< Solomona 18 >
1 NO ka makemake wale e imi ai ke kanaka manao ku e, A pale aku no i na manao pono a pau.
Særlingen søger et påskud, med vold og magt vil han strid.
2 Aole i haliu mai ka mea lapuwale i ka ike, Aka, ma ka hoike ana i kona naau.
Tåben ynder ej Indsigt, men kun, at hans Tanker kommer for Lyset.
3 A hiki mai ka hewa, hiki mai no hoi ka hoowahawaha; A o ka hilahila pu kekahi me ka hoomaewaewa.
Hvor Gudløshed kommer, kommer og Spot, Skam og Skændsel følges.
4 He wai hohonu na olelo o ko ke kanaka waha; He punawai e hu ana, ke kumu o ka naauao.
Ord i Mands Mund er dybe Vande, en rindende Bæk, en Visdomskilde.
5 O ka hooluolu aku i ka mea hewa, aole ia he maikai; Aole hoi ka opea aku i ka mea pono ma ka hookolokolo ana.
Det er ilde at give en skyldig Medhold, så man afviser skyldfris Sag i Retten.
6 O na lehelehe o ka mea lapuwale, aia no ma ka hoopaapaa; Ua maopopo kona waha e pono ke hahauia.
Tåbens Læber fører til Trætte, hans Mund råber højt efter Hug,
7 O ka waha o ka mea lapuwale, oia kona mea e make ai; A o kona mau lehelehe hoi, oia ke pahele o kona uhane.
Tåbens Mund er hans Våde, hans Læber en Snare for hans Liv.
8 O na olelo ahiahi, ua like me na olelo paani, A komo no nae iloko loa o ka opu.
Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Bugen.
9 O ka mea hoomolowa ma kana hana ana, He kaikaina oia o ka mea hoomaunauna wale.
Den, der er efterladen i Gerning, er også Broder til Ødeland.
10 He pakaua ikaika ka inoa o Iehova; Malaila e holo ai ka mea pono a maluhia iho la.
HERRENs Navn er et stærkt Tårn, den retfærdige løber derhen og bjærges.
11 O ka waiwai o ka mea waiwai, oia kona kulanakauhale paa I ka pa, Ua like hoi me ka pa kiekie i kona manao.
Den riges Gods er hans faste Stad, og tykkes ham en knejsende Mur.
12 Mamua o ka make, ua haaheo ka naau o ke kanaka, Mamua hoi o ka hookiekieia mai, he akahai.
Mands Hovmod går forud for Fald, Ydmyghed forud for Ære.
13 O ka mea hoopuka i kona manao mamua o kona lohe ana, He lapuwale ia, a he mea ia nona e hilahila ai.
Om nogen svarer, førend han hører, regnes det ham til Dårskab og Skændsel.
14 O ka uhane o ke kanaka, hoomanawanui no ia i ka nawaliwali; Aka, o ka uhane e eha ana, owai la e hiki ai ke hoomanawanui?
Mands Mod udholder Sygdom, men hvo kan bære en sønderbrudt Ånd?
15 O ka naau o ka mea naauao e loaa ia ia ka ike; O ka pepeiao hoi o ka poe akamai, e imi no i ka naauao.
Den forstandiges Hjerte vinder sig Kundskab, de vises Øre attrår Kundskab.
16 O ko ke kanaka makana, he mea ia e hookaawale ai i wahi nona; A e kai aku hoi ia ia imua o na kanaka koikoi.
Gaver åbner et Menneske Vej og fører ham hen til de store.
17 Ua pono ka mea i hoopiiia i kana olelo mua ana; Aka, hele mai kona hoanoho a imi ae i kona ano.
Den, der taler først i en Trætte har Ret, til den anden kommer og går ham efter.
18 O ka hailona ana ka mea e pau ai ka hoopaapaa; He mea hoi e uwao ai iwaena o ka ikaika.
Loddet gør Ende på Trætter og skiller de stærkeste ad.
19 Aole ikaika ke kulanakauhale paa i ka pa e like me ka hoahanau i hoonaukiukiia; A o ko laua hoopaapaa ana, ua like me na kaolahao o ka halealii.
Krænket Broder er som en Fæstning, Trætter som Portslå for Borg.
20 Ma na hua o ko ke kanaka waha, e maona ai kona opu; A ma ka waiwai o kona mau lehelehe e piha ai oia.
Mands Bug mættes af Mundens Frugt, han mættes af Læbernes Grøde.
21 Ma ke elelo ka make a me ke ola; O ka mea makemake malaila, e ai oia i kona hua.
Død og Liv er i Tungens Vold, hvo der tøjler den, nyder dens Frugt.
22 O ka mea loaa ia ia ka wahine, loaa no ka mea maikai, Ua loaa hoi ia ia ka lokamaikai no Iehova mai.
Fandt man en Hustru, fandt man Lykken og modtog Nåde fra HERREN.
23 He noi ko ke kanaka ilihune; A o ka mea waiwai, ua olelo kalakala oia.
Fattigmand beder og trygler, Rigmand svarer med hårde Ord.
24 O ke kanaka i nui na hoalauna, e poino oia malaila; Aka, o kekahi hoaaloha ua oi aku kona pipili ana mamua o ko ka hoahanau.
Med mange Fæller kan Mand gå til Grunde, men Ven kan overgå Broder i Troskab.