aku ka nui o na kanaka i ko lakou pono iho; O ke kanaka hana oiaio, ia wai la i loaa'i ia?
Mest kvar mann råkar ein som elskar honom, men kven finn ein som er å lita på?
7 O ka mea hele ma kona pololei, he mea pono oia; E hoomaikaiia hoi kana poe keiki mahope ona.
Den som ferdast ulastande og er rettferdig, sæle er borni hans etter honom.
8 O ke alii e noho ana ma ka noho hookolokolo, Hooauhee oia i na hewa a pau me kona mau maka.
Ein konge som sit på domarstol, skil ut alt vondt med augo sine.
9 Owai la ke hiki e olelo aku, Ua hoomaemae au i ko'u naau? Ua kaawale au i ko'u hewa?
Kven kann segja: «Eg hev halda hjarta reint og er fri frå syndi mi?»
10 He ana paona palua a he ana palua no na mea e ae, He hoopailua ia Iehova ia mau mea elua.
Tvo slag vegt og tvo slag mål er båe tvo ein styggedom for Herren.
11 Ua ikeia ke keiki ma ka hana ana, Ina paha he maemae, a he pololei kana hana.
Alt guten syner i si gjerd um ferdi hans vert rein og rett.
12 O ka pepeiao lohe, a o ka maka nana, Na Iehova no i hana ia mau mea elua.
Øyra som høyrer og auga som ser - Herren hev skapt deim båe tvo.
13 Mai makemake oe i ka hiamoe o lilo oe i mea nele; E wehe ae i kou mau maka, a e maona i ka ai.
Elska ikkje svevn, for då vert du fatig, haldt augo uppe, so fær du brød til mette.
14 He ino, he ino, wahi a ka mea kuai mai; A i kona hele ana aku, alaila, haanui oia.
«Klent, klent!» segjer kjøparen, men når han gjeng burt, so rosar han seg.
15 Aia he gula a me na pohaku maikai he nui wale; Aka, o ka mea nani loa, oia ka lehelehe ike.
Vel finst det gull og mange perlor, men dyraste gogni er lippor med kunnskap.
16 E lawe oe i ke kapa o kekahi ke panai oia no ka malihini, A no na malihini hoi i lawe i kekahi waiwai ana.
Tak klædi hans! for han hev borga for ein annan, og panta honom for framande!
17 Ua ono i ke kanaka ka ai no ka wahahee; A mahope iho, e piha kona waha i ke one.
Søtt er for mannen det brød han hev fenge med fals, men sidan vert munnen hans full av småstein.
18 Ua paa ka manao ma ke kukakuka pu ana; Ma ka noonoo pololei hoi e kaua aku ai.
Råder vert stødige med rådleggjing, få då klok styring når du fører krig!
19 O ka mea holoholo olelo, hoike aku oia i na mea i hunaia; Mai launa aku me ka mea hoomalimali me koua mau lehelehe.
Den som fer med drøs, ber løynråd ut, og gapen skal du ikkje hava noko med.
20 O ka mea hailiili aku i kona makuakane a me kona makuwahine, E pio kona kukui i ke onohi o ka pouli.
Den som bannar far og mor, hans lampa skal slokna i kolmyrkret.
21 O ka hooilina i loaa mua ma ke kaili wale, O kona hopena, aole e pomaikai ia.
Ein arv som ein i fyrstundes er for fus på, vert på slutten utan velsigning.
22 Mai olelo ae oe, E hoopai aku au i ka hewa; E kakali oe ia Iehova, nana no oe o kokua mai.
Seg ikkje: «Eg vil løna med vondt!» Venta på Herren, han vil hjelpa deg.
23 He hoopailua ia Iehova na ana paona papalua; O ke kaupaona hoopunipuni aole i pono ia.
Tvo slag vegt er ein styggedom for Herren, og den falske skålvegt er ikkje god.
24 Na Iehova mai ka hele ana o ke kanaka; Pehea hoi e hiki ai i ke kanaka ko ike i kona aoao iho?
Frå Herren kjem mannsens stig, og kor kann eit menneskje skyna sin veg?
25 He mea hihia i ke kanaka, ke hoohiki naaupo i ka mea hemolele; A mahope iho o ka hoohiki ana, alaila noonoo.
Fårlegt er det for eit menneskje å vigsla eitkvart tankelaust, og fyrst granska lovnaden etterpå.
26 Hoopuehu ae ke alii akamai i ka poe hewa, Hookaa oia i ke kaa maluna o lakou.
Ein vis konge skil ut dei gudlause og let hjulet ganga yver deim.
27 O ke kukui o Iehova, o ka hanu ia o ke kanaka, E komo ana ma na wahi a pau o ka opu.
Menneskjens ånd er Herrens lampa, og ho ransakar alle rom i hjarta.
28 Na ka lokomaikai a me ka oiaio e malama mai i ke alii; Ua paa hoi kona nohoalii i ka lokomaikai.
Kjærleik og truskap er vakt um kongen, og han styd sin kongsstol på kjærleik.
29 O ka ikaika ka mea e kaulana'i na kanaka ui; O ke poohina ka mea e nani ai ka elemakule.
Ei æra for ungdomar er deira kraft, og ein prydnad for dei gamle er grått hår.
30 O ka pahu ana o ka mai he mea hoomaemae i ka ino; O ka haua hoi, i koloko o ka opu.
Svidande sår reinser burt det vonde, ja, slag reinsar hjartans inste rom.